همزمان گزارش هرالدتريبيون، ( که نکات اساسی آن را دراين شماره پيک می خوانيد) مجله معتبر اشپيگل، چاپ آلمان نيز مصاحبه کوتاهی را از شيرين عبادی منتشر کرد که پس از اعلام اهدای جايزه نوبل با وی انجام داده است.

شيرين عبادی دراين مصاحبه گفت: اين جايزه تنها به من تعلق ندارد، بلكه برای تمام كسانی است كه به ويژه در ايران برای دموكراسی و حقوق بشر مبارزه مي‌كنند. در كشور ما گروه‌های بسياری برای احقاق حقوق زنان و كودكان و نيز برای آزادی تلاش مي‌كنند. همه اين گروه‌ها به خاطر دريافت اين جايزه خوشحال مي‌شوند.

من اعطای اين جايزه را حاوی پيام ديگری نيز مي‌دانم و آن اينکه اصلاحات در ايران بايد بدون خشونت تداوم يابد. زمان نفرت، خشونت و جنگ و همچنين دوره سركوب سپری شده است. من از حاکميت جمهوری اسلامی مي‌خواهم به حقوق‌بشر احترام بگذارد.
شيرين عبادی در پاسخ به اين سئوال که ايرانيان زيادی بخاطر مبارزه برای آزادی و حقوق بشر در زندان بسر می برند گفت:

من آرزو مي‌كنم، اين افراد هر چه زودتر آزاد شوند. خود من بيش از بيست سال است برای حقوق بشر مبارزه مي‌كنم و در اين راه (از سوی قوه قضائيه) محكوم هم شده‌ام. با اين حال من هيچ گاه اميد خود را از دست نداده‌ام و همچنان معتقد هستم كه در ايران شاهد تكاملی مسالمت آميز در جهت استقرار اصول دموكراسی خواهيم بود. جايزه صلح نوبل اين انرژی را به من مي‌دهد كه با نيروی بيشتری به راه خود ادامه دهم. من آدم خوش‌بينی هستم و معتقدم كه هر روز وضعيت بهتر خواهد شد.

شيرين عبادی در باره زنان ايران گفت:

زن بودن در ايران چندان ساده نيست. همچنان بسياری از قوانين تبعيض‌آميز عليه زنان به قوت خود باقی است. اينكه من به عنوان نخستين زن مسلمان اين جايزه را دريافت مي‌كنم، احساس غرور زنان را در تمام كشورهای اسلامی برمي‌انگيزد. اين جايزه نمايانگر آن است كه اسلام و حقوق بشر هيچ تضادی با هم ندارند.

حقوق بشر اصولی منحصر به فرد بوده و همه جا يكسان اند و از اين رو نمي‌توان در كشورهای مختلف تفسيرهای متفاوتی از اين اصول ارائه کرد. فرهنگ‌ها متفاوت هستند، اما اين مساله اعتبار جهانی حقوق بشر را زير سوال نمی برد. تنها مي‌توان گفت كه برای احقاق حقوق بشر راه‌های مختلفی وجود دارد.

در بخش ديگری از اين مصاحبه اشپيگل می پرسد:

آيا مي‌توان حقی برای دخالت در ديگر كشورهای جهان به نام حقوق بشر و دموكراسی برای خود قايل بود، همان حقی كه اكنون آمريكايي‌ها در عراق برای خود قايل هستند؟
شيرين عبادی پاسخ می دهد:

خير! مبارزه برای حقوق بشر و دموكراسی بايد در داخل كشورها و جوامع صورت گيرد. هر گونه دخالت خارجی اين مبارزه را دشوارتر كرده و با موانع بسياری روبرو مي‌سازد. هيچ كشوری حق ندارد، خواسته خود را به ديگر كشورهای جهان تحميل كند، حتی اگر نيت خوبی هم داشته باشد، چرا كه در اغلب موارد اين كار نتايج معكوس به همراه خواهد داشت.
شرايط امروز را در عراق يا افغانستان در نظر بگيريد، آيا در آنجا هم اكنون حقوق بشر رعايت مي‌شود؟ به هيچ وجه! حضور آمريكايي‌ها خفه كننده است. تا زمانی كه نيازهای اساسی مردم تامين نشود، استقرار دموكراسی غيرممكن خواهد بود. هر ملتی بايد اين حق را داشته باشد كه خود را آزاد كند و راه خود را بيابد، بدون خشونت و انقلاب. من به عنوان يك زن، يك مسلمان و يك وكيل چنين مسيری را در زندگی خود برگزيده‌ام.

 شيرين عبادی درباره جنبش فلسطين نيز گفت:

در فلسطين هم اكنون نبرد نابرابری جريان دارد.  من در اينجا خشونت ارتش اسراييل را عليه فلسطيني‌ها محكوم مي‌كنم.  اما در عين حال من به خاطر انجام حملات انتحاری بويژه اگر با نام اسلام صورت گيرد، شوكه می شوم.  بر اساس برداشت من، اسلام به طور كامل با يك دموكراسی مدرن سازگار است. مسلمانان خوب بايد اين مساله را حتی در مبارزات خود در راه آزادی مورد توجه قرار دهند.