نه بيانيه ای , نه كنفرانس مطبوعاتی
مشتركی و نه عكسی جمعی در
زمان خروج . روز چهارشنبه 24 سپتامبر
جلسه سه جانبه ميان فرانسه , روسيه و
آلمان در نيويورك , در حاشيه مجمع
عمومی سازمان ملل متحد هيچ نشانه
ای از توافق عمومی و دوستی
بهمراه نداشت . بالعكس آنچه كه
بسيار چشمگير بود , آشتی كنان
پرزيدنت بوش و گرهارد شرودر
چندساعتی قبل تر در والدورف
آستوريا , هتل واقع شده در خيابان
پارك , جايی كه پرزيدنت بوش و
هيئت نمايندگی امريكا در زمان
شركت در جلسات سازمان ملل در آن
اقامت می كنند , بود كه
سخاوتمندانه سرتيتر همه تبليغات را
به خود اختصاص می داد .
ژاك شيراك پس از ملاقات يك ساعت و ربعی با
صدراعظم آلمان و رئيس جمهور روسيه
ولاديمير پوتين طی
بياناتی كوتاه گفت كه سه كشور
دور هم جمع شدند تا « پيش از هر چيز
» در مورد مسائل اروپا به تبادل
نظر بپردازند . رئيس جمهور , عراق را
در درجه دوم قرار داد , بی ترديد
بخاطر اينكه شكافهايی كه در «
جبهه امتناعِ » پيش از جنگ رو به
آشكار شدن هستند را كم اهميت جلوه
دهد . آقای شيراك در پاسخ
سئوالی در مورد ملاقات ميان
آقايان بوش و شرودر , با كنار كشيدن
خود گفت « قصد ندارم در مورد
نشستی كه در آن حضور نداشته ام
اظهار نظری بكنم » .
در حالی كه پيش تر از آن ملاقات ميان سران
فرانسه و امريكا , حتی يك عكس
مشترك هم با خود بدنبال نداشت ؛
آقايان بوش و شرودر كوشيدند در
مقابل دوربين توافق هر چه بيشتری
را به نمايش بگذارند ؛ دوبار طرف
امريكايی [ جورج بوش ] ميهمان خود
را « گرهارد » ناميد و با
اطمينان دادن به اينكه « ما
اختلافاتی داشتيم , تمام شد ,
حالا قصد داريم با هم كار كنيم » و
صدراعظم آلمان هم می گفت « ما
احساس می كنيم كه تفاوتهايی
كه وجود داشتند , حالا ديگر در پشت
سرمان هستند و كنار گذاشته شده اند
» . بی ترديد با تصور اينكه دو
پيش فرض از يكی بهتر است. با
تاكيد بر اينكه آلمان منافع خود را
در عراقی « با ثبات و خيلی
دمكراتيك» می داند, آقای
شرودر در مورد راهكارهای عملی
اين امر چيزی نگفت , اما در عوض
اصرار داشت كه تمايل خود را به
اختصاص دادن كمكی برای
سازماندهی ارتش و پليس عراق
اعلام كند .
طبق
اظهار نظر مجاز يكی از اعضای
هيئت همراه آقای بوش: « آلمانها
در مورد اهميت يك افق سياسی صحبت
كردند , در عين اينكه متوجه هستند ,
كه قانونمندی پيشبرد كار هم مهم
است» . يا به بيانی ديگر آنها
به چموشی فرانسويها نيستند, و
تازه آقای شرودر « گفت كه به
امكان حل اختلافات و تفاوتهای كه
شايد مانعی باشند كاملا مطمئن
است » .
قابل حل يا خير , تفاوتها موجودند ؛ هرچند كه
روز چهارشنبه در ملاقات ميان
آقايان شرودر و بوش از آن حرفی
زده نشد . آقای شيراك محروم از
جلوه های تبليغاتی توسط رياست
جمهوری امريكا, در حالتی كه
صدراعظم آلمان چون ستاره ای در
نيويورك معرفی و طرح شد و اينكه
آقای پوتين جمعه و شنبه در كمپ
ديويد خواهد بود, شايد تقصيری
ندارد اگر موكدا تكرار می كند كه
در رابطه با عراق« حتی سايه
اختلاف نظری در موضع آلمان و
موضع فرانسه وجود ندارد» . و
اضافه می كند « ما مواضع بسيار
مشتركی هم با روسيه داريم » .
رئيس دولت اطمينان می دهد كه سه كشور
شروع به بحث در مورد قطعنامه
درخواستی امريكا در رابطه با
امريكا كردند, جلسه
محيطی « محترمانه , دوستانه
و مثبت » داشت .
استراتژی امريكا , كه به شيوه ی صريح
تری توسط اطرافيان آقای بوش ,
به نسبت وزارت خارجه امريكا
پيگيری می شود, بر مبنای
ايزوله كردن فرانسه پايه گذاری
شده است. آلمانها و روسها به اين
بازی در شرايطی خاص دل می
دهند , چرا كه در آن بدنبال
منافعی هستند. آقای شرودر
خوشحال است كه بالاخره از تحريمی
كه بيش از يكسال است كه توسط بوش به
او تحميل شده نجات پيدا می كند,
آقای پوتين هم از اينكه هميشه
بعنوان طرف معامله ای غيرقابل
چشم پوشی به نظر برسد راضی است
و [ تازه ] همچنان در انتظار است كه
برخی موانع از سر راه واردات
روسی برداشته شود .
فعلا خيلی زود است نتيجه بگيريم كه آنها
حاضرند در رابطه با آينده عراق با
امريكا در يك موضع قرار بگيرند. در
حالی كه روز چهارشنبه در جمع
اطرافيان آقای بوش تكرار می
كردند كه به هيچ عنوان قصد ندارند
رای گيری در شورای امنيت را
به سرعت و عجله برگزار كنند .
البته فعلا ايالات متحده هيچ تضمينی
مبنی بر اينكه كشورهای دعوت
شده به كنفرانس مادريد در ماه اكتبر
, چه ميزان كمكهای مالی
برای بازسازی عراق می
توانند در اختيارش بگذارند , ندارد.
در مورد نيروهای نظامی هم كه
وزير دفاع , دونالد رامسفلد , در
مقابل كميسيون سنا تكرار كرد كه او
به پشتيبانی اساسی ای
اعتقاد ندارد , چه با و يا بدون
قطنامه سازمان ملل متحد . « رقم آنها
چيزی ميان صفر تا 10000 يا 15000 نفر
خواهد بود » .
ژنرال
پيتر پيس فرد شماره دو ستاد
فرماندهی نيروهای مسلح با
توجه به درگيری های خارجی
طرح كرد كه اين احتمال وجود دارد كه
هزاران نيروی ذخيره را به زير
پرچم فرابخوانند , نيرويی كه
همين حالا 20000 نفرش در منطقه است .
|