اولين جمعه آذر ماه بود كه خبر حكم اعدام سيد هاشم آغاجری توسط قاضی همدانی با وجود تعطيل بودن روزنامه ها بر روی سايت های اينترنتی قرار گرفت. عبدالله مومنی دبير تشكيلات تحكيم و مسؤل برگزاری شورای تهران سريعاً با اعضای شورا تماس گرفت تا جلسه ای فوق العاده در فردا آن روز شنبه بعد از ظهر در دفتر انجمن اسلامی تربيت معلم تشكيل شود و تحكيم در برابر اين اتفاق دهشتناك همچون وقايع گذشته سياسی ـ اجتماعی موضع گيری كند. در ابتدای جلسه هنوز اعضا متحير و گيج بودند و باورشان نمی شد كه دستگاه قضايی يكی از مريدان آيت الله خمينی و جانباز جنگ هشت ساله ايران و عراق را به ارتداد متهم نمايد و او را به سوی طناب دار روانه گرداند.

جلسه با يك ساعت تأخير همانند جلسات گذشته تشكيل شد. برعكس هميشه تمام اعضا حضور پيدا كرده بودند. در ابتدای جلسه مومنی شروع به گزارش اتفاق پيش آمده كرد و از اعضا خواست كه پيشنهاد خود را در مورد چگونگی اعلام موضع شورای تهران بيان كنند. پس از پاره ای پيشنهاد ها فضا به گونه ای شد كه اقليت اعضا صحبت از برگزاری تجمعات دانشجويی ـ مردمی به هر صورت ممكن به ميان آوردند و بخش اكثريت فقط خواهان برگزاری تجمعات دانشجويی با مجوز دانشگاه ها بودند. فضای جلسه به دليل ركود دانشگاه ها پس از 18 تير 78 و فضای غير سياسی برخی دانشگاهها و از طرف ديگر فشار برخی نهاد های امنيتی بر دفتر تحكيم وحدت پس از جدا شدن نيروهای غير تشكيلاتی و نا هماهنگ با سياست های دفتر، ملتهب و پر سر و صدا بود و گاهی حتی به درگيری لفظی بين اعضا می انجاميد.

در اين فضای ملتهب رفتار و سلوك يكی از اعضای شورای مركزی، با سيمايی نحيف و لحنی مودبانه و صدايی آرام در ميان اعضا كاملاً به چشم می خورد. مهدی امينی زاده، دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه شهيد رجايی با وجود آنكه از اعضای فعال فراكسيون مدرن تحكيم بود و اين فراكسيون كه اكثريت دفتر را تشكيل می داد همواره از سوی اقتدارگرايان و حتی اصلاح طلبان به تندروی و عدم رعايت خطوط قرمز نظام متهم می شد، بر خلاف تمام اعضا با برگزاری تجمع دانشجويی در اعتراض به حكم عضو ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی، هاشم آقاجری مخالف بود و هرگونه تجمعی را كه احتمال داشته باشد  فضا از دست اعضای انجمن  های اسلامی خارج شود و گروهی بدون شناسنامه آن را هدايت كنند را خلاف اهداف اعضای دفتر تحكيم می پنداشت كه در آن موقع با وجود اينكه محافظه كار قلمداد می شد با شجاعتی خاص از پيشنهاد و دلايل خويش دفاع نمود.

امروز او در دادگاه انقلاب به اتهام آشوب های خرداد ماه و بسط انديشه های سياسی ملی مذهبی ها محاكمه شد. آشوب هايی كه همواره توسط اعضای دفتر و شورای رهبری آن محكوم و مشكوك قلم داد می شد. آن زمان (آذر ماه) كه تمام اعضا  طرفدار برگزاری تجمعات قانونی دانشجويی بودند ولی او مخالف بود، حال چه شده است كه وی با وجود اينكه در مصاحبه های گوناگون با رسانه های داخلی و خارجی اين حركات را محكوم می كرد، عامل برگزاری اين تجمعات در سر تا سر كشور می باشد؟!! تحكيم و اعضای آن بار ها ثابت كردند كه تمام عملكردهای خود را شفاف اعلام می كنند و آن عملی را كه انجام می دهند را نيز كاملا قبول می نمايند.

اينجا سوال از مسولين محترم مربوطه اين است كه چگونه است كه عامل حمله به خوابگاه های دانشجويی آشوب طلب و اوباش نمی باشند و اعضای دفتر تحكيم كه بارها اعترضات دانشجويی خرداد ماه را به دليل نا مشخص بودن مطالبات و رهبری جريان مشكوك می دانستند و آن را محكوم كردند و در صدد خواباندن آشوبها بودند، توطئه گر و آشوب طلب می باشند؟!!  براستی امينی زاده ها تاوان چه چه را می دهند؟؟!!!!