برادران و خواهران دانشجو

سال تحصيلی جديد را در حالی آغاز می كنيم كه هنوز استاد و دانشجو ، به جرم حقگوئی ، آزادی خواهی و عدالت طلبی در بند و حبس و زجر بسر می برند. اهل ظلم مپندارند كه با ادامه حصر دانشگاهيان نام و ياد عزيزانمان دكتر هاشم آقاجری ، دكتر سعيد رضوی فقيه ، مهندس مهدی امينی زاده و ديگر دانشجويان همرزممان را از ياد خواهيم برد، بلكه پيوسته يادشان و آرمانشان در ذهن و دلمان زنده و پويا خواهد ماند . قدرتمندان اين ديار بدانند كه هر روزی كه از حبس اين عزيزان بگذرد ، بر احترام و عزتشان افزوده و پايه های قدرت پوشالی نامردمان پوسيده تر خواهد گشت.

دانشگاهيان عزيز

مگر جرم دانشگاهيان زندانی جز اين است كه با قلم ، تباهی و درد را بچشم جهانيان پديدار كرده اند ؟ مگر موعظه الهی جز اين است كه "ان تقوموا لله مثنی و فردی” ؟مگر جز اين است كه خداوند از انديشمندان پيمان گرفته است كه در برابر ظلم ظالم سكوت نكنند ؟ مگر جز اين است كه سكوت در مقابل ظلم همدستی با ظالم است ؟ مگر جز اين است كه كرنش در برابر بی عدالتی ، خواری و حقارت است ؟ و مگر جز اين است كه مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است ؟ هيهات كه دانشگاهيان ما به چنين ذلتی تن دهند كه استاد و دانشجو را در بند ظلم ببينند و دم بر نياورند. سكوت امروز ما ، به معنای توفيق كسانی است كه دانشگاه را منفعل ميخواهند و مهر تاييدی است بر ظلم منتشری كه در حق دانشگاه روا داشته اند .. انفعال امروز ما قطعا در پيشگاه آيندگانمان خيانتی نا بخشودنی تلقی خواهد شد .. عزيزان دانشجو

گروهی از ميان شما گرد هم جمع آمده اند كه تا آنجا كه در توان دارند از حقوق دانشگاهيان زندانی دفاع كنند و در اين راه دست ياری به سوی دانشجويان ، از هر گروه و دسته و تشكلی كه هستند ، بلند كرده اند. دانشجويانی كه اعتقاد دارند در حق دانشگاه - و نه تنها دانشگاه كه در حق دين و ملك وملت جفا شده است - و از ظلمی كه بر آن ميرود به ستوه آمده اند و فرياد اعتراض خود را در گلو پنهان داشته اند. ما آمده ايم تا در فضائی مطابق شان دانشگاهيان ايران و با كلامی درخور آرمانهای ملت قهرمان ايران ، خواسته های مشترك را طرح كرده و به سوی تحقق آنها قدم برداريم .خواسته هائی كه حداقل آن اجرای عدالت در مورد ياران دربندمان است . ما انتظار داريم كه كليه دانشگاهيان دربندی كه با جرائم سياسی يا مطبوعاتی به حبس در آمده اند هر چه زودتر آزاد و در دادگاهی علنی محاكمه شوند. گرچه اميد اجرای عدالت از جانب پاره ای كسان كه نام اسلام را غصب كرده اند دير زمانی است كه به ياس بدل شده ، اما اگر حتی ذره ای ادعای شهامت برای آنان باقی است ، بهتر است كه دادگاهی علنی بر پا كنند و به ياد داشته باشند كه حتی پهلوی ملعون هم پاره ای از مخالفان خود را در دادگاهی علنی ، هر چند غير عادلانه محاكمه كرد.

خوش بود گر محك تجربه آيد به ميان

تا سيه روی شود هر كه در او غش باشد

ما با صراحت به مسئولين اين امر اعلام ميكنيم ، محاكمه علنی آقای دكتر آقاجری استاد آزاده و انديشمندمان و آقای دكتر سعيد رضوی فقيه دانشجوی فرهيخته و آزادانديشمان مهمترين و اصولی ترين خواسته ماست و بهيچ عنوان تعويق و يا لوث شدن آنرا نخواهيم پذيرفت . اگر دست اندركاران امر در اين راه قدمی برداشتند كه وظيفه خود را انجام داده اند چرا كه "اعدلوا هو اقرب للتقوی” و اگر استنكاف كرده و بنا بر ادامه وضع اسفبار موجود نهادند بدانند كه "يوم المظلوم علی الظالم اشد من يوم الظالم علی المظلوم".

برادران و خواهران دانشجو

تنها ملجاء و مرجع ما شما دانشجويان فهيم و صبور ايرانيد. با شما عهد می بنديم كه جز بر خواسته های شما تاكيد نكرده و جز به همراهی شما عزيزان اميد نداشته باشيم و خداوند را در همه حال ناظر احوال خود بدانيم . اميد آن داريم كه هرچه زودتر عدالت به اين ديار بازگردد اما اگر چنين نشد در سال تحصيلی جديد در كنار و همراه و همرزم شما خواهيم بود .به صاحب منصبان ديوان قضا نيز مشفقانه نصيحت می كنيم كه دست تطاول پاره ای قضات جوان و بازجويان خشن را از مقدرات اين كشور و ملت و دانشگاه كوتاه كنند.

والسلام علی من اتبع الهدي

كميته دفاع از حقوق زندانيان دانشگاهي