اخبار

پيك

                       
 

نامه جديد انصافعلی هدايت

ا17- 18 نفری، 300 ضربه
به من زده و خواهر و مادرم را جنبانده اند

به نام خداوند عادل

     رياست محترم دادسرای نظامی آذربايجان شرقي

   سلام عليكم

 با تقديم احترام  ‘ به استحضار می رساند اينجانب انصافعلی هدايت ؛ روزنامه نگاری هستم كه در26 خرداد سالجاری توسط لباس شخصی های اداره اطلا عات نيروی انتظامی آذربايجان شرقی ،  مورد ضرب و شتم قرارگرفتم .

  17- 18تن از اعضای  آن اداره ، اداره اماكن و اداره مبارزه با مواد مخدر در ضرب و جرح من شركت داشتند. اين  17- 18تن مامور بيش از 300 (سيصد) ضربه مشت و لگد  در مقابل دانشگاه تبريز و در كلانتری 111 (فلكه دانشگاه) ، از سر تا پای من زدند و به فريادهای من كه " آقا من خبرنگارم" هيچ توجهی نكردند . آن ها  ده ها بار من و اعضای خانواده ام را به باد ركيك ترين و زشت ترين  توهين ها  و دشنام ها گرفتند.اين ماموران ، در زير فرمان سرهنگ روستايی  و سرهنگ ايمانی نژاد قرار داشتند . ممكن است ، من روزی از خطای آن 15  - 16  مامور بگذرم اما از قانون شكنی ، توهين و ضرب و شتمم توسط اين دو، نخواهم گذشت .

سرهنگ روستايی همان كسی بود كه مرا  به مرگ  و بريدن آلت تناسلی من تهديد كرد . او برای عملی كردن تهديد خود6 ماه به من فرصت داده است .

 او بايد نام آن 15  -  16 مامور زير فرمان خود را به خاطر داشته باشد و اگر فراموش كرده است ، می تواند از ليست ماموران اعزامی  آن روز به جلو دانشگاه استخراج كرده و به محضر دادگاه ارائه كند . من چهره همه آن ها را به خاطر دارم .

سرهنگ روستايی ، همان كسی است كه بدون صورتجلسه ، اموال مرا  نيز از جيب هايم خالی كرد كه شامل :

   1-  سيمكارت تلفن همراهم با شماره 09134122384  

    2 -  گوشی تلفن همراه زيمنس  اس ال 45   

    3 - كارت خبرنگاريم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي

    4 - كارت خبرنگاريم از اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربايجان شرقي

    5 - كارت عضويتم در بانك خون تبريز

6-  كارت اعتباريم از عابر بانك بانك صادرات

7-  دو خود نويس

8-  كلاسور با مقداری كاغذ

9-  عينكم

10- مقداری پول نقد می شد .          

   من به عنوان خبرنگاری كه به وظيفه شغلی و قانونييم عمل می كردم و پليس ، بايد امنييت  من و همكارانم را تامين می كرد ، شكايت خود را از آن 17 -  18  مامور ( كه امضا’ چند تن از آنها در پرونده ام موجود است)  تقديم نموده و خواستار رسيدگی  به شكايت های زير هستم:

1-  افراد لباس شخصی پليس با استناد به كدام حكم قانونی مانع از انجام كار من شدند . در حالی كه من در حين انجام  "جرم مشهود" نبودم . و چرا به فرياد های " من خبرنگارم " من توجه نكردند؟

2- آنها با استناد  به كدام قانون يا مجوز ،

الف : بيش از 300 ضربه مشت و لگد به من زدند؟

ب : دهها باربه من فحش های ركيك و ناموسی داد ند؟       

3- با چه مجوزی چشمان مرا بسته و  به شكل بدی ( بدتر از سربازان اسراييلی ) بارها در شب و روز مرا جا بجا كردند؟

4- آن ها با كدام مجوز سه روز مرا در بازداشت انفرادی اداره اطلاعات پليس  نگه داشتند؟

5- چرا پليس در اين سه روز از دادن  و ارائه حداقل امكانات زنده ماندن ( حقوق قانونی هر بازداشتی ) خودداری كرد؟ چرا آنها در اين سه روز درخواست های مكرر مرا در باره’ غذا  ناديده گرفتند؟ آيا با اين حال ، ديگر حقوق قانونی من را مراعات می كردند؟ و به من اجازه می دادند از حقوق انسانی خودم حرف بزنم ؟ يا درخواستی بكنم.

6-   آن 17 -  18  نفر با چه مجوزی مرا آن قدر زدند كه خون ريزی داخلی داشتم؟ به طوری كه پس از اصرار من، مرا به پزشك بردند .

7- چنان فشار روانی شديدی به من آمد كه هر بار به سراغ من می آمدند شاشم می گرفت.

8- چرا وقتی به سردار عينی باهر در مورد وضع غذا (ندادن دو وعده غذای گرم و يك وعده غذای سرد بر اساس قانون) اعتراض كردم ، ايشان رسيدگی نكرد؟ آيا وی به خاطر اين كوتاهی نبايد محاكمه شود ؟

9-  من در اثر كتكی كه خورده بودم ، برای حفظ جانم و برای بهانه ندادن به لباس شخصی های پليس برای زدن من، از اصرار بر حقوق خودم می گذشتم . اما چرا پليس از يادآوری و دادن حقوق من خودداری كرد؟ و در باز جويی ها از من نپرسيدند، تا بدانند كه چه كسی يا كسانی مرا چنان زده اند ؟ چرا از من نخواستند تا ضاربان را شناسايی كنم؟ مگر پليس مسئول تامين امنيت شهروندان و كشف جرم و مجرم نيست ؟ پس چرا هيچ سوالی در اين مورد از من نكرد؟

10- چرا مرا به پزشكی قانونی برای معاينه و اعلام ميزان و شدت ضربات اعزام نكردند؟ آنها با اعزام نكردن من به پزشكی قانونی، می خواستند چه چيزی را پنهان كنند؟ آنها می خواستند آثار ضرب و شتم مرا پنهان كنند تا سردار عينی باهر به عنوان فرمانده پليس آذربايجان شرقی، اين روزها بتواند ادعا كند كه " او مورد ضرب و شتم قرار نگرفته است. در غير اين صورت، بايد به پليس اصرار می كرد  و دربازجويی ها می نوشت تا او را به پزشكی قانونی بفرستند."  يا بگويند : "او چه مدركی در دست دارد كه نشان دهد كتك خورده است؟

11-  پليس چرا می خواست  برای من يك جرم  "چاقو كشی و حمله به پليس" بتراشد؟ چرا بازجويم سعی می كرد با استناد به صورت جلسه لباس شخصی هايی كه من را زده بودند، اين اتهام را بگردن من بگذارد؟

12- اگر من متهم يا مجرم بودم ( سردار عينی باهر تلاش كرده تا همه دستگير شدگان و من را جزو ارذل و اوباش و چاقوكش معرفی كند) ، چرا اين اتهام ( چاقو كشی ) از پرونده من حذف شد؟ ( در مرحله نهايی و قبل از آزادی از بازداشت موقت )

13- آيا پليس لباس شخصی و آنهايی كه من را زدند، من را در بازداشت انفرادی نگه داشتند ، از دادن غذا خودداری كردند، به من و خانواده ام فشار طاقت فرسای روانی وارد كردند، در سلولهای انفرادی بی نور، كثيف و بدون وسايل استراحت نگهداشتند، بايد بدون محاكمه و مجازات، حق دارند قانون را بشكنند و آزاد بگردند؟

14- آيا آنها می توانند، اين همه شكنجه به من بدهند و دو اتهام اصلی من را در بازجويی ها  : 1 -  تبليغ عليه نظام  2 -  مصاحبه با راديو های خارجی عنوان كنند؟ يعنی اين همه شكنجه بخاطر دو اتهام مطبوعاتی كه بايد در دادگاه مطبوعات و با حضور هيات منصفه رسيدگی می شد.

15- با وجود دستور  قضايی شعبه دوم دادگاه انقلاب، هنوز اداره اطلاعات ناجا  از دادن وسايلی كه از من برده اند خودداری می كند.

عاليجناب !

 از شما مصرانه می خواهم ، داد من و خانواده ام (كه 28 روز در فشار روانی و عصبی قرار گرفتند) را از ماموران بدتر از جلادان و از اين قانون شكنان بستانيد ! و صريحاّّّّّ اعلام بفرماييد چه ميزان ظلم به من و خانواده ام شده است و  چگونه قابل جبران است ؟

عاليجناب ! 

 از هم اكنون مصرانه از حضرت عالی خواهش می كنم، رسيدگی و تحقيق در مورد اين  پرونده را به  " پليس " واگذار نكنيد. در غير اين صورت، من از هم اكنون رسيدگی به اين شكايت را از شما  پس می گيرم. چرا كه اداره اطلاعات ناجا مهمترين و قدرتمندترين اداره آن سازمان است و هيچ محقق وابسته به پليس ، آنها را چنان كه لازم است بازجويی و محكوم نخواهد كرد. چون از قديم گفته اند: هيچ گوسفندی دم بچه خود را لگد نمی كند.

در پايان ، به استحضار می رسانم : با وجود همه پنهانكاری های پليس تبريز، تعدادی انسان شريف آماده هستند تا در دادگاه حاضر شده و ديده های خود از وضعيت من در آن روزها را به استحضار برسانند و شهادت بدهند.

با تقديم احترام

انصافعلی هدايت

  گيرندگان :

1- رياست محترم قوه قضائيه

2- رياست محترم جمهوری

3- رياست محترم دادگستری آذربايجان شرقي

4- كميسيون اصل 90  قانون اساسی مجلس شورای اسلامي

5- رياست محترم كميسيون حقوق بشر اسلامي

6- رسانه های خبری

 
 
                   بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی