جهان

پيك

                         

 

 

مصاحبه‌بانماينده‌حزب‌كمونيست‌عراق درآلمان؛درباره

حضور حزب كمونيست عراق

در شورای حكومتی اين كشور

 

رشيد قوی ليب نماينده حزب كمونيست عراق در آلمان، طی مصاحبه ای با نشريه "نويس دويچلند" نظرات حزب كمونيست عراق پيرامون  شورا جديد حاكميت عراق و دلائل شركت حزب كمونيست عراق در آن را تشريح كرد.

س: انتخاب دبيراول حزب كمونيست عراق در جمع 25 عضو شورای حاكميت جديد عراق سئوال برانگيز شده است. آيا "برمر" حاكم امريكائی عراق توجه ويژه ای نسبت به حزب كمونيست عراق پيدا كرده است؟

ج: امريكائی ها از همان ابتدا در نظر داشتند نقش بی اهميتی به احزاب سياسی عراق واگذار كنند. آنها می خواستند خودشان در عراق حكومت كنند، اما بعدها متوجه شدند كه بعنوان نيروی اشغالگر نه برنامه ای برای حل مشكلات پس از سقوط رژيم صدام دارند و نه توان اداره كشور را. تا به حال هيچگونه امنيتی در كشور بوجود نيآمده و از بازسازی اقتصادی نيز خبری نيست، حتی آب و برق مردم را هم نتوانسته اند راه بياندازند. بنابراين امريكائی ها متوجه شدند كه بدون حضور احزاب سياسی در صحنه اداره كشور نمی توانند در عراق كاری را پيش ببرند. آنچه كه در باره حزب كمونيست عراق و حضورش در شورای جديد حكومتی می توانم بگويم اينست كه حزب ما دارای سابقه طولانی سياسی و حتی حكومتی در عراق است. ما در دولت های گذشته عراق نيز حضور داشته ايم.

س: آيا می توان فرض كرد كه امريكائی ها برای خنثی ساخت اسلام گرايان افراطی به كمونيست ها متوسل شده اند؟

ج: می توان چنين فرضی را هم كرد، اما اين فرض تغييری در برنامه های ما بوجود نمی آورد.

س: حزب كمونيست عراق تا همين اواخر( تا قبل از تشكيل شورای حكومتی و حضور در آن) از تشكيل يك دولت موقت حمايت می كرد. پس چگونه شد كه شورای حكومتی جديد كه شباهتی به دولت موقت مورد نظر شما ندارد را پذيرفت و در آن حضور پيدا كرد؟

ج: امريكائی ها هنوز حقی كمتر از تشكيل دولت موقت  برای مردم عراق قائل هستند. آنها درنهايت می خواستند از ما بعنوان مشاور استفاده كنند اما موفق نشدند آنگونه كه مايل بودند پيش بروند زيرا در برابر مقاومت اكثريت مردم قرار گرفتند. درعين حال برای مردم عراق كاملا مشخص است كه در شرايط حاضر تشكيل يك دولت مستقل عراقی امری ناممكن است. بنابر مجموعه اين دلائل شركت حزب كمونيست عراق در چنين شورای موقتی اجتناب ناپذير بود، درعين حال كه شما بايد سازش های تاكتيكی را بخاطر داشته باشيد.

س: شورای حكومتی جديد يك راه حل موقت قلمداد شده است. چه ظرفيتی شما دراين شورا ديده ايد كه در آن حضور يافته ايد؟

ج: اهداف ما پايان اشغال نظامی كشور، مذاكره در باره قانون اساسی و استقلال عراق است و ما برای تحقيق همين اهداف هم در شورای موقت شركت كرديم. آنچه در حال حاضرمردم عراق نيازمندند امنيت، زندگی عادی و سامان بخشی سيستم بهداشتی و بازسازی اقتصادی كشور است. ما مجبوريم برای اجرای چنين وظائفی در چنين شورای موقتی شركت كنيم.

س:  تصور نمی كنيد با شركت در شورای موقت و قرار گرفتن در بازی سياسی امريكا در عراق، در عمل به جنگ و اشغال كشور مشروعيت بخشيده ايد؟

ج: ما تصور نمی كنيم، زيرا از همان آغاز مخالف جنگ بوده ايم و با جنبش های ضد جنگ در سطح جهان تمام كوشش خود را بكار برديم تا جلوی آن را بگيريم اما موفق نشديم. حال با  واقعيتی روبرو شده ايم كه همه شاهد آن هستند. قطعنامه 1483 شورای امنيت سازمان ملل حضور و حاكميت امريكا در عراق را تصويب كرده است. نيروهای سياسی عراق و از جمله حزب ما، حال مجبورند با اين واقعيت زندگی كنند. سياست فقط نفی آنچه را كه نمی خواهيم و نمی پسنديم نيست، برای هر كمونيست هر سوسياليست و يا هر حزب چپی سازش های سياسی اهميت اساسی دارد.

س: تقريبا هر روز می شنويم كه به نيروهای امريكائی درعراق حمله می شود. شما اين مقاومت در برابر نيروهای اشغالگر را چگونه ارزيابی می كنيد؟

ج: سه گروه دست به اين اقدامات می زنند. اول نيروهای طرفدار صدام و كادرهای حزب بعث هستند كه پول و تجهيزات نظامی در اختيار دارند و می توانند مردم محتاج را در جهت اهداف خود بكار بگيرند. نبرد آنها از نظر ما هيچ ارتباطی با آزادی و استقلال عراق ندارد. گروه دوم اسلام گرايان افراطی هستند كه سعی می كنند از اين آب گل آلود برای مقاصد خود استفاده سياسی كنند. گروه سوم مردم ساده عراق هستند كه بخاطر بی حرمتی نيروهای اشغالگر به تاريخ، سنت ها و اخلاقيات مردم به حق به تنگ آمده اند. هيچ مرد خانواده داری در عراق نيست كه حاضر باشد نيروهای اشغالگر به زن و دخترانش دست بزنند و آنها را تفتيش كنند. رفتار نيروهای اشغاگر مردم عراق را می تواند وادار به واكنش كند. اكثريت مردم عراق و احزاب سياسی اين كشور خواهان پايان هرچه سريع تر اشغال كشورخودشان هستند. اما آنها آگاهانه از ابزار سياسی برای مقاصد خود استفاده می كنند، زيرا اعتقاد دارند كه در حال حاضر مبارزه نظامی راه به جائی نمی برد. 35 سال حكومت ديكتاتوری و 23 سال جنگ و 13 سال محاصره اقتصادی خسارات عظيمی به كشور ما وارد آورده است. آنچه ما در حال حاضر احتياج داريم امنيت، ثبات، كار و زندگی عادی است بدون اينكه اهداف سياسی خود را فراموش كنيم.

  
 
                      بازگشت به صفحه اول

Internet
Explorer 5

 

ی