انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه های اصفهان و علوم پزشكی به مناسبت پايان اعتصاب غذای اعضای اين تشكل و سالگرد حمله به كوی دانشگاه بيانيه ای صادر كرد. در اين بيانيه آمده است:

ما اعضا انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه های اصفهان و علوم پزشكی هشت روز تمام در اعتصاب غذای مطلق بسر برديم. در اين مدت برخی از دوستانمان راهی بيمارستان شدند و بسياری ديگر از حضور در بيمارستان امتناع  كردند. بيمارستانی كه متا سفانه گويا كمتر از همه جا درد مردم در آن درك می شود. در بيمارستان به جهت بازجويی از بيماری كه چند روز غذا نخورده‘ مراجعه می كردند. .برخی از دوستان علی رغم وخامت حالشان حتی از خوردن ذره ای محلول آب و قند يا ديگر محلولهای درمانی امتناع می كردند و بقيه نيز پس از سرم درمانی و ترخيص از بيمارستان به جمع ما می پيوستند. بسياری از دانشجويان با تحويل غذای خود از سلف سرويس دانشگاه و مراجعه به دفتر انجمن خواستار شكستن اعتصاب غذا توسط ما می شدند. برخی ديگر نيز غذای خود را در مقابل دفتر انجمن گذاشته و از خوردن غذا امتناع می كردند. عده ای نيز كه احساس می كردند كه هيچ گونه توانايی برای كمك به ما ندارند با تضرع و اصرار از ما می خواستند به اعتصاب خود پايان دهيم.

بسياری از مسئولين محترم ‘اساتيد و نمايندگان مجلس نيز با مراجعات مكرر از ما خواستند كه با در نظر گرفتن سلامتی و حق خانواده  از تصميم خود منصرف شويم‘ اماهيچ كدام ‘ ما را از رفتن در مسيری كه انتخاب نموده بوديم‘ باز نداشت.

براستی چگونه می توانيم  در حاليكه بسياری از هم ميهنان وبرادران وخواهرانمان  در جای جای كشور در زندانهای آنچنانی توسط گروهی مست از باده قدرت گرفتارند و تحت نامعلوم ترين شكنجه ها قرار دارند‘ به زندگی عادی خود ادامه دهيم ؟ ما چگونه می توانيم شاهد گرفتاری جوانانی باشيم كه جان و مال منافعشان را فدای ملت عزيزشان كردند ؟ ما چگونه می توانيم بينيم كه بسياری از جوانان ودانشجويانمان به دليل هراس از به خطر افتادن موقعيتهای زندگی وامنيت جانی از بيان مطالباتشان دم فرو بستند؟ ما چگونه می توانيم شاهد زندانی شدن بسياری از روزنامه نگاران و فعالان سياسی باشيم كه فقط بدليل بيان دردهای مردم در وضعيتی نا معلوم بسر می برند؟  ما چگونه پس از گذشت هشت روز اعتصاب غذای مطلق می توانستيم به خود اجازه دهيم  به اعتصاب خود پايان دهيم در حاليكه بسياری از عزيزان مظلوممان در اسارتند؟ آيا زندگی كردن در شرايط عادی با چنين وضعيتی برای هر انسان آزاده ای امكان پذير است ؟

 مگر نه اينكه جرم بسياری از آنان كه در زندانها گرفتارند درد مند مردم بودن است؟ آيا انسان با موذی گری سياسی و طماعی و ازمندی و قدرت طلبی و امتياز خواهی و باج خواهی ا ز ديگران‘  زندگی در سلول انفرادی را برای خود بر می گزينند؟ آيا صرف نظر كردن از حقوق خود و خانواده های ستمديده نوعی موذی گری سياسی است ؟ مگر نه بسياری از مردم از برآوردن ابتدائی ترين نيازها و اولين حقوقی كه خدا برايشان در نظر گرفته است محرومند ؟ مگر مطالبات دانشجويان چيزی جز مطالبات بر حق مردم ايران در طول يكصد سال مبارزه است ؟ يعنی اجرای قانون و برابر بودن احاد ملت در قبال قانون.آنچه ملت ايران از ان رنج برده و برای آن مبارزه كرده و خون داده تا انقلاب اسلامی ايران به پيروزی رسيده است.  حاكميت استبداد و خودكامگی و نفی و نقض قانون و بی اعتنايی به آن بوده كه متاسفانه پس از انقلاب  اگر نه بصورت پيشين ولی بشكلی جديد به حيات خود ادامه داده و از اجرای قانون و محو استبداد خبری نشده است. سه خواست اصلی ما نيز در راستای نفی استبداد و مخالفت با عدم حاكميت قانون است .انجمن اسلامی همه دانشگاه ها‘ اكثريت قريب به  اتفاق دانشجويان و ملت ايران بی ترديد در اين مطالبات همراه وشريك ما هستند.حاكميت راهی ندارد جز پذيرش  اين مطالبات  بر حق ملت ايران‘ ولی زمانی به قبول آن تن در ندهد كه كار از كار گذشته باشد و  شنيدن  ندای ملت ديگر برايش سودی نداشته باشد.

اكنون در 18 تير ماه سالگرد فاجعه كوی دانشگاه های تهران وتبريز كه چند روز از شكستن موقتی اعتصاب غذا توسط اعضای انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه های اصفهان و علوم پزشكی می گذرد شاهد پيوستن بسياری از دانشجويان وهم ميهنان  می باشيم‘  در حاليكه تا كنون هيچ پاسخ مثبتی از طرف اصحاب حكومت دريافت نكرده ايم. بعلاوه، بسياری از دانشجويان و اعضای تحكيم وحدت در اين فاصله بدون هيچ گناهی از طرف نهادهای  نقابدار دستگير شده اند. از سوی ديگر شاهد هتاكی ‘اهانت و دشنام ياران سعيد امامی در تاريكخانه مشهور در دروغنامه كيهان به اعضای اين تشكل می باشيم. اين نكته مويد حقانيت حركت ما بوده و هر چه بيشتر از طرف انان مورد هجمه واقع شويم ‘عزممان استوار تر وايمانمان قوی تر نسبت به ادامه راه  تا حصول نتيجه  نهايی خواهد شد .در خاتمه ضمن بزرگداشت تمامی دانشجويان وآزاد انديشانی كه مورد ستم خشونت طلبان مرتجع قرار گرفته اند‘ اعلام می داريم در صورت عدم آزادی اين شهروندان بی گناه از سياهچالهای دنيا پرستان اقتدار گر مجددا دست به اعتصاب غذا زده و با اين روش در جهت آزادی اين مظلومان تلاش خواهيم نمود.

انجمن اسلامی دانشجو.يان دانشگاه های اصفهان وعلوم پزشكي