يلدا خرم دين از قهرمانان رشته وزنه برداری است كه موفق به ورود به تيم وزنه برداری دختران انگلستان، 67 كيلوگرم شده است.

يلدا در حال حاضر يكی از بهترين وزنه برداران ايران است. با وی مصاحبه ای انجام داده ايم كه توجه شما را به آن جلب ميكنيم :

خوب ؛ يلدا می شه خودت رو بيشتر برای خوانندگان معرفی كني؟

من يلدا خرم دين، ۱۸ ساله و متولد تهران هستم و مدت ۴ سال است كه در لندن به اتفاق خانواده ام زندگی می كنم. در حال حاضر دانشجوی رشته كامپيوتر و رياضی هستم.

آيا راضی هستی از اينجا؟

بله ؛ ولی در اينجا زياد به ورزش نمی رسند.

قبل از اينكه وزنه برداری را شروع كنی چيكار ميكردي؟

درس می خواندم و به نقاشی هم علاقمند بودم. در ايران در رشته دو ميدانی هم فعاليت می كردم.
چند سال هست كه وزنه برداری ميكني؟

يلدا: نزديك به چهار سال.

چطور به ورزش وزنه برداری علاقمند شدي؟

وقتی از تلويزيون مسابقات وزنه برداری رو تماشا می كردم خوشم می آمد و به اين فكر ميكردم كه چرا فقط پسرا اين ورزش را انجام می دهند و فرقی كه بين پسر و دختر نيست چرا من اين ورزش را انجام ندهم.

بعدا يك روز در جامعه ايرانيان در لندن اطلاعيه باشگاهی را ديدم كه آقای كاظم پنجوی كه خود از قهرمانان آسيا است، مربی آنجا بود و با ايشان آشنا شدم و به تشويق ايشان اين ورزش را ادامه دادم.

اولين وزنهايی را كه بلند كردی چند كيلو گرم بود؟

۱۵ كيلو گرم تك ضرب و در حركت دو ضرب ۳۰ كيلو گرم.

آيا احساس كردی كه زورت زياد هست كه بتوانی وزنه بلند كني؟

( می خندد ) بله

زورگو كه نيستي؟

با خنده می گويد نه فقط به وزنه ها زور می گويم.

حالا چند كيلو رو بلند ميكني؟

در حركت يك ضرب ۶۵ كيلو و در حركت ۲ ضرب ۸۰ كيلو.

آيا به غير از تو دختری ديگه هم در باشگاه بود؟

نه در آن موقع من اولين بودم.

آيا دوست داری كه در ايران اين امكان وجود داشت كه تيم ملی دختران بود و تو برای ايران مقام می آوردی تا برای انگلستان؟

بله ، اين آرزوی من هست.

تا كنون موفق به كسب چه مقام هايی شده اي؟

در مسابقات قهرمانی وزن زير ۱۸ و ۲۳ سال انگلستان، من مقام اول را كسب كردم كه در گلاسگو برگزار شد و موفق به عضويت در تيم ملی انگلستان شدم.

مسابقه بعدی كی و كجاست؟

در سال ۲۰۰۴ در استراليا مسابقه جام كشورهای مشترك المنافع است كه من هم شركت می كنم.

هم اكنون آمادگی بدنی ات چطور است؟

متاسفانه آمادگی بدنيم به خاطر ضربديدگی در زانو خوب نيست ولی داره بهتر می شود.

آيا از ديد علمی هم به اين ورزش فكر كردي؟

بله و بايد بگم بر عكس نظر خيلی ها اين ورزش هيچگونه ضرری برای بدن ندارد.

چرا اين ورزش در بين دختران ايرانی طرفدار ندارد؟

به دليل اينكه همه فكر می كنند كه اين ورزش باعث كوتاهی قد می شود. به نظر من هر ورزشی را اگر از راه صحيح انجام دهيم هيچ ضرری ندارد.

نخستين مدالی را كه گرفتی كی و كجا بود؟

در مسابقات جوانان لندن در سال ۲۰۰۱ بود و پس از آن در مسابقات مدارس انگلستان بود كه من اول شدم و با تيم ايرلند به اتريش رفتم و در مسابقات بين المللی شركت كردم.

روزی چقدر تمرين ميكني؟

بعد از برگشتن از كالج به باشگاه ميروم و تقريبا روزی چهار ساعت تمرين می كنم.

خاطره خوب چی داري؟

اولين سفرم به آلمان، كه چون اولين سفرم با تيم بود، برام خيلی جالب بود.

بدترين خاطره؟

خوشبختانه ندارم.

آيا تعصب جهت گرفتن مدال داري؟

نه من بيشتر در فكر اين هستم كه پيشرفت و تجربه خودم را افزايش دهم.

نظر خانواده ات در مورد اين رشته ورزشی چيه؟

آنها از همه نظر مرا حمايت می كنند

نظر دوستانت چيه؟

برای آنها بسيار جالب هستش و آنها هميشه مرا تشويق می كنند و از من درباره اين رشته سوال می كنند.

چه پيامی برای جوانان داري؟

اگر علاقه به اين ورزش داريد، حتما شروع كنيد و نگران هيچ چيز نباشيد حتی هيكلتان.

آيا پس از ازدواج هم اين ورزش را ادامه خواهی داد؟

اين ورزش عشق من است و حتما آن را ادامه می دهم.

آيا تا حالا عاشق شدي؟

با خنده : نه

اگر كسی را كه دوست داری و عاشقش هستی بهت بگه كه به اين ورزش ديگه ادامه نده، چيكار ميكني؟

من ادامه می دهم و ورزشم را انتخاب می كنم.

از چه محيطی خوشت می آيد؟

محيطی آرام

چه موسيقی را گوش ميدهي؟

موسيقی ملايم و آرام، مخصوصا ايرانی.

نظرت در مورد همسر ايرانی يا خارجی چيه؟

برای من اخلاق مهمتره و فرق نداره. ولی ايرانيها در بعضی مسائل خيلی افراط می كنند.

در زندگی از روی احساس تصميم می گيری يا از روی منطق؟

(سايت حادثه)