انجمن اسلامی مدرسين دانشگاه‌ها پيرامون رويدادهای جاری در دانشگاه های كشور و تظاهرات اعتراضی مردم بيانيه ای صادر كرد. در اين بيانيه می خوانيد:

"طی روزهای اخير شاهد ناآرامي‌هايی در سطح كشور هستيم كه هر چند آغازگر آن يك حركت دانشجويی بود، ولی گستره‌ی آن عام‌تر است و با توجه به در پيش بودن سالگرد 18 تير، مواجهه‌ نادرست با آن مي‌تواند به التهابات و بحران‌آفريني‌های بيشتر بيانجامد.

انجمن اسلامی مدرسين دانشگاه‌ها هم از آن جهت كه بخش مهمی از رخدادها در درون يا محيط های پيرامونی مرتبط با دانشگاه‌ها رخ مي‌دهند و هم از آن جهت كه مطالبات اوليه‌ دانشجويان مقوله‌ای سياسی - فرهنگی است و با هويت صنفی دانشگاهيان پيوند وثيق دارد و نيز به دليل آن كه دست اندركاران و تصميم‌گيرندگان موضوعی را كه نقطه‌ی آغازين ماجرا به حساب مي‌آيد از همكاران دانشگاهی خود مي‌شناسند و نيز به دليل آن كه بخش مهمی از ضرب و شتم‌ها و خشونت‌های اعمال شده را نيز متوجه فرزندان عزيز دانشجوی خود مي‌يابد، بر آن است تا ديدگاه‌هايش را پيرامون زمينه‌ها، علل و پيامدهای اين حوادث در ميان گذارد به اميد آن كه بتواند به سهم خود در جهت كاهش آسيب‌ها ايفای نقش كند.

در بخش ديگر اين بيانيه با عنوان “بسترها و زمينه‌ها“ با اشاره به نزديكی به سالگرد حادثه‌ي
18 تير 1378 و محكوميت و درخواست شناسايی عاملان آن از سوی همه‌ی مسوولان كشور، ابراز عقيده شده است: اما از آن ميان حكم قضايی عليه رباينده يك ريش‌تراش صادر شد و از خيل عظيم عوامل لباس شخصی و مهاجمان به دانشجويان كسی شناسايی و مجازات نشد، ولی بعضی از دانشجويان هنوز زندانی هستند و يكی از فرماندهانی كه انگشت اتهامات به سوی او نشانه رفته بود، به خلعت تبرئه مفتخر شد و هم اينك بعضا به رجزخوانی عليه حاميان دانشجويان نيز مي‌پردازد. مسؤولان نظام و دستگاه قضايی نه تنها به مسؤوليتشان در قبال مجازات متخلفان به نحو شايسته عمل نكردند كه حتی به وعده‌هايشان نسبت به آزادی دانشجويان زندانی نيز عمل نكردند و به اين ترتيب مرهمی التيام‌بخش بر زخم چركين اين حادثه ننهادند.

تسری فرآيند نگرش اقتصادی و كالانگر به حوزه‌ فعاليت‌های آموزشی كه از طريق فعاليت مدارس غيرانتفاعی دغدغه‌ سرمايه‌سالاری در تعليم و تربيت را جدی كرده بود با ادله و توجيهاتی خاص خود به حوزه‌ آموزش عالی نيز راه يافت و پس از گسترش سهم و آموزش عالی غيردولتی كه هم اينك به بيش از 50 درصد نيز رسيده است، بحث ايجاد دوره‌های تحصيلی درآمدزا در دانشگاه‌های دولتی و اخذ شهريه از دانشجويان اين دوره‌ها نيز مطرح شد.

اتفاقا جريان‌های منتسب به جناح مقابل دولت كه خود مدافع اصلی سرمايه‌سالاری در اقتصاد و حتی تعليم و تربيت بوده‌اند، در اين مقوله موضعی عدالت‌خواهانه گرفتند و طی ماه‌های گذشته شاهد تحركاتی در محافل دانشجويی مرتبط با آنها بوديم. اما به هر حال صرف‌نظر از اين‌گونه فرصت‌طلبي‌ها، اصل موضوع با دغدغه‌ی عدالت‌خواهی دانشجويان مربوط است و مي‌تواند محوری از مطالبات و انتظارات دانشجويی قلمداد شود كه بايد به نحو مناسب به آن پاسخ داده شود.

همچنان كه مي‌دانيم ناآرامي‌های اخير از يك تجمع صنفی حول اين خواسته آغاز شد اما التهاب‌های بر جای مانده از زخم‌های التيام‌نيافته 18 تير، سرسختی و مقابله انعطاف‌ناپذير جريان ضداصلاحات كه علاوه بر ديگر عرصه‌ها، نمود آن در برخورد با دانشگاهيان نيز در ماجرای دادگاه دكتر سيد هاشم آغاجری تجلی يافته است، مطالبات دانشجويی را ملتهب‌ تر ساخت و اين بهانه‌ای شد تا عوامل ضدانقلاب و توطئه‌گر نيز كه با عنايت به تحولات اخير منطقه، پراشتها‌تر شده‌اند، به بهره‌برداری از فرصت، طمع ورزند. با اين حال هوشياری جامعه‌ی دانشجويی نسبت به مقاصد سوء دشمنان كه با شتابزدگی عوامل آنها آشكار شده بود، و برخورد نسبتا مدبرانه‌ی مديريت نيروی انتظامی مي‌توانست به سهولت حادثه را مهار كند، اما يكبار ديگر، مداخله‌ عوامل خودسر و قانون‌شكن به التهابات دامن زد و بار ديگر از يك سو شاهد تعرضات وحشيانه عناصر و محافل مشهور به لباس شخصي‌ها به دانشجويان و خوابگاه‌های دانشجويی بوديم و از سوی ديگر بعضی افراد ناراضی و آسيب‌ديده در راستای انتظارات محافل و رسانه‌های ضدانقلاب نا‌آرامي‌هايی را موجب شده‌اند.

خطر اينجاست كه با دستگيری تعدادی از اين عناصر، همه‌ ماجرا به انتقام‌جويی از اين‌ها منتهی و از بسترهای زمينه‌ساز غلفت و دانشجويان زجرديده و مطالبات آنها نيز فراموش شود.

مسؤولان كشور بايد در جهت التيام زخم‌های وارده بر پيكر جامعه‌ی دانشجويی همت گمارند و به جای تشويق فرآيند تضعيف و انشعاب‌آفرينی در تشكل‌های اصيل، مطالبات آنها را در مسيرهای قانونی و نهادی پاسخ گويند تا به طور طبيعی حنای نگرش‌های بيگانه‌گرا رنگ ببازد و اميد به رفع تنگناها از مسير تلاش‌های درونی نظام جايگاه اصيل و حقه‌ی خود را بازيابد.

مسؤولان آموزش عالی به دغدغه‌ و نگرانی دانشجويان در خصوص پيامدهای نامطلوب سرمايه‌سالاری در حوزه‌ی آموزش عالی جدي‌تر بينديشند و دستاوردهای ارزشمند و افتخارآفرين انقلاب اسلامی در خصوص بسط عدالت و ارتقای فرصت‌های آموزشی اقشار محروم را به بهای اندك نفروشند. دولت و مجلس محترم نيز به مسؤولان آموزش عالی كمك كنند تا به دور از فشارهای ناشی از تنگناهای مالی با راه‌حل‌های درآمدزا در آموزش عالی با تأمل و احتياط بيشتر مواجه شوند.