به موجب اخبار دريافتی، كاركنان شركت نفت ايران در تدارك يك اعتصاب اعتراضی و سراسری اند. اين اعتصاب در اعتراض به وضع بد معيشتی، چپاول نفت كشور توسط گروه های مافيائی حكومت، دولت در دولت در شركت نفت، چندگانه بودن مقررات و حقوق ها در سازمان های وابسته به شركت نفت و نقش امنيتی اداره حراست شركت نفت قرار است آغاز شود.

بموجب همين اخبار تاكنون، در چند نوبت تلاش شده است تا كسانی را كه گمان برده مي‌شود در سازماندهی اين اعتصاب ممكن است نقش مهمی ايفاء كنند به مذاكره فراخوانده اند و حتی پيشنهاد پرداخت فوق العاده 200 هزار تومانی به آنها داده اند. اين مذاكرات و رشوه دهي‌ها تاكنون بی نتيجه بوده و اعتصاب شركت نفت قرار است بزودی آغاز شود.

با آغاز اعتصاب كاركنان شركت نفت، اين احتمال بسيار قوی است كه يكبار ديگر تظاهرات كارگری در شهرهای بزرگ ايران نيز آغاز شود، كه دراينصورت تمركز يورش روی جنبش دانشجوئی خارج شده و نيروی متمركز قوه قضائيه برای سركوب جنبش دانشجوئی پراكنده خواهد شد. با آنكه تعطيل تابستانی مدارس احتمال تظاهرات معلمين را ضعيف جلوه می دهد، اما بعيد نيست كه در بخش نيز تظاهرات اعتراضی يكبار ديگر آغاز شود.

مهم ترين وظيفه ای كه نيروهای مترقی می توانند دراين زمينه برعهده بگيرند، تبديل اين تظاهرات به اعتراض عليه مافيای قدرت، بركناری سران و رهبران اين مافيا از ارگان های مهم حكومتی، تصفيه فرماندهان نظامی همسو با موتلفه اسلامی و قوه قضائيه، عليه نقش قاطع بازار در توزيع كالاها و افزايش قيمت ها، انحلال سازمان اقتصاد اسلامی و دفاع از اصلاحات است. در اينصورت است كه فشار اجتماعی همه سويه می تواند چرخ در گل مانده  اصلاحات را يكبار ديگر نه تنها از گل بيرون بكشد، بلكه به آن سرعت ببخشد. اين سرعت چنان ضروری است كه هر روز تاخير در آن، عملا به زيان تماميت ارضی كشور تمام مي‌شود.