«كانون سبزهای ايران» در اين شرايط خطير و بغرنج وظيفه‌ی خود ميداند كه به عنوان يگانی از جنبش آزاديخواهانه‌ی مردم ايران نظر خود در رابطه با مسايل مهم گريبانگير به اطلاع برساند. ما افزايش تفرقه‌ی فكری در ميان نيروهای آزاديخواه ايران بر سر نقش عامل خارجی در رابطه با ايران را زيانبار ميدانيم و به سهم خويش همه را به تبادل‌نظر و هماهنگی عمل فرامی‌خوانيم. در اين راستا و در اين وضعيت درست دانستيم كه نكاتی را با همرزمان آزاديخواه و كل مردم ايران در ميان بگذاريم:

۱-‌ درست و قانونمند و انسانی است كه مردمان زير ستم در هرگوشه‌ی از جهان به كمك جهانيان خود را از زير سيطره‌ی ديكتاتوری و استبداد و ستم آزاد كنند. ما ايرانيان درست است كه از چنين انديشه‌ای دفاع كنيم و برای برخورداری از ياری‌های جهانی تلاش نماييم. آن‌طور كه پيداست اگر جهانيان به ياری ما نشتابند ده‌ها سال به درازا خواهد كشيد تا صف دراز دينسالاران آزمايش‌های خود را روی مردم ما پياده كنند.

۲- سازمان ملل متحد تنها نهاد بين‌المللی است كه صلاحيت دارد هماهنگ‌كننده و هدايتگر مداخلات جهانی برای حل مشكلات ملی باشد. سازمان ملل متحد بايد اين قدرت حقوقی و عملی را بيابد كه به هنگام درخواست ملت‌ها و تشخيص جامعه‌ی جهانی برای قطع جنگ‌ها، تغيير رژيم‌های خودكامه، كنترل جمعيت، جلوگيری از اجرای برنامه‌های صنعتی ضد محيط زيست، خلع صلاح كشورها از تسليحات كشتار جمعی و غيره دست به اقدام سياسی، عملی و قهری بزند.

۳- هيچ كشوری را نميتوان مجاز دانست كه بدون دستور سازمان ملل متحد و بدون هدايت و نظارت اين سازمان عليه ديگر كشور‌ها دست به اقدامات مداخله‌گرانه بزند. چنين اقدامی ميتواند با هدف اشغال و استعمار يك كشور و غارت درآمدهای طبيعی آن و يا با هدف‌های نظامی - ‌استراتژيك در راستای تدارك جنگی بزرگتر صورت گيرد. مداخله‌ای خارج از تصميم و رهبری سازمان ملل‌متحد ميتواند آبستن فاجعه‌های جبران ناپذيری باشد.

۴- عليرغم تلاش‌های بنيادگرايان و افراد نامسئول، مردم ايران به ايالات متحده‌ی آمريكا احترام ميگذارند، مردم آن را دوست ميدارند و خواهان دوستی پايدار با اين كشور بزرگ هستند. مردم ما خوب ميدانند كه دوستی با غرب، به ويژه ايالات متحده‌ی آمريكا لازمه‌ی رشد اقتصادی كشور و سامان‌دهی به اوضاع نابسامان كنونی است. نه به سود مردم مردم آمريكا و نه به سود مردم ايران است كه دولت آقای بوش با دورزدن سازمان ملل متحد نقشه‌های خطرناك محافل ماجراجو را در اين يا آن گوشه‌ی جهان به اجرا بگذارد. به اعتقاد ما همه‌ی قدرتهايی كه قصد نيكی از مداخله‌جويی خود دارند با احترام به حقوق و وظايف سازمان ملل متحد خواهند كوشيد نظر خود را به اين نهاد بين‌المللی ارائه كنند و به اين نهاد در اقدام مؤثر برای ياری به كشورهای اسير خودكامگی ياری رسانند.

۵-‌ در شرايط حساس كنونی ايرانيان نوميد از رژيم ارتجاعی جمهوری اسلامی و نگران از نقشه‌های جنگ‌افروزان تندرو در دولت آقای بوش لحظات بس اضطراب‌آوری را سپری ميكنند. در چنين اوضاعی كسانی از نمونه‌ی عراق و افغانستان دفاع ميكنند و برخی اين نمونه‌ها را مصداق دخالت استعماری ميدانند و آن را رد ميكنند. راه سوم، يعنی حكميت سازمان ملل‌متحد، رجوع به اين سازمان و دعوت از آن برای اعمال نفوذ رهبری شده در اوضاع ايران هنوز رواج نيافته است. به اعتقاد ما نيروهای سياسی اپوزيسيون مجموعاً ميتوانند در اين نكته به توافق برسند كه رجوع به سازمان ملل متحد و دعوت از آن برای اقدام عليه استبداد و سركوب در ايران بهترين آلترناتيو موجود است. ما ميتوانيم پيش‌گام شده و قبل از اين كه حوادث برای ما تصميم بگيرند آگاهانه راهی پيش‌پای مردممان بگذاريم. «كانون سبزهای ايران» بدون اين كه ساده‌انگارانه سمتی را دفاع و سمتی را آماج انتقاد كند، با درك رنج‌های بيكران مردم ايران كه گاه آنان را به واكنش‌های شگفت برمی‌انگيزد، از همه‌ی سازمانهای سياسی دعوت ميكند كه راه‌حل رجوع به سازمان ملل را مورد توجه قرار دهند و از آن در برابر ديگر راه‌حل‌ها دفاع كنند. عدم دخالت هرگونه نيروی خارجی در امور يك كشور اسير استبداد همان اندازه غيرقابل دفاع است كه دخالت خودسرانه‌ی قدرتهای خارجی در امور آن كشور. روشن شدن مواضع نيروهای سياسی سازمانيافته‌ی ايرانی به سهم خود در هدايت سازمانيافته‌ی رويدادهای مربوط به ايران مؤثر خواهد شد. مجموع مسايل مورد مناقشه در رابطه با ايران بايد زير نظر سازمان ملل متحد حل و فصل گردند