درتهران موزه سینما را بالاخره راه انداختند. البته دیروز و پریروز نه، بلکه مدتی است. دراین موزه آنهائی که دستی در نقش آفرینی و کارگردانی و فیلمبرداری داشته اند، به فراخور اعتمادی که به حفظ آنچه از خانه به موزه می توان سپرد و از گزند مصادره و فروش آن در بازار سیاه درامان بود، آثاری را به موزه منتقل کرده اند. شاید در جمع این کسان، عزت الله انتظامی، نقش آفرین نامدار تئاتر و سینمای معاصر ایران بیشترین اعتماد را کرده است. به قول خود:" هر چه داشتم یک کاسه کردم و دادم موزه. از اولین کسانی بودم که چنین کردم".

عزت الله خان، که فیلم "گاو" او برای ما ایرانی ها "زوربای یونانی" است برای یونانی ها، می گوید:" آنچه می بینید، به نوعی بیوگرافی من است". و در ستایش موزه سینما و ابتکاری که در برای برپائی آن به خرج داده اند می گوید:" بنده در موزه های دیگر دنیا چنین مجموعه ای ندیده ام".

قدم که به داخل موزه می گذارید، گوئی وارد دالان تاریخ سینمای ایران می گذارید.

انتظامی می گوید:" وقتی در این موزه، غرفه خودم را می بینم و به گذشته فکر می کنم، احساس می کنم چقدر نقش هائی را که در فیلم های علی حاتمی بازی کردم دوست دارم. حاجی واشنگتن دنیائی از شعر است."

درغرفه انتظامی، تابلوئی از چهره او نیز به دیوار تکیه داده است. این چهره را نقاش بزرگ معاصر ایران "آیدین آغداشلو" کشیده و به انتظامی هدیه کرده است. دست ما که از آتش دور است، اگر آغداشلو اجازه دهد، آن تابلو را هدیه ملت ایران به انتظامی می دانیم. به پاس یک عمر زندگی با مردم، در کنار مردم و برای مردم، در سینما، که آینه روزگار هر ملتی است.