ژوييه امسال ميکيس تئودوراکيس آهنگساز و مبارز برجسته يونانی وارد هشتادمين سال زندگی خود ميشود. تئودوراکيس در سال 1925 در جزيره شيوس يونان متولد گشت. هفده ساله بود که نخستين کنسرت خود را در در تريپوليس برگزار کرد و در همان دوران به جنبش مقاومت عليه اشغال يونان پيوست. در جريان تظاهرات معروف 25 مارس 1943 توسط نظاميان ايتاليايی دستگير شد و زير شکنجه قرار گرفت. به آتن فرار کرد و در جنبش مقاومت ملی به مبارزه با اشغالگران آلمانی ادامه داد. با پايان چنگ جهانی دوم و با شروع جنگ داخلی در يونان  مخفی شد. پس از خاتمه جنگ داخلی يونان تئودوراکيس به تحصيلاتش ادامه داد و در کنسرت های مختلف موسيقی در اروپا شرکت کرد و چندين اهنگ برای باله و فيلمهای سينمايی تدوين کرد.

در 1957 برنده جايزه نخست فستيوال مسکو شد و در همين دهه به سمت اهنگهای فولکور و خلقی رو اورد که خود او از ان بعنوان يک "نقطه عطف" ياد ميکند.
با پايه گذاری جنبش جوانان لامبارکيس بدنبال قتل گريگوريس لامبارکيس نماينده پارلمان يونان، تئودوراکيس به رياست اين جنبش برگزيده شد. همزمان از سوی "حزب اتحاد دمکراتيک چپ" بعنوان نماينده به پارلمان يونان راه يافت. در اوريل 1967 بدنبال کوتای سرهنگان در يونان تئودوراکيس مخفی شد و از مخفی گاه نخستين فراخوان خود برای مقاومت دربرابر کودتاچيان را انتشار داد. در مه 1967 همراه با چند تن ديگر "جبهه ميهنی" - نخستين سازمان مقاومت عليه ديکتاتوری - را سازمان داد و به رياست ان برگزيده شد. در همين ماه بموجب فرمان شماره 13 سرهنگان کودتاچی نواختن و حتی شنيدن اثار تئودوراکيس ممنوع اعلام شد.

در راس جوانان لامبارکيس

 چند ماه بعد در اوت 1967 تئودوراکيس دستگير شد و به زندان معروف بابولينا انتقال يافت. در اين زندان بود که او نخستين اعتصاب غذای بزرگ خود را اغاز کزد که در نتيجه ان به بيمارستان منتقل و سرانجام همراه با خانواده اش به کمپ اوروپوس تبعيد شد. در اروپوس بيماری او به وخامت گراييد و يک جنبش جهانی برای ازادی وی به راه افتاد. هنرمندان برجسته ای چون لويی آراگون، لئونارد برنشتين، چنگيز آيتماتف، آرتور ميلر، لورانس اليويه، ايومونتان و بسياری ديگر مبارزه جهانی برای ازادی  او را سازمان دادند. سرانجام زير فشار اين اعتراضات تئودوراکيس ازاد شد و به پاريس تبعيد گشت.
در خارج از کشور تئودوراکيس همچنان به مبارزه برای دمکراسی در يونان ادامه داد و ضمنا در کارزار مبارزه عليه ديکتاتوری در کشورهای ترکيه، اسپانيا، شيلی، فلسطين و همچنين ايران فعالانه شرکت کرد.

ميکيس تئودوراکيس در سال 1976 "جنبش فرهنگ و صلح" را پايه گذاری کرد. در 1983 جايزه صلح لنين را دريافت کرد و در 1986 وی سرانجام موفق شد همراه با زولفو ليوانلی -آهنگساز برجسته ترک-  و نويسندگانی جون عزيز نسين و ياشار کمال کميته دوستی ترکيه – يونان را پايه گذاری کند.
 

در همين سال پس از حادثه چرنوبيل تعدادی کنسرت ضد استفاده از نيروی اتمی داد. در سال 1990 نيز با همکاری سازمان عفو بين الملل  36 کنسرت در سراسر اورپا برگزار کرد. تئودوراکيس در طی دهه 90 و در سالهای اخير فعالانه در مبارزه برای صلح شرکت کرد و برضد بمباران يوگسلاوی، دستگيری اوجالان و جنگ در افعانستان و عراق وسيعا مبارزه کرد. از تئودوراکيس همچنين چندين کتاب انتشار يافته که به زبانهای بسياری ترجمه شده است.

 پيک هفته درنظر دارد بتدريج در آينده بخشی از آثار ميکيس تئودوارکيس را به خوانندگان خود معرفی کند. بعنوان فهرستی ناقص از کارهای تئودوراکيس علاوه بر صدها آهنگ و ترانه ملی و چندين سمفونی ميتوان به موزيک فيلم و باله و تئاتر اشاره کرد ازجمله:

موزيک فيلم: زد، زوربای يونانی، سرپيکو، الکترا، پنجمين يورش
باله : کارنيوال، آنتيگون، زوربا
تئاتر: آواز برادر مرده،  گروگان، دشمن مردم، کريستف کلمب، مکبث

آهنگی که در زمينه می شنويد از فيلم معروف "زوربای يونانی" است. و در زير نيز دو اثر از ساخته های تئودوراکيس را می توانيد گوش دهيد.
اثر نخست بنام "سوتوريس پترولاس" به زبان يونانی است و ميکيس تئودوراکيس خود آن را اجرا کرده است.
ترانه دوم با عنوان "مارگاريتا" به زبان انگليسی است و توسط ژوسلين اسميت خواننده سياه پوست آمريکايی اجرا شده است.