حسين دهلوی در هفته‌ای كه گذشت، برای اجرای اپرای” مانا و مانی” از هركسی كه سرمايه‌ای دارد طلب ياری كرد. از آنجا كه درداخل كشور، آنها كه سرمايه دارند خرج برج سازی می‌كنند و يا در دوبی دفتر تجاری می‌زنند، ظاهرا حسين دهلوی از آنهائی ياری طلبيده كه در خارج از كشور دستشان به دهنشان می‌رسد و بيش از سرمايه داران جمهوری اسلامی عرق ملی دارند.

دهلوی كه آهنگساز است در باره اپرای "مانا و مانی” می‌گويد:

اين اپرا يك هديه از ايران برای بچه‌های دنياست. 25 سال است می‌خواهيم آن را اجرا كنيم اما نمی شود. تا همين اواخر مشكل خواننده زن و صدای زن را داشتيم كه بهرشكل كه می‌شد حل كرد، حل كرديم و حالا كه مشكل خواننده زن نداريم، جيبمان خالی است. وزارت ارشاد می‌گويد برای اپرا بودجه نداريم، خودتان برويد يك كسی را پيدا كنيد كه سرمايه گذاری كند.

( برای تعزيه دارند اما برای اپرا نه!)

دهلوی می‌گويد: موسيقی ايرانی مهر تحريم خورده و شايد به همين دليل باشد كه موسيقی غربی بسرعت توفان سراسر ايران را طی می‌كند.

مانی و مانا، اپرائی است برای كودكان. من ترديد ندارم كه اين اپرا، در تربيت كودكان موثر تر از نصيحت كودكان در برنامه‌های تلويزيونی است.