همبستگی وبلاگ نويسان با "امروز"
و پيام قدردانی مديريت آن
دوشنبه هفته گذشته بخش مهمی از وبلاگ
نويسان ايرانی در سراسر جهان تصميم گرفتند
در همبستگی با روزنت امروز مطالب آن را در
وبلاگ خود منعكس كرده و نام خود را نيز به
"امروز" تغيير دهند. اين حركت جمعی و
موفقيتآميز بازتاب بسيار وسيع و مثبتی
يافته است. دست اندركاران امروز نيز در
پيامی سپاس خود را از وبلاگنويسان اعلام
داشتند. در اين پيام گفته میشود:
"حركت ماندگار و ارزشمند تعداد زيادي از
وبلاگنويسان آزادايخواه در دفاع از آزادي
بيان و اعتراض به نقض اين حق مسلم نشان
داد كه به ظرفيتهاي بسياري ميتوان اميد
داشت كه در برابر ناقضان حقوق بشر بايستند
و فارغ از گرايشها و سليقهها همه و همه
در دفاع از حقوق ديگري با هم همپيمان
شوند.
تماشاي فضاي بالنده اطلاعرساني روي شبكه
اينترنت كه به رغم همه فسونها و دسيسهها
هر روز پر رونقتر از گذشته در عرصه تبادل
اطلاعات و اخبار و ديدگاهها و تحليلها
فضا را براي تنفس اقتدارگرايي و استبداد
ديني تنگتر و تنگتر ميكند، همه
آزاديخواهان را به شوق مي آورد.
اين حميت و ايستادگي را كه ديروز
وبلاگنويسان به ابتكار يكي از پيشكسوتان
اين فن از خود نشان دادند، نمايشي ديگر از
آن بود كه فرزندان آزاديخواه ايران با
وجود همه انتقادها و حتي مخالفتهايي كه
در عرصه نظر يا عمل از يكديگر دارند
ميتوانند در جهت استقرار بنيانهاي
دموكراسي و دفاع از حقوق بنيادي يكديگر با
هم متحد و هم پيمان شوند.
مديريت سايت خبري امروز كه روز دوشنبه
مورد لطف بسياري از دوستاني قرار گرفت كه
سخاوتمندانه و در جهت دفاع از حقوق اين
سايت نام سايتها و وبلاگهاي خود را به
"امروز" تغيير دادند و به انتشار خبرهاي
سايت امروز در فضاهاي تحت اختيار خود
پرداختند، از يكايك آنان و همه كساني كه
به هر نحو ممكن از اين حركت حمايت كردند
سپاسگزاري مينمايد و رشد و بالندگي آنان
را آرزو دارد و اميدوار است كه اين نوع
حركتهاي ماندگار جمعي در دفاع از حقوق
شهروندي و آزاديهاي مسلم براي همه
انسانها تداوم و گسترش يابد.
اگر چه سايت امروز و برخي سايتهاي
اصلاحطلب ديگر كه در فشار و تنگناي
فراوان در داخل كشور از هر كرانه آماج
حملات غيرقانوني قرار گرفتهاند و بدين
سبب ممكن است گرفتار نارساييهاي فني باشد
اما اين جريان نشان داده است كه عرصه
ارتباط و اطلاعرساني آزاد به شهروندان را
خالي
نميگذارد و از حداقلهاي ممكن نيز براي
برقراري اين ارتباط بهره ميبرد. ...
در پايان به پاس همت همه همراهان شعر
"زندگی" هوشنگ ابتهاج را به همه آنان
تقديم ميكنيم.
نگاه كن
هنوز آن بلند دور،
آن سپيده آن شكوفه زار انفجار
نور
كهرباي آرزوست
سپيدهاي كه جان آدمي هماره
در هواي
اوست
به بي يك نفس در آن زلال دم
زدن
سزد اگر هزار بار
بيفتي از نشيب راه و باز
رو نهي بدان فراز
چه فكر ميكني؟
جهان چو آبگينة شكستهاي است
كه سرو راست هم در او شكسته
مينمايدت
چنان نشسته كوه در كمين
درههاي اين
غروب تنگ
كه راه بسته مينمايدت
زمان بيكرانه را
تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پاي او دمي است اين درنگ
درد و رنج
به سان رود
كه در نشيب دره سر به سنگ
ميزند،
رونده باش
اميد هيچ معجزي ز مرده نيست،
زنده باش . |
چه فكر ميكني
كه بادبان شكسته زورق به گل
نشستهاي
است زندگي؟
در اين خراب ريخته
كه رنگ عافيت از او گريخته،
به بن بست راه بسته اي است
زندگي؟
چه سهمناك بود سيل حادثه
كه همچو اژدها دهان گشود
زمين و آسمان ز هم گسيخت
ستاره خوشه خوشه ريخت
و آفتاب در كبود درههاي آب
غرق شد
هوا بد است
تو با كدام باد مي روي؟
چه ابر تيرهاي گرفته سينه تو
را
كه با هزار سال بارش شبانه
روز هم
دل تو وا نميشود
تو از هزارههاي دور آمدي
در اين درازناي خونفشان
به هر قدم نشان نقش پاي توست
در اين درشتناك ديولاخ
ز هر طرف طنين گامهاي رهگشاي
توست
بلند و پست اين گشاده دامگاه
ننگ و
نام
به خون نوشته نامة وفاي توست
به گوش بيستون هنوز صداي
تيشههاي
توست
چه تازيانه كه با تن تو تاب
آزمود
چه دارها كه از تو گشت سربلند
زهي شكوه قامت بلند عشق
كه استوار ماند در هجوم هر
گزند |
|