|
|
"اوجلان" رهبر زندانی كردهای تركيه؛ در آخرين ديدار خود با
وكلای خويش، درباره مسائل سياسی تركيه گفت:
پيشنهاد من برای حل مشكلات تركيه تشكيل يك
كنفدراليسم دموكراتيك
است.
من اين مدل را تنها برای كردها پيشنهاد نمی كنم،
اين مدل مي‌تواند جايگزينی باشد برای نظام كنونی كشورهای جهان
و به ويژه خاورميانه. مفهوم متكی بر دولت ـ ملت به خط پايان
رسيده است. مسئله عراق اين گفته مرا بيش از هر مثال ديگری
تصديق مي‌كند. رويدادهای اواخر قرن بيست، مسئله افغانستان،
عراق و خليج
درستی نظر من را تائيد مي‌كند.
سازمان ملل
هنوز سرگردان است، اما
آمريكا مسائله
را تا حدی درك كرده است،
گرچه
امپرياليسم توانايی و شرايط پيشنهاد يك مدل نوين را
ندارد.
آمريكا به جای آنكه دموكراسی واقعی را مستقر نمايد به فكر اين
است كه از دموكراسی واقعی
عبور
كرده و نظام هايی مصنوعی بسان تركيه و افغانستان و مصر بوجود
آورد. اين مسئله كه ملت ها حق تعيين سرنوشت خويش را دارند،
با حق تشكيل دولت تفاوت های بسيار دارد. برخورد لنين و استالين
در اين رابطه بسيار افراطی بود. از ديدگاه من حق تعيين سرنوشت
توسط خلقها عبارت است از حق مستقر كردن دموكراسی و انتخاب
مديريتی غير دولتی. مجامع و نهادهای غير دولتی حق دارند كه
تمام مشكلات و خواسته های خود را در روستاها، محله ها و شهرها
به بحث و بررسی گذاشته و راه حلی برای آنها بيابند. ملت
دموكرات هرگز به فردی كه توسط نظام دولت ـ ملت به وجود آمده
اميد نمی بندد.
سيستم دموكراتيك غير دولتی به مرزهای جغرافيايی هيچ اهميتی
نمی دهد. در صورت استقرار اين مدل هيچ نيازی به مرزهای
جغرافيايی و نابود ساختن دولت های همسايه نيست. دولت چه بخواهد
و چه نه، ما سيستم خودمان را مستقر خواهيم ساخت.
اوج آلان در ادامه پايه های كنفداليسم دموكراتيك را اينگونه
تشريح كرد:
1ـ در اكو سيستم زاگرس انقلاب كشاورزی شروع شد. با تكيه بر اين
انقلاب (انقلاب كشاوزی) تاريخ بشر تا اوايل قرن 19 ادامه يافت.
در اوايل قرن 19 انقلاب صنعتی با سرعت بسيار زياد شروع شد.
انقلاب صنعتی دومين انقلاب بود. اين انقلاب در بوجود آمدن
سيستم دولت ـ ملت نقش مهمی ايفا كرد. مفهوم دولت ـ ملت در
اواخر قرن بيست به اساسی ترين مانع آزادی و دموكراسی تبديل شد.
2ـ حق تعيين سرنوشت خلق ها، با حق تشكيل دولت اشتباه گرفته شد.
مدل سازمان ملل ديگر كارايی ندارد. دولت ـ ملت ديگر به يك مانع
اساسی تبديل شده است.
3
ـ راه خروج از بن بست سيستم كنفدارليسم دمكراتيك است نه
گلوباليزاسيونی كه با اتكا بر مفهوم دولت ـ ملت به وجود
مي‌آيد. شكی نيست كه گذار از مفهوم دولت ـ ملت امری اجتناب
ناپذير است. جهانی شدن خود از آن گذار مي‌كند.
4ـ
در سيستم
كنفدارليسم دموكراتيك سازماندهی هرمی شكل مي‌گيرد. مجموعه ای
كه از كلمه، گفتمان و تصميم. كسانی كه انتخاب مي‌شوند در
بالاترين نقطه ی سيستم، مديريت را بر عهده خواهند گرفت.
5ـ مدل كنفداليسم دموكراتيك برای حل مشكلات خاورميانه هم صدق
مي‌كند. سيستم كاپيتاليستی و تحميل های امپرياليست ها توانايی
مستقر ساختن دموكراسی را ندارند. اين نيروها در بهترين شرايط
دموكراسی را به استثمار در خواهند آورد. اصل مسئله اين است كه
بايد سيستمی جايگزين شود كه از زير بنا شروع به كار كرده است.
سيستمی كه تفاوت های دينی، اتنيكی و طبقاتی را از لحاظ اجتماعی
مد نظر قرار دهد.
6ـ برای كردستان هم حق تعيين سرنوشت تشكيل دولت با تكيه بر
تفكرات ملی گرايانه نيست. حق تعيين سرنوشت جنبشی است كه بدون
مد نظر قرار دادن مرزهای سياسی و جغرافيايی در راستای جايگزين
كردن سيستم خود تلاش مي‌كند. اين سيستم كارايی آن را دارد كه
در تمامی بخش ها ی كردستان جايگزين شود.
7ـ اساسی ترين مسئله انتخاب نمايندگان روستا، محله و شهر است.
زيرا تصميم نهايی بر عهده ی خود آنهاست. بدينترتيب توده ها
هستند كه تصميم نهايی را اتخاذ مي‌كنند. شرط تمامی اين موارد
اين است؛ اگر ايران، عراق و سوريه حقوق كنفدرال ما را به رسميت
بشناسند
ما هم حقوق آنها را به رسميت شناخته و بدين ترتيب سازش به وجود
خواهد آمد. من موافق تشكيل چنين جنبشی هستم. نام كردی آن هم
كؤما كؤمةلَيَن كوردستان (KOMA
KOMELEN KURDISTAN)
خواهد بود. عبدالله اوج آلان
اخيرا
با برادر خود
"محمد
اوج آلان"
كه مبتكر تشكيلات جديدی از درون "پ ك ك" شده است
نيز ديداری داشت و يك سری از مسائل تركيه و وضعيت شهرداری ها
را مورد بحث و بررسی قرار داده
است.
|
|
