حجت الاسلام محسن رهامی وكيل
دانشجويان مضروب كوی دانشگاه و دبير انجمن اسلامی مدرسين
دانشگاهها در حاشيه نشست سالانه انجمن اسلامی دانشجويان گيلان
گفت:
آنچه در يكصد سال گذشته روند
دموكراسی خواهی در ايران را هدايت كرده، حركت فعال اقشار مختلف
جامعه بوده است. از اين رو حركت انفعالی باری به هر جهت
روشنفكران و نخبگان، روند دموكراسی خواهی ايرانی را تهديد
میكند و بايد از اين حالت انفعال
رهايی يابيم.
به دليل رشد بالای سواد در
چهل، پنجاه سال گذشته، به ويژه در بين زنان و روستائيان و برخی
عوامل ديگر شاهد رشد سطح فرهنگی مردم نسبت به ساير كشورهای
منطقه هستيم كه امكان ايجاد حركت های راديكالی همچون
القاعده
يا وهابيون را منتفی میكند.
مردم ممكن است به راهكارهای دموكراسی، از جمله شركت در
انتخابات توجه نكنند اما اقبالی هم به بنيادگرايی ندارند؛
چنانچه جريان های متشكل سال 74،75 كه دست به خشونت میزند
اكنون قوام خود را از دست داده و از هم پاشيده اند، چرا كه
سرعت تحولات جامعه بسيار بالا بوده و بنيادگرايی و خشونت طلبی
را نمی پذيرد.
نخبگان و افكار عمومی در ايران
امكان بازگشت به دوران پيش از دموكراسی را به گروههای خشونت
طلب نخواهند داد. بايد بدانيم كه نرم ها و قواعد سياسی به طور
بين المللی پذيرفته شده اند و بايد به آنها ملتزم باشيم و
حكومت را ملتزم به آنها بدانيم.
قانون اساسی نيز وحی منزل
نيست، همان طور كه در سال 68 اصلاح شد. هرچند به نظر میرسد
اصلاح قانون اساسی
در سال 68 به نفع دموكراسی نبود. مثلا قوه قضائيه كه به صورت
شورايی اداره میشد يا صدا و سيما كه قبلا زير نظر سه قوه
اداره میشد، تبديل به نهادهايی انتصابی
شدند. نشستن در خانه و طرح يك
قانون اساسی جديد بدون توجه به اقتضائات جامعه جواب نخواهد
داد.
بايد به اين نكته نيز توجه كرد
كه آيا ضعف های دولت اصلاحات ناشی از نقص قانون اساسی بود يا
ناشی از عدم استفاده از ظرفيت های قانون اساسی؟ قانون اساسی
دولت را مسئول سياست خارجه میداند ولی دولت
در يكی از مهم ترين نقاط عطف تاريخ سياست خارجه كشور يعنی بحث
انرژی هسته ای غائب است. اين نقص قانون اساسی نيست آن چيزی كه
سبب رواج رويه انفعال شده، بد تنظيم شدن قوانين نيست بلكه عدم
استفاده از ظرفيت های قانون است.
رهامی گفت: حق اول و آخر
انتخاب رئيس جمهور با مردم است. فقط اگر امكان ورود فرد
ناصالحی در عرصه انتخابات باشد، نهادی وجود دارد كه همانند
خيلی ديگر از كشورها جلوی تخلف از قانون اساسی را میگيرد ولی
هيچ گاه قيم مردم نيست و به گونه ای عمل نمی كند كه مردم
بگويند ما كاره ای نيستيم و بايد كنار بنشينيم ،اين اصلا با
روح قانون اساسی سازگار نيست.
در قضيه محاكمه عبدالله نوری
خيلی ها به من میگفتند كه دخالت نكنم، اما مسئله اين جا بود
كه اگر چه همه حرفهای نوری را قبول نداشتم ولی معتقد بودم كه
اگر امروز صدای نوری
را خاموش میكنند، فردا هم
صدای مرا خاموش میكنند. متاسفانه هر گاه مردم ايران را در
انتخاب بين آزادی و امنيت قرار داده اند، مردم از آزادی به نفع
امنيت كوتاه آمده اند. شايد فشارهای خارجی و نامناسب نشان دادن
اوضاع داخلی و ورشكسته معرفی كردن اصلاحات، اين بار نيز ما را
به سمت كسی ببرد كه فكر میكنيم میتواند امنيت را برقرار كند.
اين روزها زياد شنيده میشود كه درست است كه در زمان فلانی
وزارت اطلاعات چنين و چنان كرد
ولی اگر بيايد توانائی برقراری امنيت را دارد.
وكيل مدافع دانشجويان مضروب در
حادثه كوی دانشگاه با اشاره به اين حادثه گفت: اين درست نيست
كه بگوييم راجع به حادثه كوی دانشگاه كاری انجام نشد بلكه
نتوانستيم همه كار را انجام دهيم. در حادثه كوی دانشگاه موفق
شديم از حقوق دانشجويان در برابر عده ای كه با نام مذهب اقدام
به لت و پار كردن دانشجويان كرده بودند دفاع كنيم و اين يك گام
به پيش بود بر خلاف حادثه دانشگاه تبريز كه هيچ كس قدمی
برنداشت. افشای چهره كريه خشونت در دادگاه يكی از موفقيت های
بزرگ ما بود ما توانستيم فرمانده نيروی انتظامی تهران را به
عنوان متهم به دادگاه بياوريم اگر چه در آنجا نيز گفتم كه
اينها فقط ابزارند.
رهامی با اشاره به عملكرد دولت
8 ساله خاتمی گفت: دولت خاتمی دستاوردهای زيادی داشت اما
نقدهايی نيز به آن دارم. دولت خاتمی میتوانست همان گونه كه در
ايجاد رابطه خوب و مناسب با اروپا موفق عمل كند،
جنگ سرد بين ايران
و امريكا را نيز با حفظ حيثيت خود حل
كند. پاره ای ازنقص های دولت آقای خاتمی به برخی فرصت سوزی ها
و مصلحت انديشی های وی بر میگردد. |