فرمانده نيروی انتظامی كه اظهارات اخيرش عمدتا تبليغات انتخاباتی ارزيابی می‌شود، در يك اظهار نظر بحث انگيز ديگر، پيرامون اعتراضات پرستاران گفت:

ما به عنوان پليس معتقد هستيم نبايد مانع خواسته‌های صنفی اقشار مختلف شويم. ما حتی حق نداريم خواسته‌های صنفی آنها را حق بدانيم يا ندانيم حتی نقش داوری و قضاوت را هم نداريم.

هر قشری مصلحت خود را بهتر می‌داند ولی آنها بايد به اين نكته توجه كنند كه خواسته‌های آنها نبايد به گونه‌ای بيان شود كه از بخشی ديگری از جامعه حق و حقوقی ضايع شود.

اگر نظم اجتماعی به هر دليل به هم بخورد طبيعتا ما مانع هر نوع حركتی ولو صنفی و به حق خواهيم شد. به عنوان پليس به پرستاران اطمينان می‌دهيم مانعی بر سر بيان خواسته‌های صنفی‌شان نخواهيم شد، به شرط اينكه در اين حركت نارضايتی، نا‌امنی، تخريب بيت المال و ... ايجاد نشود.

قاليباف درباره جوانان نيز گفت:

وی با بيان اينكه امروز بين جوانان و بزرگسالان دو گفتمان متفاوت حاكم است، افزود: از آنجا كه اين دو گفتمان متفاوت است در خروجی كار به يك نقطه واحد مشخص برای حل مشكل خودشان نمی‌‌رسند.

عمده‌ترين ذهن بزرگترها در حوزه آسيب شناسی مربوط به جوانان، اينگونه شكل گرفته است كه جوانان دچار بحران هويت، اختلال اجتماعی در زمينه رشد هستند. ‌جوانان در اين گفتمان می‌گويند كه ما حق تصميم‌گيری و انتخاب داريم.

طبق آمار سازمان ملی جوانان 25 درصد جوانان تهرانی در هيچ زمينه‌ای مهارت ندارند و  تقصير را به گردن بزرگترها گذاشته اند. جوانان معتقدند كه امروز بزرگترها كار خودشان را به آنها واگذار نمی‌‌كنند و ديگران برای آنها تصميم می‌گيرند بنابراين هر اتفاقی بيفتد مقصر آنها هستند.