سخنگوی قوه قضائيه همراه يك هيات راهی لندن شد تا شيوه محاكمه و داوری را ياد بگيرد! سخنگوی قوه قضائيه گفت:

در اين سفر، داوری مركز لندن، نحوه‌ تشكيل و مقررات حاكم را مورد بررسی قرار می‌دهيم. زيرا ما لايحه‌ای با عنوان تشكيل مؤسسات داوری را تقديم مجلس كرديم و بررسی در اين رابطه می‌تواند برای ما مؤثر باشد. ما در اين سفر وضعيت دادگاه‌های مجستريد كه دادگاه‌های صلح هستند را مورد بررسی قرار می‌دهيم؛ اين دادگاه‌ها شباهت بسياری به شوراهای حل اختلاف دارند.

صرف نظر از انگيزه واقعی سخنگوی قوه قضائيه و هيات همراه او برای سفر به انگلستان كه برای ما و مردم نا‌روشن است، بايد گفت:

اول- قضاوت در ايران كم سابقه نيست كه نياز به فراگيری قضاوت از انگلستان باشيم.

دوم- قضای اسلامی برپايه فقه و سنت كه دو دهه به جنگ دادگستری و عدليه در ايران رفت و فاجعه به بار آورد، قرار است جای خود را به قضای انگليسی بدهد؟

سوم- عدالت كه يادگرفتی نيست و نياز به آموزش ندارد. قاضی كافی است عادل باشد، براساس سنت 1400 سال گذشته ديه به قيمت شتر و گوسفند و بز نخواهد، خودش مجرم و آلوده به عمليات تروريستی و آدم كشی نباشد، آلوده به پرونده هنوز ناگشوده قتل عام زندانيان نباشد و ...

همين شرايط برای اصلاح قوه قضائيه كافی است. در انگلستان كه دادگاه انقلاب و دادگاه ويژه روحانيت وجود ندارد كه گردانندگانش قضات شرع قتل عام زندانيان سياسی باشند، تا لازم باشد از آنها قضاوت آموخته شود.

البته، اينها همه بدان شرط است كه كاسه ای زير نيم كاسه نباشد و سخنگوی قوه قضائيه در نقش پيام ببر و پيام بيار وارد گود نشده باشد!