در آستانه توافق بر سر رياست جمهوری جلال طالبانى" رهبر
اتحاديه ميهنى كردستان عراق، كه خبر آن را در همين شماره پيك
نت میخوانيد، وی اعلام كرد :
حكومت اسلامی در عراق زمينه ای ندارد و من نيز خواهان استقرار
حكومت اسلامى در عراق نيستم و از اين ايده حمايت نمىكنم. من به
هيچوجه نمىخواهم رييس جمهورى يك حكومت اسلامى در عراق باشم .
آشكارا بگويم كه من هرگز تصورش را نيز نمىكردم روزى رييس
جمهورى عراق شوم ولى رهبران كرد تصميم گرفتند يكى از پست هاى
مهم كشور به كردها داده شود.
شيعيان عراق خواهان نخست وزيرى عراق بودند و به همين خاطر
كردها نيز خواهان پست رييس جمهورى شدند. البته من زمانى اين
سمت را قبول خواهم كرد كه برخى از شرايط ما فرآهم آيد.
شرايط اوليه ما
دمكراسى
واقعى،
جدايى كامل دين از حكومت،
رعايت حقوق بشر
و احترام به
حقوق زنان
در عراق است.
روشن شدن موقعيت آينده كركوك، باقى ماندن كنترل نيروهاى پيشمرگ
دردست كردها و حق استفاده از ذخاير زيرزمينى منطقه توسط كردها
از ديگر شروط ماست كه اگر اين خواسته ها برآورده شود، در اين
صورت من حاضر به پذيرش پست رياست جمهورى خواهم بود.
براى قبول جعفرى بعنوان نخست وزير عراق نيز ما خواهان ضمانت
هايى هستيم و بدون حصول اين ضمانت ها به او راى نخواهيم داد.
طالبانى در پاسخ به اين سووال كه آيا به جعفرى اعتماد نداريد؟
گفت : اين موضوع به شخص ارتباطى ندارد. جعفرى يك دوست خوب بوده
و حزب الدعوه او
نيز در كردستان دفتر دارد. ولى در سياست ، اصول ديگرى چون
منافع ملى و
منافع حزبى مطرح هستند. مجلس اعلاى انقلاب اسلامى عراق واحمد
چلبى" از خواسته هاى كردها حمايت مىكنند.
مطابق بند۵۸ قانون اساسى جديد عراق كوچ كردها توسط "صدام حسين
" از كركوك به مناطق ديگرغيرقانونى بوده و بايد آنها مجددا به
سرزمين اصلى خود باز گردند. پس از بازگشت كردها به اين استان ،
ساكنان آن بايد تصميم بگيرند كه مي خواهند جزء كردستان باشند و
يا آنكه به مناطق ديگر عراق ملحق شوند.
من مخالف عربهايی كه از ابتدا در كركوك زندگى كرده اند نيستم ،
ولى كوچ دادن كردها توسط صدام حسين از اين شهر به مناطق ديگر و
آوردن عربها به آن ، نژادپرستى و بخشى ازپاكسازى قومى محسوب می
شود.
كردستان غرق در نفت بوده و همچنين ذخايرزيرزمينى ديگرى مانند
طلا، آهن ، فسفات و غيره دارد. شركت هايى كه بخواهند نفت اين
منطقه را استخراج كنند، بايد با كردها قرارداد امضا كنند و
كردها بخشى از درآمد حاصله از آن را به دولت مركزى در بغداد
خواهند داد.
از اين درآمد قدرى كه براى اداره امور دولت كافى باشد، يعنى
بين ۲۵ تا۵۰ درصد به مركز داده خواهد شد.
چنانچه من به اين سمت انتخاب شوم ،رييس جمهورى كل عراق خواهم
بود نه كردستان . من اطمينان دارم كه از اعتمادهمه عراقىها
برخوردار هستم . نه فقط شيعيان ، بلكه سنىهاى عراق نيز از
نامزدى من برای اين سمت حمايت مىكنند.
من سالها عضو اپوزيسيون عراق بودم و عراقىها خوب مىدانند كه
من براىآزادى عراق و حقوق بشر مبارزه كرده ام . بدون آنكه
بخواهم غلو كنم، من تنها كسى هستم كه رابطه خوبى با همه قوميت
ها در عراق دارم. |