مجلس فرمايشی در قبضه چند فراكسيونی است كه اسم علنی خود را گذاشته اند "آبادگران"، "اصول گرايان" و "تلاشگران". اما اسم و هويت واقعی اين فراكسيون ها اين نيست. در اين مجلس فراكسيون سپاه، فراكسيون مسجدی ها و منبری ها، فراكسيون امدادی ها(كميته امداد موتلفه)، فراكسيون امام زاده ای ها، فراكسيون محفلی ها(همان ها كه قتل محفلی می‌كنند) دائرمدارند. همين فراكسيون ها پشت سر هم لايحه به نفع خودشان تهيه می‌كنند و پس از تكبير می‌فرستند شورای نگهبان تا قانون شود. ذخيره ارزی و غير ارزی را مثل گوشت قربانی ميان خودشان تقسيم می‌كنند.

به آخرين لوايح و پيشنهادها و مصوبات اين مجلس كه نفس همين مصوبات خود گويای بيگانگی آنها با نيازهای واقعی مردم است توجه كنيد:

كميسيون تلفيق مجلس (كميسيون مسئول بررسی بودجه) بودجه مركز مشاركت امور زنان نهاد رياست جمهوری را حذف كرد وكميسيون فرهنگی مجلس خواستار كسر 30  ميليارد ريال از اعتبارات طرح گردشگری پرديسان و اختصاص اين مبلغ به مساجد و بنياد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس (بخوانيد بسيج و سپاه) شد.

همين كميسيون خواهان انتقال 27 ميليارد ريال از بودجه بخش نوپای گردشگری به بسيج سپاه پاسداران برای سازماندهی اردوهای موسوم به راهيان نور شد.

بخشی از بودجه احداث تجهيز و تكميل موزه های ايران هم قرار است به "موزه دفاع مقدس" (باز هم بخوانيد سپاه) اختصاص يابد.

درحاليكه كارگران خط توليد تقريبا در سراسر كشور از بيكاری، فقر، اخراج می‌نالند،

مجلس قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران و نيروی انتظامی را اصلاح كرد تا به كليه جانبازان اعم از شاغل و بازنشسته و وظيفه، هديه ايثار( حق از كار افتادگی) تعلق ‌‏گيرد. به موجب اين مصوبه به كاركنانی كه خدمت آنان پايان مي‌‏پذيرد و به مستمري‌‏بگيران وكاركنانی كه شهيد يا فوت مي‌‏شوند، به ميزان مدتی كه در طول مدت خدمت از مرخصی استفاده نكرده باشند، معادل تمام مدت مرخصی استفاده نشده، براساس آخرين حقوق و مزايای آنان، از محل اعتباراتی كه بدين منظور همه ساله در بودجه دستگاه‌‏های ذي‌‏ربط منظور مي‌‏گردد، پرداخت خواهد شد.

براساس تبصره اين مصوبه، به كسانی كه بازخريد، مستعفی يا اخراج مي‌‏شوند، علاوه بر وجوه مذكور، كسور بازنشستگی و پس انداز كه از حقوق آنان كسر شده است، از محل صندوق‌‏های بازنشستگی و پس‌‏انداز پرداخت خواهد شد.

اين كه به اين كاركنان و جانبازان بايد رسيد مورداعتراض هيچكس نيست، به آن شرط كه هدف از آن تقويت روحيه جنگی در كشور نباشد، اما بحث در اينجاست كه اين افراد و گروه ها سازمان های مستقل خود را دارند كه از بودجه دولتی و بودجه غير دولتی (نظامی و غير نظامی) برخوردارند. مانند سازمان جانبازان، تشكيلات شهدا، بودجه عظيم و محرمانه بسيج، بودجه و درآمد مساجد و...

هدف مجلس فرمايشی نه توجه به مشكلات معيشتی بخشی از مردم (دراين زمينه قربانيان جنگ فرسايشی و تحميل شده به مردم ايران)، بلكه جلب حمايت عملی اين نيروها از مجلسی است كه با رای واقعی مردم برپا نشده و خود نيز ميدانند كه چنين است و به همين دليل دنبال حامی ديگر و مشروعيتی ديگر هستند. اگر غير از اين بود، فكری به حال صدها هزار خانواده كارگران بيكار می‌كردند كه از گرسنگی در حال معلول شدن هستند!