اين احتمال قابل پيش بينی است كه متاثر از كشاكش های علنی شده پشت صحنه، فضای اتنخابات رياست جمهوری با هدف حذف رقبا از صحنه، برای كسانی باز شود كه می توانند آراء مردم را بدست آورند و درعين حال بستن دست و پای آنها در طول چهار سال را، با بهره گيری از تجربه 8 سال گذشته عملی می دانند.

اخبار و اطلاعاتی كه پيرامون نامه رسمی هيات رئيسه مجلس خبرگان رهبری به علی خامنه ای پخش شده، آشكارا نشان می دهد كه رهبر، به همراه جمعی از فرماندهان سپاه و بسيج و با مشورت علی اكبر ناطق نوری طرحی را از پيش تهيه كرده اند كه بموجب آن بايد علی لاريجانی و يا علی اكبر ولايتی به ميدان انتخابات كيش شده و يكی از آن دو بعنوان مجری فرامين دربار ولايت امور اجرائی كشور را در دست گيرند.

با آنكه در هفته های اخير، اين مسئله بارها به اشاره از سوی چهره های سياسی داخل حاكميت مطرح شده بود، اما افشای خبر نامه ای به امضای رئيس مجلس خبرگان برای علی خامنه ای كاملا نشان داد كه اخبار و اطلاعات مربوط به آن طرح صحت داشته است. همچنان كه اخبار مربوط به مخالفت جدی چند تن از روحانيون صاحب قدرت و دارای نقش تعيين كننده در حاكميت جمهوری اسلامی در مخالفت با تمركز قدرت در دست علی خامنه ای نيز صحت داشته است.

روزنت «رويداد» به تاريخ دوشنبه 14 ديماه  نوشت:

« كسب اطلاع شده كه جمعی از بزرگان قم و نيز اعضای جامعه مدرسين حوزه علميه قم( در راس آنها آيت الله امينی نايب رئيس دوم مجلس خبرگان قرار دارد) در نامه ای به آيت الله خامنه ای خواستار همراهی ايشان با كانديداتوری هاشمی رفسنجانی شده اند. اين نامه را
«علی مشكيني» رييس مجلس خبرگان و دبير جامعه مدرسين حوزه علميه قم امضا كرده اند. در تابستان گذشته اعضای مجلس خبرگان رهبری با هاشمی رفسنجانی ديدار كرده و به او پيشنهاد كانديداتوری را كرده بودند.»

 روزنت "رويداد" ادامه می دهد:

«... پيش از اين، «محمد رضا مهدوی كني» دبير جامعه روحانيت مبارز تهران  نيز در ديداری با «علی اكبر ناطق نوري» رييس شورای هماهنگی نيروهای انقلاب(جبهه راست) از وی به خاطر طرح عدم حمايت اين شورا از نامزدی هاشمی رفسنجانی انتقاد كرده بود و گفته بود كه موضع جامعه روحانيت مبارز تهران كاملا مخالف اين مسأله است.»

بدين ترتيب و پيش از آنكه مسئله انتخابات آينده رياست جمهوری و يا شانس مقايسه ای دكتر معين، هاشمی رفسنجانی، مهدی كروبی و يا كانديدای احتمالی اين انتخابات "شيرين عبادی” مطرح باشد، شكاف درجبهه راست از يكسو و تبديل بيت رهبری به كانون زدوبندها و توطئه ها از سوی ديگر مطرح است. بيتی كه تبديل به دربار شاهنشاهی در سالهای پيش از كودتای 28 مرداد شده است و مشتی فرمانده نظامی نيز همانند افسران كودتاچی 28 مرداد در اين بيت و پشت ديوارهای آن خواب های خونين می بينند.

آن بخش از روحانيون كه نامه بالا را نوشته و اساسا با تمركز بيش از حد كنونی قدرت در بيت رهبری مخالف اند، از قبضه قدرت از سوی فرماندهان نظامی و مرخص كردن روحانيون از دستگاه حكومتی نيز بيمناك اند، امری كه احتمال آن بسيار زياد است. آنها در همين ارتباط و با شناخت عميقی كه از ماجراجوئی ها و تصميمات شتابزده و كم انديشانه علی خامنه ای پيدا كرده اند، بر اين تصورند كه يگانه فرد برای تقسيم اختيارات و قدرت حكومتی در صحنه وجود دارد هاشمی رفسنجانی است و پيش از آنكه كوچك عبدل هائی مانند ولايتی و لاريجانی جاده صاف كن حكومتی شبيه حكومت پرويز مشرف در پاكستان شوند بايد اختيارات و امكان مانور علی خامنه ای را محدود ساخت.

اين نامه همچنين نشان داد كه در تمام هفته ها و ماه های گذشته كه مسئله آمدن و يا نيآمدن هاشمی رفسنجانی در صفحه انتخابات مطرح بود و يا سخنرانی هائی كه در مجلس شد و يا آن سخنان تندی كه باهنر و علی اكبر ناطق نوری در جمع ستاد انتخاباتی وابسته به بيت رهبری عليه هاشمی رفسنجانی بر زبان راندند، همگی متكی به مخالفت علی خامنه ای با رئيس جمهوری هاشمی رفسنجانی بوده است.