|
ندا ريحانی
رئيس انجمن مددكاری اجتماعی ايران
می‌گويد:هرشب 4 هزار دختر در خيابان‌های پايتخت شب را به صبح
می‌رسانند. بسياری از آنان مورد خشونت و آزار جنسی قرار
می‌گيرند.
اين تعداد ارقامی است كه مراجع رسمی اعلام كرده اند و الا رقم
واقعی دختران خيابان خواب بيش از اين است. مقامات رسما
می‌گويند كه بسياری از اين دختران ابتدا در خانه و توسط
پدرانشان مورد آزار قرار گرفته و كتك خورده اند، زيرا پدران
خود را صاحب اختيار دختران می‌دانند.
نه تنها هيچ نوع حمايت قانونی از كودكانی كه مورد آزار و شكنجه
جسمی قرار می‌گيرند در جمهوری اسلامی وجود ندارد، بلكه قوه
قضائيه آمار واضحی درمورد سوء
استفاده جنسی از كودكان نيز ارايه نمی دهد.
تنها درسال 2000 درپاسخ به خواسته نماينده حقوق بشر در ايران،
آماری در اين زمينه ارايه شد كه بنابر اين آمار
1300 پرونده فحشاگری
كودكان در آن زمان در قوه قضائيه مفتوح بود.
يك استاد دانشگاه علامه طباطبائی با ياد آوری اين آمار
می‌گويد: اكنون، پس از چهار سال بايد برای رسيدن به آمار واقعی
اين تعداد را در رقم 10
ضرب كرد.
انتقادی كه از ايران می‌شود عدم وجود آمار صحيح در اين زمينه
است ولی از سوی ديگر تهيه آمار در چنين كشورهای بسيار دشوار
است چرا كه دسترسی به كودكان مورد آزار قرار گرفته مشكل است.
اين استاد دانشگاه نمی گويد و آن مددكار اجتماعی نيز از بيم
پيگرد امنيتی نمی تواند بگويد كه وقتی شكنجه تحت نام تعزير
جنبه قانونی يافته، زمانی كه شورای نگهبان لايحه منع شكنجه
مصوبه مجلس ششم را رد می‌كند و در شرايطی كه دادستان عموی
تهران خود متهم به شكنجه و قتل يك خبرنگار عكاس زن بين المللی
است و عليرغم همه افشاگری ها، همچنان بر مسند خويش نشسته است،
چگونه می‌توان قوانينی برای جلوگيری از شكنجه و كتك و آزار
جنسی كودكان و دختران وضع كرد؟ وقتی پاسخ منطق و بحث گلوله و
دشنه است، چگونه می‌توان پدر يا برادری را برای شلاق زدن، چاقو
زدن، كتك زدن خواهر و فرزند و برادر كوچكتر تحت پيگرد قرار
داد؟ وقتی به فرمان قوه قضائيه متخلفی كه معلوم نيست تخلفش
چيست و آيا اساس آن بهانه‌ای كه آن را تخلف محسوب كرده اند
كدام مبنای انسانی را دارد، سر گذر، وسط ميدان شهر، جلوی بازار
و... بر تخت می‌خوابانند و يا به تيربرق می‌بنندند و شلاق
می‌زنند، چگونه می‌توان انتظار داشت خشونت و شكنجه تا زير زمين
خانه‌های شخصی رسوخ نكند؟ آن شبگری، خيابان خوابی و فحشائی كه
مددكار اجتماعی می‌گويد فقط در تهران به 4 هزار رسيده حاصل فقر
و اين خشونت حكومتی است! |
