سعيد حجاريان طی مقاله‌ای به مناسبت 16آذر ضمن شديدترين حمله به طرفداران رفراندوم درايران نوشت:

اخيراً شنيده‌‏ام كه سايتی برای رفراندوم جهت تغيير قانون اساسی تعبيه شده است كه افرادی با كليك كردن دكمه‌‏ای در اين همه‌‏پرسی شركت كرده، لابد پس از مدتی كه به شمارش آراء خواهند پرداخت و آنگاه معلوم خواهد شد كه اغلب قريب به اتفاق ايرانيان با قانون اساسی فعلی مخالفند و لابد در چشم به هم زدنی اين رژيم دود شده و به هوا خواهد رفت .

اين طرح اگر مضحك‌‏تر از طرح آقای هخا( اهورا ) نباشد ، دست كمی هم از آن ندارد كه با چند كليك رژيم را آبكش كند. دوستانی كه طرح نو در انداخته‌‏اند، قطعاً می‌‏دانند كه در زير رژيم حقوقی يك رژيم حقيقی نيز وجود دارد، كه صلب و سنگين است و متشكل از ساختارهای سياسی ، اقتصادی و فرهنگی است و اتفاقا روابط حقوقی كه در قانون اساسی متجلی است سبك‌‏ترين لايه‌‏ای است كه قابليت تغيير دارد و حتی می‌‏توان با تغيير رژيم حقيقی بدون دست زدن به رژيم حقوقی دموكراسی را پيش برد .

فی‌‏المثل همين شورای نگهبان حاضر است در صورتی كه تحولات اجتماعی و سياسی عميقی در كشور رخ دهد هر كسی را كه شما فكرش را بكنيد از فيلتر استصوابی رد نمايد ، فی‌‏الواقع تاريخ نشان داده است كه پراگماتيسم و حتی اپورتونيسم ذاتی اقتدارگرايان بوده است و آنها در مقابل منطق زور به راحتی سر تسليم فرود آورده‌‏اند و خروارها متون حقوقی را به پشيزی فروخته‌‏اند . دوستان ما در حوزه‌‏های واقعی قدرت كم‌‏كاری نموده و در عوض به امور عارضی و فرعی پرداخته و با بزرگ‌‏نمايی آنها خاك به چشم مردم می‌‏پاشند . ممكن است كه در كوتاه مدت عده‌‏ای به دنبال طرح‌های اتوپيايی بروند، اما بعد از شكست اين طرح‌‏ها جز رسوباتی از يأس و حرمان و نا اميدی از هر نوع مبارزه برايشان باقی نخواهد ماند . البته در اين ميان عده‌‏ای نيز خشمگينانه فرمول كليك كليك بنگ بنگ را تبديل به كيو كيو بنگ بنگ خواهد كرد كه صورتی دفرمه شده از يأس و نااميدی است يا به قول خودمان به سيم آخر زدن است .

من يادم نمی‌‏آيد كه قبل از انقلاب دانشجويان بحثی درباره رفرم در قانون اساسی و اصلاح قانون اساسی كرده باشند ، بيشتر فعاليت دانشجويان فعاليت دركانون‌‏های محلی مساجد ، كارخانه‌‏ها و از اين قبيل جاها در جهت سازماندهی توده‌‏ها بود. مثلا در قضيه سيل جواديه دانشجويان فعاليت فراوانی داشتند و يا در قضيه گرانی بليط اتوبوس‌‏ها با مردم در خيابان ريختند و شاه را مجبور به ارزان كردن بليط‌‏ها كردند و بليط ارزان شد . در قضيه زلزله طبس و زلزله بوئين زهرا شركت فعال داشتند ، با پوشش اجتماعی كار سياسی می‌‏كردند .

البته من منكر اين نيستم كه قانون اساسی فعلی دارای نواقص فراوانی است و بسياری از اصول آن بايد تغييرات بنيادين نمايد ، اما قدرت بسيج كنندگی موضوع محل ترديد است . ثانياً اين كه چه كسی بايد قانون اساسی را تغيير بدهد ، اول ماجراست . لابد دوستان نمی خواهند از طريق مندرج در خود همين قانون اساسی آنرا تغيير دهند ، پس دنبال نيروی ديگری می‌‏گردند كه قبل از تغيير قانون اساسی رژيم را پايان داده باشد و اين تازه اول ماجراست . چيزی كه در بيانيه آنها اصلاً اشاره‌‏ای به آن نشده است.

(اين مقاله عصر امروز در تريبون آزاد دانشجويی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران كه به مناسبت روز دانشجو برگزار گرديده بود ، قرائت شد)