زهرا نژاد بهرام تنها معاون زن فرماندار دراستان تهران از كار بركنار شد. استاندار تهران اخراج وی را جابه جايى و امرى عادى كه با صلاحديد فرماندار تهران صورت گرفته قلمداد كرد.

بهرام نژاد پس از آن اخراج شد كه در مصاحبه‌ای از حقوق زنان دفاع كرده  ومخالفت خودرا با برخوردهای خشونت آميز با زنان خيابانی ابراز داشته بود. بخشهايی از سخنان وی را ميخوانيم:

«...نبايد فقط زنان را مسوول حفظ عفت اجتماعی بدانيم و با به‌‏ وجود آوردن ناهنجاری مانند پديده زن خيابانی، فقط برای او مجازات تعيين كنيم؛ بلكه بايد برای از بين بردن‌‏ خريداران زنان خيابانی نيز چاره‌‏ای انديشيد.  بايد قضيه را به طور زيرساختی مورد تجزيه و تحليل قرار داد و پی برد كه زن خيابانی حاصل چه عواملی است. در جامعه‌‏ای كه هنوز برای زن خانه‌‏دار بيمه‌‏ای تعيين نشده، نمی‌‏توان به راحتی تصميمی مانند اعدام زنان خيابانی را اتخاذ كرد.

از يك ميليارد جمعيت فقير جهان، بيش از هفتاد درصد آنها را زنان تشكيل می‌‏دهند كه در جامعه، تعداد زنان فقير كه هيچ‌‏گونه منبع درآمد و حمايتی ندارند، نيز بسيار است و هنوز هيچ گونه اقدام اساسی برای ريشه‌‏كن كردن فقر در بين زنان انجام نشده است كه اين پديده خود منجر می‌‏شود بسياری از زنان، به سوی خيابانی شدن روی آورند.

عادت كرده‌‏ايم كه عفت و تقوای جامعه را از زنان انتظار داشته باشيم و بر اين نكته توجه نداريم كه اگر پديده‌‏ای مانند زن خيابانی در سطح جامعه وجود دارد, گروهی كه خريدار اين زنان هستند نيز قطعا در جامعه هستند, پس چرا با آن گروه مبارزه نمی‌‏كنيم و برای آنها مجازاتی در نظر نمی‌‏گيريم.

متاسفانه در جامعه افرادی وجود دارند كه خود را هم قاضی، هم مجری و هم ضابط دادگستری می‌‏دانند و منتظر فرصتی هستند تا به قتل عام چنين زنانی دست بزنند و آنها را با مستهجن‌‏ترين روش‌‏ها به قتل برسانند، مانند آنچه كه در مشهد و كرمان و حتی در تهران مشاهده كرديم.
در دوران سازندگی و پس از جنگ، با مشكلات اقتصادی جدی روبه‌‏رو بوديم كه منجر به ايجاد اختلاف طبقاتی شد كه اين اختلاف طبقاتی نيز روی گروهی از زنان تاثير گذاشت و آن‌‏ها را به اين عرصه وارد كرد.

عشرت شايق، كه بنام نماينده تبريز به مجلس فرمايشی هفتم برده شده اخيرا گفته بود: در خصوص زنان خيابانی خلاء قانونی نداريم و اگر ده نفر از زنان خيابانی اعدام شوند, ديگر زن خيابانی نخواهيم داشت.