تالار بورس, كمينگاه واسطه‌ها و دلال هائی است كه به نيابت از بزرگان پشت صحنه، از صبح زود تا پاسی از روز قيمت‌ها را بالا و پائين می‌كنند. ساعت مچی آنها به وقت گرنويچ در لندن و هفت ساعت اختلاف ساعت با نيويورك تنظيم شده است. اعتصاب و اعتراض و تحصن‌های كارگری، ربطی به حرفه آنها ندارد، گرچه اين حرفه نابودی صنايع كشور، بيكاری و فاجعه توليد را در مملكت به همراه آورده است. آن چند صد نفری هم كه در نماز جمعه‌ها و تجمعات به آنها به مقتضای شرايط ياد می‌دهند بگويند "مرگ برامريكا" نيز خود، پياده نظامی اند كه سرداران پشت صحنه ولايت و فقاهت بر اسب راهوار بورس تهران سوارند. به مجلس هم برده شده اند برای همين منظور ومبايلی هم در جيبشان گذاشته اند كه احساس تنهائی و بی‌ارتباطی با محافل بيرون از مجلس نكنند.

يك عضو خانه صنعت ومعدن می‌گويد:

بورس و بورس بازی راه كسب سودهای كلان برای عده‌ای شده كه بدون حضور موثر در توليد و اشتغال, باعث افزايش يا كاهش قيمت سهام كارخانجات و در بعضی موارد ايجاد بحران و تعطيلی واحدهای توليدی می‌شوند.

در حاشيه اين بورس بازي, عده‌ای دلال و محتكر, مواد اوليه‌ای را كه در حال افزايش قيمت است جمع آوری كرده و به نوعی بازوی راست بورس بازان محسوب می‌شوند, چرا كه در تالار بورس با خريد يكباره سهام از يك طرف, و در بيرون بازار با احتكار مواد اوليه از طرف ديگر, باعث افزايش قيمت‌ها می‌شوند.

يك عضو اتاق بازرگانی ايران و كانادا می‌گويد: اين فاجعه كمر كارخانجاتی شكسته كه توليدات مشابه خارجی را دارند و يا توليد انحصار داخلی دارند.

مدير عامل كارخانه زرساب كه ظروف تفلون توليد می‌كند در همين زمينه می‌گويد: توليد مواد اوليه آلومينيوم در انحصار يك شركت داخلی است. از زمانی كه سهام اين شركت در تالار بورس عرضه شده، با افزايش قيمت روزانه حدود 20 تومان, در عرض مدت كوتاهي, بهای آلومينيوم كيلويی 700 تومان افزايش داشته كه اين سود به جيب دلالان و محتكران رفته است.

از زمان شروع افزايش قيمتها, آلومينيوم در بازار كمياب شده و اين در حاليست كه توليدات شركت مذكور كاهش نيافته و مصرف بازار نيز افزايشی نداشته است. اين معضل در بسياری از موارد برای واحدهای توليدی ايجاد بحران كرد, كه زرساب نيز از اين قاعده جدا نبود.

يك عضو اتاق بازرگانی ايران و ايتاليا می‌گويد: افزايش مواد اوليه آلومينيوم يك طرفه بوده و هيچگونه افزايشی در قيمت محصولات توليد شده كارخانجات داخلی مشاهده نمی شود. در صورت افزايش قيمت نيز بازار فروش را از دست خواهد رفت.

واردات اجناس موازی توليد داخل, قاچاق كالاها، بورس بازی و دلالی، احتكار و هزاران مورد ديگر باعث نابودی صنايع داخلی و از دست رفتن اشتغال شده است.