اطلاعيه ای با امضای بسيج دانشجويی 68 دانشگاه استان تهران منتشر شده و خبرگزاری های داخلی نيز آن را مخابره كرده اند.

متن اين اطلاعيه همسوئی كامل دارد با سياست فرماندهان سپاه و فراكسيون سپاه در مجلس برای جنگ طلبی و داشتن سلاح اتمی بعنوان حق مسلم مردم ايران.

اين كه مردم ايران دنبال سلاح اتمی اند يا نه و حق مردم ايران در سلاح اتمی خلاصه می شود يا خير امری است كه دير يا زود مشخص خواهد شد، اما دراين اطلاعيه، حتی اگر آن را ساده لوحانه ارزيابی كنيم، نكته قابل توجهی وجود دارد كه بايد روی آن درنگ كرد.

صادر كنندگان اين اطلاعيه – اگر هيچ انگيزه ای جز خيرخواهی ملی را هم برای آنها فرض نكنيم- تصور كرده اند تمام درد مستضعفان جهان و عقب ماندگی جهان سوم و كشورهای اسلامی نداشتن سلاح اتمی و بقول نويسندگان اين اطلاعيه "دانش اتمی” است! نه دانش و شكم سير مردم، نه آزادی و حق تعيين سرنوشت خويش، نه پايان غارتگری و حكومت هزار فاميل روحانی، نه تحميل خرافات مذهبی به مردم، بلكه تمام درد "نداشتن اتم" است!

از متن اطلاعيه كه خطاب به مسئولان و كارگزاران نظام نوشته شده بخوانيد:

"ايرانيان كه از ديرباز طلايه‌دار مبارزه با ظلم ظالمان و زياده‌خواهی مستكبران بوده‌اند، امروز پس از گذشت چندين دهه از آن روزگار، قدمی افراشته‌تر برداشته‌اند و اين بار نظم خود خوانده شيطانی را هدف قرار داده‌اند تا رايت عدل را بر گسترده گيتی بيفرازند."

( كسی از آقايان نپرسيده كه اين عدلی كه می خواهيد در سراسر گيتی بگسترانيد همان عدلی است كه 70 درصد مردم ايران را زير خط فقر برده؟)

اطلاعيه می افزايد:

" اين بار دفاع غيرتمندانه از حق مسلم ايرانيان در به خدمت گرفتن اين منبع مهم انرژی، نه تنها دفاع از حق مشروع ماست كه بی شك گامی است در طلب حق مستضعفين عالم كه دير يا زود آنها را نيز بر سر اين دو راهی قرار خواهند داد كه يا سلطه و زياده خواهی مستكبران و امپرياليسم را به جان بخريد؛ يا محنت و ذلت را پذيرا شويد و دم بر نياوريد كه شما را ضد حقوق بشر و دشمن انديشه‌های پوشالين پدرخوانده جهان معرفی خواهند كرد. "

(اعتراف از اين صريح تر و خدمت از اين بزرگ تر به امريكا؟ كه ما سلاح اتمی می خواهيم كه بنام عدالت و حق طلبی جنگ در جهان راه بياندازيم! آن حق طلبی در جنگ با عراق كه يك انقلاب را به نابودی كشاند و مشتی غارتگر را بر سرنوشت كشور مسلط ساخت و امريكا را همسايه ديوار به ديوار در چهارطرف ايران كرد كافی نبود؟)
 نويسندگان اين اطلاعيه، در بخش ديگری از آن مژده جنگ می دهند و بنام مردم ايران چك بی محل می كشند و می نويسند:

"مردم ايران منتظرند، منتظرند تا با پايداری شما و انشاء الله پيروزی در جهادی كه در عرصه بين‌الملل آغاز نموده‌ايد، كامشان شيرين شود و لبخند غروری افتخارآميز بر لبان مردم خسته نقش بندد، مادران منتظرند تا داستان پيروزی شما را نسل به نسل برای فرزندانشان نقل كنند و به خود ببالند كه شما را برای خدمت برگزيده‌اند و كودكان آرميده در كپر منتظرند تا معلم خوش گفتارشان صفحه بلند عزت را از فصل خوش حماسه‌تان بخواند"

(اين لفاظی ها نه برای مردم ايران نان می شود و نه آب. بمب اتم كه پيشرفت و صنعت و گندم نمی شود. چرا معلمان آينده سر كلاس نگويند كه مردم ايران بالاخره از وارد كردن گندم و شكر و آرد و ميوه و پياز و سيب زمينی و ... خود را خلاص كردند؟ چرا نگويند مردم ايران مثل مردم چين، توانستند ترك ترياك كنند؟ چرا معلمان آينده نتوانند بگويد بالاخره ايران بعد از هندوستان دومين دمكراسی آسيا شد؟ آنها كه اين صغرا،كبرا ها را می نويسند و بنام بسيجی منتشر می كنند، قبل از فر زدن موی مستضعفان گرسنه جهان و گرفتن حق اتمی آنها، بند شلوار خودشان را بهتراست نگهدارند و فكری به حال اين فاجعه فقر و غارت، نابودی صنايع و غارت پول نفت و وارد كردن همه چيز از خارج كشوربكنند)