«قاسم» قاتل خانواده 4 نفره مشهدی 20 مهر ماه با حضور جمع كثيری از مردم مشهد و اوليای دم مقتولان در ميدان مادر مشهد اجرا شد.

او كه 43 ساله بود كه 25 اسفند ماه 1382 سيدجلال علامه را به همراه همسرش شهناز حسينی 42 ساله و فرزندانشان جواد 17 ساله و سودابه 13 ساله به قتل رسانده بود.
قاتل درباره دليل قتل گفته بود: سيدجلال علامه چك 200 هزارتومانی من را عليرغم پرداخت بدهی ام به وی پس نمی داد. سر همين موضوع در خانه اش با هم دعوا كرديم و من با ضربه‌ايی كه با چاقوی آشپزخانه به گردنش زدم او را كشتم. پس از قتل، همسر و فرزندان  سيد جلال وارد خانه شدند و قاسم آنها را نيز كشت.

 لحظاتی قبل از اجرای مراسم اعدام اولای دم گذشت خود را پس گرفتند و خود طناب به گردن قاتل انداختند تا او را با جرثقيل بالا بكشند.

صحنه قتل خانواده مشهدی را با قتل فجيع داريوش و پروانه فروهر توسط ماموران امنيتی جمهوری اسلامی مقايسه كنيد تا بيشتر آشكار شود اين خشونت لجام گسيخته از كجا آب می خورد. خشونتی كه بموجب آن بر سر يك چك  200 هزار تومانی به آسانی آب خوردن زن و شوهر و دو فرزند يك خانواده با چاقو كشته می شوند. وقتی قاتلين قتل های زنجيره ای پس از مدتی موش و گربه بازی دوباره به خدمت فراخوانده می شوند و سازمان امنيت موازی را درست می كنند و يا به نمايندگی مجلس برگمار می شوند، چگونه می توان با اعدام يك قاتل در ميدان عمومی شهر به خشونتی كه از حاكميت مايه می گيرد و در تمام رگ و پی جامعه رسوخ داده شده به تكرار جنايت خاتمه داد؟