شبكه های عظيم قاچاق مواد مخدر،
سالانه
۳۶۰۰
تن
ترياكِ توليد شده در اين كشور را جا به جا مى كنند.
اين ،
سه چهارمِ
توليد
ترياك در سراسر جهان به حساب
مى آيد. كشت خشخاش بزرگترين منبع درآمدِ حدود دوميليون افغانى
است
و
عجيب اينكه افغان ها خود كمتر گرفتار اعتياد به ترياك و يا
هروئين اند!
آنتونيو ماريا كوستا، رئيس بخش مبارزه با مواد مخدرِ سازمان
ملل متحد، بعد از
ديدار از افغانستان، در اين مورد مى گويد:
«سطح
زمين هاى زير كشت خشخاش
درافغانستان همچنان
افزايش پيدا مى كند.»
بر اساس ارزيابى سازمان ملل متحد، كشت خشخاش در افغانستان در
سال گذشته ميلادی،
براى توليدكنندگان آن، حدود
يك ميليارد دلار
سود داشته
است.
اين
در حالى ست كه افزون
بر اين مبلغ، قاچاقچيان ترياك هم
۱،۳
ميليارد دلار
به جيب زده اند. همچنين به خاطر
وجود آزمايشگاه هاى مجهز در اين كشور، امكان تبديل ترياك به
هروئين نيز راحت
شده
و به همين جهت، توليد و قاچاق مواد مخدر در اين كشور سودى را
به جيب
توليدكنندگان سرازير مى كند كه بيش از نيمى از درآمد ناخالص
ملى
افغانستان
است. سازمان ملل متحد هشدار داده،
بر مبناى ارزيابى هاى موجود، توليد
امسال خشخاش در افغانستان، ركورد سال هاى قبل را نيز خواهد
شكست.
”در
افغانستان محصول مشابهى كه سودى برابر كشت خشخاش داشته باشد،
وجود ندارد.
كشاورزان
در حال حاضر در ازاى يك كيلو ترياك خام، معادل
۲۵۰
تا
۳۰۰
دلار دريافت مى
كنند. هيچ محصول ديگرى اين همه سود ندارد.
واقعيت اين است كه در حال حاضرهم تروريست ها و هم مسئولان
حكومتی در
افغانستان
در توليد ترياك و قاچاق آن دست دارند و از اين بازار سود مى
برند. ارتباط با
روستائيان كه همان توليد كنندگان اوليه ترياك هستند به تحكيم
موقعيت اجتماعى و
سياسى مسئولان مى انجامد.
|