حتما شنيده ايد كه می گويند شير را در موقع جوش آوردن به طور مستمر هم بزنيد تا ته نگيرد. چون اگر هم نخورد كلسيم شير ته نشين می شود و ته قابلمه می بندد. من فكر می كنم اين روزنامه نگار ها موضوعات و سوژه های مغزشان هميشه در حال هم خوردن است، چون هيچوقت بی سوژه نيستند؛ از دفع غير بهداشتی زباله های بيمارستانی گرفته تا طرح جامع مبارزه با قاچاق كالا. تازه بعضی از اين روزنامه ها خيلی چرب تر و وزين تر هستند. باور كنيد اصلا دست خودم نيست هر وقت روزنامه به خانه می آيد، آشپزخانه را فراموش می كنم. ديروز داشتم خبر بيات شده خدافظی عسگر اولادی از جمعيت مؤتلفه اسلامی را می خواندم كه پياز داغم سوخت. مجبور شدم هزار تا غرولند به خودم بگويم و دوباره پيازها را پوست كنم، رنده بزنم و گريه كنم.ياد حرف شوهرم افتادم كه می گويد: « از موقعی كه روزنامه ها رو می خونی و برنامه آنسوی خبرها رو دنبال می كنی، غذاهات يا شل می شه يا جا نيفتاده. بعضی وقتام بوی سوخته ميده. اصلا زن را چه به سياست». بعضی وقت ها كه روزنامه ها توقيف می شوند به خاطر من و خودش و غذاهای سوخته خوشحال می شود. با اين همه من معتقدم وجه اشتراك ما «خانه دارها» و «سياستمدارها» خيلی زياد است.

مثلا در باب استفاده از روزنامه ها؛ خانه دارها از پاك كردن شيشه ها تا انداختن ته كابينت و موقع سبزی پاك كردن از روزنامه ها استفاده می كنند و بعد از استفاده و يا كثيف و زرد شدن روانه سطل زباله می كنند. سياستمدارها هم وقتی استفاده ابزاری شان از روزنامه ها تمام شد، آنها را توقيف و تعطيل می كنند. از طرف ديگر آشپزخانه محل حكمرانی خانم هاست و بين غذای خوب و شوهر داری رابطه مستقيم وجود دارد و هيچ خانمی هم دوست ندارد كسی غذايش را مزه كند و ايراد بگيرد. سياستمدارها هم يكه تاز حكومت ها هستند و از انتقاد هم اصلا خوششان نمی آيد و بين حكومت دار خوب و مردم داری هم رابطه مستقيم و معنا داری وجود دارد… وای باز هم پيازم سوخت. ساعت نزديك 11 است. امروز هم اين قورمه سبزی آماده نمی شود. اين دفعه ديگر به شوهرم حق می دهم اگر بگويد:« اين بوی قورمه سبزی از توی كله تو داره بيرون مياد نه از توی آشپزخانه».

بهتر است از خير قورمه سبزی پختن بگذرم. تن ماهی فقط به درد خانم های كارمند نمی خورد، برای خانم های خانه دار هم كمك بزرگی است. بهتر است از وقتم استفاده كنم و بقيه مطالب روزنامه را بخوانم. (سايت زنان)