مناظره تلويزيون دو كانديدای انتخابات رياست جمهوری امريكا، كه
آن را فصل پايانی كارزار تبليغات انتخاباتی در امريكا
میدانند، عمدتا و در حساس ترين بخشهای آن به اوضاع ايران و
سياست آينده كاخ سفيد در برابر جمهوری اسلامی گذشت. ارزيابی
كارشناسان و تحليل گران سياسی از اين مناظره حكايت از ضعف
كانديدای دمكراتها در برابر هيجان سازیهای بوش دانستند و بر
اشراف بوش به اخبار و رويدادهای جهان. اما، فرا تر از اين
ارزيابیها برای ايرانيان، آن بخش هائی بود كه بوش و جان كری
به مسئله ايران اشاره كردند.
كانديدای دمكراتها چندين بار بر اين نكته تاكيد كرد كه ايران
برای جهان خطرناك تر از عراق است و درعين حال با ادامه اشغال
عراق مخالفت كرد. بوش بسيار كوشيد مستقيما وارد بحث ايران نشود
و هر بار اين تمايل جان كری را بیپاسخ گذاشت. پايان اين جدال
كه با اشاره جان كری به فعاليتهای هستهای ايران همراه بود،
بوش جملهای را گفت كه ناظران براين عقيده اند، اين جمله سياست
آينده كاخ سفيد در برابر جمهوری اسلامی و ايران خواهد بود و
بوش تنها عنوان طرحی را بيان كرد كه كارشناسان پشت صحنه تهيه
كرده و يا در دست تهيه دارند. بوش گفت: من- با ماندن در كاخ
سفيد- از يك رفرم انتقالی درايران حمايت خواهم كرد.
بی شك اين رفرم، آن رفرم و اصلاحاتی نيست كه 7 سال بصورت توطئه
آميز با آن مخالفت شد، بلكه بايد از آن بعنوان طرحی ياد كرد كه
طی آن احتمال پيشنهاد امريكا به سازمان ملل و جلب حمايت اين
سازمان برای انجام يك همه پرسی در ايران است. امری كه با رفتن
پرونده اتمی ايران به شورای امنيت سازمان ملل میتواند باز شده
و بصورت جدی تر پيگيری شود.
اعلام حمايت امريكا از پرويز مشرف، رئيس جمهور نظامی و كودتائی
پاكستان و بيان اين نكته كه امريكا يك پاكستان اتمی را تنها در
صورت بقای پرويز مشرف بر راس حاكميت پاكستان تحمل خواهد كرد،
نشان دهنده سيمائی است كه امريكا برای آينده منطقه در نظر
گرفته است. بيان حمايت از يك رفرم انتقالی درايران از سوی بوش
را، با توجه به همزمانی اعلام حمايت از پرويز مشرف در پاكستان،
شايد بتوان نوعی تشويق نظامیهای ايران به اقدامی جهت قبضه
قدرت، برای گريز از يك همه پرسی نيز تعبير كرد. همه اين عرصه
ها، پس از انتخابات رياست جمهوری امريكا كه زمان اندكی به
برگزاری آن مانده روشن تر خواهد شد.
|