در ايران دست هائی فضای كشور را عملا بدان سمت هدايت می كنند كه همگان آرزوی يك نظامی سركوبگر را به اميد برقراری امنيت داشته باشند. امنيت و نظم از تهران رخت بر بسته، چنان كه عجيب نيست اگر از سردار قاليباف فرمانده نيروی انتظامی برای رياست جمهوری بيش از يك لباس شخصی و يا روحانی خوش نام استقبال شود. نفرت از اوضاع و آرزوی تغيير حكومت چنان است كه حتی عده ای ساده لوحانه فكر ميكنند، نه تنها فكر می كنند، بلكه اميدوارند به بهانه بمب اتمی هم شده حكومت ايران را از خارج بردارند. ناامنی و قتل وجنايات  مردم را كلافه كرده است، چنان كه حتی قتل 22 كودك هم زياد مردم را متعجب نكرده، گرچه بر نگرانی نسبت به جان فرزندانشان افزوده است.

روز روشن دونفر وسط خيابان با هم گلاويز شده بودند. دعوا بر سر ادعائی بود كه هر كدام آنها بر سر بستن راه ديگری داشتند. در همان حال كه آنها با هم گلاويز بودند، يكی جلوی چشم همه پريد پشت فرمان اتومبيل يكی از طرفين دعوا و رفت. به همين سادگی اتومبيل را برد و كسی هم اعتراضی نكرد. ماموران انتظامی اين نوع امور را مرتبط با خودشان نمی دانند.

تظاهرات ديروز تهران، در همان محدوده خيابان انقلاب انعكاس داشت و البته شب كه شد خيلی ها از طريق راديوها و تلويزيون های ماهواره ای در جريان بيشتر آن قرارگرفتند.

از غروب به بعد زنان كمتر پياده در شهر عبور می كنند. پدر و مادرها بشدت مخالف تنها به خيابان رفتن دخترانشان هستند. اخبار قتل و تجاوز به زنان با آب وتاب در رسانه ها پخش ميشود. در صدا و سيما خشونت نسبت به كودكان، گروگانگيری كودكان و تهديد زنان و كودكان مضمون اكثر سريال ها شده است.

مسابقه "قاتل را بشناسيد" به پر خواننده ترين بخش روزنامه ها تبديل شده است. عكسی همراه با شرح يك جنايت و گاه شرح قتلی با ذكر مشخصات قاتل و قتل منتشر می شود و از مردم خواسته می شود قاتل را بشناسند و معرفی كنند و جايزه بگيرند. اخبار مربوط به انواع جنايات را هم قوه قضائيه و هم نيروهای انتظامی با گشاده روئی دراختيار مطبوعات می گذارند و مطبوعاتی كه اجازه انتشار اخبارسياسی كشور را ندارند، سعی می كنند با همين اخبار خودشان را روی پا نگهدارند و تعطيل نشوند. يكی از تكاندهنده ترين اين مسابقات "قاتل را بشناسيد" ماجرای شكنجه و قتل نوعروسی است كه 9 ماه تمام شكنجه شده و سپس به قتل رسيده است. قتل نه در تهران و يا شهرهای بزرگ ديگر، بلكه در يك روستا اتفاق افتاده است!

درحاليكه شيرازه تمام امور اجتماعی از هم گسيخته قشريون مذهبی كه می خواهند نفس مردم را بيشتر بگيرند هر روز يك بازی جديد در می آورند. حالا با آغاز كار كلاس های حرفه ای و خصوصی ابلاغ كرده اند كه ثبت نام از زنان شوهر دار در اين كلاس ها تنها بايد با تائيد همسر صورت بگيرد!

در ميان اقشار متوسط اجتماعی و طيف روشنفكری كشور تقريبا اين باور روز به روز بيشتر جا می افتد كه نظامی ها حكومت را در اختيار خواهند گرفت. نظاميانی كه در بخش های مختلف تجاری و توليدی كشور سرمايه گذاری كرده اند و برای نجات سرمايه خودشان هم كه شده می خواهند وارد ميدان شوند. اين سرمايه گذاری حتی شامل صنعت سينمای ايران هم شده،  همچنان كه آنها به زمينخواران بزرگ هم تبديل شده اند. حتی در بخش دانشگاههای خصوصی هم نظاميان سرمايه گذاری كرده اند.

در شهرهای مرزی وضع به گونه ای ديگر ديدنی است. كسی اساسا به حكومت مركزی كاری ندارد. زندگی و اقتصاد در اين مناطق بر محور قاچاق می گذرد. از مواد مخدر تا كالای مصرفی. از بنزين و نفت تا تخم مرغ و زعفران. "تويوتا" نقش اسب های راهوار علی بابا و چهل دزد بغداد را دراين مناطق بازی می كنند.

اين نا امنی چنان است كه هر كس، اگر توانی داشته باشد و ملكی كه بتواند به پول تبديل كند، به خارج كردن فرزندش از ايران می انديشد. همه نگران فساد و فحشاء هستند. فرق نمی كند كجا، فقط از مرزهای ايران دور شوند. آن آرزوهای بلند برای رسيدن به امريكا و اروپا، اكنون جای خود را به قبرس، افريقای جنوبی، دبی، هندوستان و مالزی و سنگاپور و حتی پاكستان داده است.