كنسرت گروه كامكاران از 24 شهريور در مجموعه فرهنگی نياوران (مجموعه كاخ نياوران ) آغاز شده كه تا 27 شهريور نيز ادامه خواهد يافت. اين كنسرت در فضای باز اجرا می شود و به همين دليل جمعيت زيادی تاكنون توانسته اند از آن استفاده كنند.

در نخستين شب كنسرت حدود 5000 نفر 35 رديف 160 صندلی را پر كردند. شروع  و اعلام برنامه با بهروز غريب پور از بنيانگذاران خانه هنرمندان ايران بود. در نخستين شب برنامه كنسرت سه ساعت ادامه داشت كه البته در نيمه آن يك آنتراكت هم دادند. قيمت بليت 6000 تومن است .

در شب اول از هر سنی در كنسرت حضور داشتند، اما شمار جوان ها بيشتر بود و محسوس تر. بدليل استقبال زياد و پر شدن تمام رديف ها صحنه اصلی به خوبی ديده نمی شد و به همين دليل از دو صفحه تلويزيون سينمائی استفاده كرده بودند كه بسيار پيش بينی بجائی بود. تعدادی اتومبيل نمره سياسی هم در محوطه پارك اتومبيل ها بود كه نشان می داد از سفارت خانه ها نيز كسانی برای اين كنسرت شركت كرده بودند كه باحتمال زياد بايد سفارتخانه های كشورهای همجوار باشند. تقسيم بلندگوها دقيق بود و صدا به همه جا می رسيد. خانم ها، اغلب با مانتوهای جديدی كه در تهران مد شده و روسری های رنگی در كنسرت ديده می شدند.

حزب الله بازی خوشبختانه پيش نيآمد و چندباری هم كه عده ای خواستند هنگام ريتم كردی گروه كامكار كردی برقصند با تذكر خود تماشاچی های كنسرت منصرف شدند. آهنگهای قديمی را همراه با چند آهنگ  جديد نواختند و خوندند كه حداقل دوتای از آنها را كسی تا حالا نشنيده بود. نسيم شهريور و از نفس افتادن مردادماه، تنفس را در ميان انبوه مشتاقان آسان كرده بود.

گروه كامكار مركب از 3 زن و 5 مرد بود كه ارژنگ، اردشير،  پشنگ، بيژن و خواهرآنها "قشنگ" آشنا تر از بقيه اعضای گروه بودند. و البته "هوشنگ" نيز. لباس های كامل كردی گروه بر جذابيت حضور آنها در روی صحنه افزوده بود.

آوازها دسته جمعی بود زيرا تك خوانی زنان در جمهوری اسلامی و در كنسرتی كه زن و مرد با هم شركت دارند رسم نيست، اما در نخستين شب، گهگاه زنهای خواننده خودی هم به تنهائی نشان دادند كه اتفاقا بسيار به دل حاضران نشست.

تعويض لباس خانم های عضو گروه، در فاصله دو بخش كنسرت هم از ابتكارات خوب گروه بود. البته لباس جديد هم كردی بود. در بخش اول كنسرت لباس  زنها سبز،  زرد و مشكی بود و در بخش دوم كنسرت لباس آنها مجموعه ای از زنگ های بهم تنيده  قرمز و آبی. مردم از انتظامات كنسرت راضی بودند. آخرين آهنگ شب اول كنسرت بسيار شاد بود، چنان كه عده ای در آخرين رديف ها هوس كردند "درجا" خودی تكان بدهند.