حداد عادل رئيس فرمايشی مجلس هفتم، در ششمين كنگره سراسری جامعه اسلامی دانشجويان( از تشكل های متحد موتلفه اسلامی كه دردوران مقابله با دفتر تحكيم وحدت دانشجوئی سر هم بندی شده) سخنرانی كرد. چند تن در حاكميت جمهوری اسلامی، كه همنشين رهبرند، وقتی سخن می گويند بايد آن سخنان را حاصل اين نشست های شبانه و توهمات و پراكنده انديشی های آلوده به تز"جاسوس بگيری”  رهبر دانست، كه از آن جمله اند حداد عادل پدر عروس رهبر و يا علی اكبر ولايتی، علی اكبر ناطق نوری، سليمی نمين، حسين شريعتمداری و...

حداد عادی كه به مجلس ششم تحميل شد تا در مجلس هفتم رئيس آن شود، دراين سخنرانی كه می خوانيد، گوئی خود و جمعيتی كه برايشان سخنرانی كرد در برابر آينه ديده است. او گفت:

 « ... آرمان‌گرايی با صفای باطن و عدالت‌طلبی، مردم‌دوستی، ميهن دوستی، استقلال‌طلبی و سلطه‌ستيزی هميشه در وجود هر شخصی پايدار نمي‌ماند. در كنار اين فرصت‌ها مشكلاتی هم از جمله غرايض، نگرانی، دلهره از آينده، شغل، معيشت و ازدواج وجود دارد. دوران جوانی فرصتی است برای دانشجو تا علم و تخصص كسب كند و با انديشيدن به جهان‌بينی، فهم دينی و درك درست معنای انسان، جهان و زندگی را بيابد. تمام جوانان در چنين فضايی قرار نمي‌گيرند تا درباره اين امور تفكر كنند. ما در اثر فقدان و سوء مديريت، در حال تباه كردن سرمايه هستيم.  لذا اگر مديريت داشته باشيم مي‌توانيم سرمايه نداشته را ايجاد كنيم. بنابراين فعاليت‌های دانشجويان بستر طبيعی برای رشد مديريت، كارهای دسته جمعی و اموری است كه ما ايرانيان در طول تاريخ به دلايل سياسی در آن ضعيف مانده‌ايم. دانشجويان تا وقتی در دانشگاه هستند آرمان‌گرايند اما تا به مسووليتی مي‌رسند نشانی از آرمانگرايی در آنها نمي‌بينيم؟ برای اين مساله بايد راه ‌حلی پيدا كنيم. دانشجويان بايد مراقب باشند در حين فعاليت‌های سياسی خود ابزار دست سياسی كاران نشوند و اجازه ندهند تا برخی اشخاص از دانشگاه و دانشجو سوء استفاده كنند.

در سالهای گذشته برخی جريانات سياسی خارج از دانشگاه با سوء استفاده درصدد تحريك روحيه‌ دانشجو بودند تا آنها را در مقابل نظام قرار دهند، اما خوشبختانه اين حركت شكست خورد.

بايد از اتفاقاتی كه در چند سال گذشته افتاده درس بگيريم و در عين حال الگوی جنبش دانشجويی قبل انقلاب را به بعد از انقلاب تعميم ندهيم. زيرا فعاليت‌های جنبش دانشجويی قبل انقلاب بر مبارزه استوار بود اما امروز اينگونه نيست. امروز عده‌ای مرتجع سعی دارند تا گاهی اوقات به هوس افتاده و الگوی دانشجويی دوران پيش از انقلاب را تقليد كنند. البته اين اقدام محال است زيرا امروز حكومت اسلامی در همه جهان به آزاديخواهی و مبارزه با استكبار شناخته شده است.

همانگونه كه حركت‌های اخيری كه به نام انجمن اسلامی در برخی انجمن های اسلامی صورت گرفته با افراطی كه حدود بيست سال قبل داشت امروز به تفريط منجر شده، چرا كه از آرمان‌گرايی دور شده استخدا را نيز شاكر باشيد كه در زمانه‌ای هستيد كه نظام و حكومتش پرچمدار معنويت و آزادی است. ما نيز در مجلس شورای اسلامی سعی مي‌كنيم تا قدر اين خدمت و نعمت را بدانيم.»