«على سرافراز يزدى» را به زور كردند نماينده مشهد در مجلس فرمايشی هفتم. كاری هم به اعتبارنامه و سابقه اش نداشتند و كسی نمی داند اين سابقه چيست. بالاخره پس چند ماه نوبت نطق پيش از دستور به او هم رسيد. چون اعتبارنامه ها مطرح نشده بود و كسی در مجلس و بيرون از مجلس او را نمی شناخت، خودش، خودش را معرفی كرد و گفت كه روضه خوان است و می خواهد روضه بخواند. اين همه مسجد و تكيه و تريبون روضه و مصيبت كم بود، مجلس را هم كردند مسجد. به نقل از خودش بخوانيد:

«ترجيح ميدهم نطق پيش از دستور خود را با روضه خوانى و ذكر مناقب امام رضا(ع) شروع كنم. وى ديروز در آغاز نطق پيش از دستور خود گفت: من ۴۵ سال نوكر آقا امام رضا(ع) بوده ام. به پاس اين نوكرى در مناقب وى جملاتى را مى خوانم.»

او سپس چند دقيقه اى از پشت تريبون "اف . ام" مجلس روضه خواند و بعد هم گفت:

« به «كلات» رفته بودم و آنجا از پيرمردى روستايى پرسيدم پدرجان از من چه مى خواهي؟ پيرمرد ۸۰ ساله جواب داد هيچى نمى خواهم. بحمدالله همه چيز داريم اما خون به دل آقا(رهبر) نكن!»