هاشمی رفسنجانی نيز در همايش مساجد درايران كه نام آن را "هفته جهانی مساجد" گذاشته اند شركت كرد. او در اين همايش كه روز نخست آيت الله مهدوی كنی آن را افتتاح كرد، اشاره به انگيزه اصلی اين همايش و نقشی كرد كه اخيرا برای مساجد در نظر گرفته اند. رفسنجانی گفت:

«مصلحت نظام در اين است كه مردم را همچنان در صحنه نگه داريم كه اين كار از طريق مساجد امكان‌پذير است.»

اين تدبير و مصلحت كه هاشمی رفسنجانی از آن سخن گفته درحالی مطرح می شود كليه روحانيون و مقامات جمهوری اسلامی به كاهش اعتبار مساجد و رويگردانی مردم از آنها اعتراف دارند و مصلحت حفظ مردم در صحنه نيز اگر منظور حضوری ملی باشد كه همگان ديدند در انتخابات مجلس هفتم و در مقابله 8 ساله با هر نوع اصلاحاتی عملا خلاف آن رفتار شد.

هاشمی رفسنجانی در بخش ديگری از سخنرانی خود، به نوع تبليغ برای بازگشت خود به پست رياست جمهوری را با انتقاد از دولت خاتمی شروع كرد و گفت:

«سابقه تاريخی برنامه چشم‌انداز 20 ساله كشور به دولت من بر مي‌گردد. در آن زمان متوجه شديم كه برنامه‌های پنج‌ساله بايد در ظرف بزرگتری گنجانده شوند. آن زمان اسم اين برنامه را تمدن بزرگ اسلامی گذاشتيم و مقام معظم رهبری نيز نام حيات طيبه را پيشنهاد دادند. از سال 1375چشم‌انداز سال 1400 را مدنظر داشتيم. در شيوه دولت برای تدوين اين برنامه، مديران ارشد كشور بايد نيازها و امكانات خود را اعلام مي‌كردند و براين اساس اطلاعات خيلی خوبی جمع شد؛ ولی عمر دولت به پايان رسيد و دولت بعد هم اين كار را ادامه نداد.»

اين همان برنامه تعديل اقتصادی صندوق بين الملل پول و بانك جهانی است كه بزرگترين بدهكاری را روی دست ملت ايران گذاشت و دولت خاتمی توانست بخشی از شانه مردم را از زير بار آن در آورد. اين همان برنامه ايست كه بزرگترين نقدينگی را برای سرمايه داری تجاری كشور به ارمغان آورد و 70 در صد جامعه را به مرز و زير مرز فقر برد.