|
پيروزی "چاوز" با 58 در صد آراء مردم و خروج اصلاحات از تونل
تنگ بزرگترين كارزار تبليغاتی شركت های نفتی امريكا و سرمايه
داری غارتگر و ضربه خورده اين كشور عليه جنبش اصلاحات و دولت
چاوز، بی شك يك پيروزی برای چاوز و انديشه های او بود. اعلام
سلامت كامل همه پرسی از سوی هيات ناظر بين المللی به رهبری
جيمی كارتر رئيس جمهوری اسبق و دمكرات امريكا، راه هرگونه
ادعای تقلب را بر نيروهای مخالف دولت و اصلاحات بست. اما، اين
همه پيروزی و دستآورد "همه پرسی” در ونزوئلا نبود. كشوری كه بر
روی نفت قرار دارد و امريكا به آن به چشم دومين بشكه نفت ذخيره
خود نگاه می كند.
همه پرسی ونزوئلا، پيروزی آگاهی و حضور مردم در صحنه و شيوه
مردمی رهبری اصلاحات در ونزوئلا بود. همچنان كه پيروزی
استراتژی دقيق پيشبرد اصلاحات به كمك توده های فقير و غارت شده
ونزوئلا بود. همه پرسی ونزوئلا نشان داد كه می توان در قلب
منطقه ای كه شكارگاه امريكا تلقی می شود، بدون اتكاء به نيروی
نظامی و سلاح اتمی هم ايستاد و از منافع ملی كشور دفاع كرد. می
توان به آزادی تا حد استفاده و سوء استفاده همه جانبه مخالفان
اصلاحات از رسانه های عمومی پايبند باقی ماند، اما در پيوند
مستقيم با مردم اصلاحات راديكال را در كشور پيش برد و از آزادی
مخالفان اصلاحات نهراسيد. همه پرسی ونزوئلا نشان داد كه پيوند
با مردم و پاسخگوئی به معيشت و زندگی آنها، همانقدر مهم است كه
پايبندی به دمكراسی. نمی توان مجری برنامه های صندوق بين الملل
برای خصوصی سازی بود و در عين حال توده مردم را پشت سر خويش،
برای پيشبرد اصلاحات بسيج كرد. اينست آن درس بزرگی كه از
ونزوئلا و جنبش اصلاحات آن بايد گرفت. اينست آن غفلت بزرگی كه
مجلس ششم كرد و در برابر طرح های اقتصادی بيت رهبری و مجمع
مصلت نظام برای ادامه بردگی نئوليبراليسم نايستاد و با صراحت و
در ساده ترين كلمات اين واقعيات را از پشت بلند گوی مجلس و
خطاب به مردم نگفت. خطا و غفلتی كه دولت و شخص محمد خاتمی نيز
مرتكب شد. تمكين در برابر سياست های غارتگرانه مخالفان
اصلاحات، آزادی را مسلخ برد. اينست واقعيت!
مردم و جنبش اصلاحات ونزوئلا، از هفت خوان تو در توی ترفندهای
امريكا و شركت های نفتی عبور كردند به اين دليل كه دولت
اصلاحات
1- به جنگ بی سواری در كشور رفت.(نگاه كنيد به آمار 9 ميليونی
بی سوادی در ايران كه در همين روزها اعلام شد)
2- دولت فروشگاه های زنجيره ای مايحتاج عمومی توده مردم با
قيمت ثابت و ارزان را تاسيس كرد.
3- دولت چاوز شبكه بهداشت و خدمات پزشكی رايگان را در كشور راه
اندازی كرد
4- دولت اصلاحات، برای توده مردم فقير اين كشور، با همان پول
نفتی كه درايران به جيب غارتگران تجاری رفت و يا صرف ماجراجوئی
در لبنان، عراق، افغانستان، بوزنين و... شد خانه های ارزان
قيمت ساخت.
5- دولت اصلاحات، زير شديد ترين فشارهای سرمايه داری داخلی و
توطئه های شركت های نفتی مبتكر اصلاحات ارضی در كشور شد.
6- دولت چاوز با هر گونه تقسيم جامعه به خودی و غير خودی مذهبی
و يا ملی به مخالفت برخواست و در دوران اصلاحات ( كه عمری
مشابه عمرجنبش اصلاحات در ايران دارد) به اقليت های ملی و
مذهبی اين كشور بيشترين آزادی را داد.
7- جنبش اصلاحات در ونزوئلا و شخص چاوز، حتی پس از كودتائی كه
عليه اين جنبش و شخص چاوز شد نيز بر ضرورت دفاع از دمكراسی در
كشور پای فشرد و از آن دفاع كرد.
8- با افزايش قيمت نفت در بازارهای جهانی، دولت اصلاحات (
برخلاف جمهوری اسلامی كه بر توطئه های مداخله جويانه نظامی در
منطقه سرعت بخشيد) به برنامه های اقتصادی خود به سود توده مردم
اين كشور سرعت بخشيد.
9- دولت اصلاحات تسليم فشارهای اقتصادی و تبليغاتی و حتی
تهديدهای نظامی امريكا نرفت و نزديك ترين مناسبات را با كوبا
برقرار كرد. حاصل اين مناسبات رساندن نفت به كشوری بود كه زير
شديدترين فشارهای اقتصادی امريكا روی پای خود ايستاده است:
كوبا! نه ونزوئلا و نه كوبا هيچكدام سلاح اتمی ندارند و برای
بقای خود نياز به اعدام و ترور و جنگ در منطقه و تهيه سلاح
اتمی هم نداشته و ندارند.
چنين بود و هست كه ونزوئلا از "همه پرسی” حتی زير نظارت امريكا
و با حضور يك رئيس جمهور گذشته امريكا دراين كشور ( بعنوان
ناظر همه پرسي) نهراسيد و به دهان شير رفت و بيرون آمد.
ونزوئلا ۱۰ درصد نفت مصرفی آمريكا را تامين می كند و چاوز اين
نفت را از چنگ شركت های نفتی امريكا و عوامل داخلی آنها بيرون
آورد. حال، نگاه كنيد به آخرين تصميم مجلس هفتم برای اصلاح
برنامه چهارم كشور كه در آن نفت را از زير نظارت دولت خارج كرد
تا در اختيار بخش خصوصی و غارتگر و بيت رهبری بگذارد. روزی
هزار بار هم اگر در مجلس هفتم شعار عليه امريكا و استكبار
جهانی بدهند، همين يك تصميم ( نظير اصلاح برنامه چهارم) كافی
است تا معلوم شود زير اين شعار چه اهدافی پنهان است و اين همان
نكته ايست كه بايد به مردم گفت و پيرامون آن افشاگری كرد.
اصلاحات از اين مرحله به بعد است كه تضمين و بيمه می شود.
اپوزيسيون دولت چاوز مدعی بود كه در صورت پيروزی در همه پرسی
نفت را خصوصی خواهد كرد(كاری كه درجمهوری اسلامی شده) و اين
كشور را از عضويت اوپك خواهد كرد. اين تصميم مستقيما به سود
سرمايه داری تجاری داخلی بود كه ونزوئلا را می خواهد يكبار
ديگر بازار مصرف توليدات امريكائی كند و حمايت شركت های نفتی و
انحصارات امريكائی را ضامن بقای خود. مردم به اين سياست
گفتند"نه" !
|
