بخش هائی از سخنرانی مصطفی تاج زاده در جشنواره‌ تابستانی دانشگاه صنعتی اميركبير:

جنبش دانشجويی توجه داشته باشد كه دوری از قدرت در جامعه‌ی ما ممكن است به دوری از عرصه‌ی عمومی منجر شود. با توجه به مجموعه‌ی اختياراتی كه دولت در جامعه‌ی ما دارد و با انتظاراتی كه مردم از دولت دارند، دولت در خصوصي‌ترين عرصه‌های ما دخالت دارد، بنابراين بي‌توجهی به آن به معنای بي‌تفاوتی نسبت به تمام عرصه‌های ماست چرا كه هيچ نهاد اجتماعی قدرتمندی كه دولت از آن بترسد وجود ندارد بر اين اساس، انتخاب يا انفعال شهروند به معنای انتخاب بين دموكراسی و استبداد است و انفعال به معنای مجال دادن به عده‌ای تنگ‌نظر برای فعاليت در تمام عرصه‌هاست.

در نهضت‌های 100 سال گذشته‌ی ايران دچار افراط و تفريط بوديم و فرديت در جامعه‌ی ما كمتر رشد كرده است. مسئولان ما قدرت مي‌خواهند ولی مسووليت‌پذير نيستند، اپوزيسيون نيز آزادی مي‌خواهد ولی مسووليت نمي‌پذيرد. اين در حالی است كه شهروندان و مسوولان در دوران مدرنيته مسئول هستند و حق و تكليف در برابر يكديگر قرار دارد.

فكر نكنيد كه با انفعال و بي‌طرفی در جامعه مي‌توان كاری را از پيش برد،‌ فكر نكنيد كه محافظه‌كاران از انفعال شما ناراحت مي‌شوند، تصميم آن‌ها انفعال ماست، اگر جامعه‌ای اراده كند، مي‌تواند تغييرات بسياری ايجاد كند.

دانشجويان و تشكل‌های دانشجويی مي‌گويند اگر انتخابات آزاد باشد در انتخابات شركت مي‌كنيم، در صورتی كه اين ادبيات اشتباه است. جريان دانشجويی بايد بگويد كه ما به اقتدارگرايان اجازه نمي‌دهيم كه مانع برگزاری انتخابات آزاد شوند، جنبش دانشجويی بايد آزادی انتخابات را تحميل كند نبايد از ترس مرگ خودكشی كند. حضور جنبش دانشجويی در عرصه‌ی انتخابات، بدنه‌ی آن‌ها را به لرزه مي‌اندازد. اكنون كه صد نشريه تعطيل شده است دانشجويان بايد از آغاز هر ماه برای هر كدام از اين نشريات مراسم برگزار كنند، ما اصلاح‌طلب هستيم و مي‌خواهيم رفتار جناح مقابل را از موضع عزت و اقتدار در چهارچوب قانون اصلاح كنيم.

شما بايد نام جنبش خود را جنبش نقد دانشگاه به قدرت و جامعه بگذاريد نه جنبش پرهيز از قدرت و حكومت.

جنبش دانشجويی برای رسيدگی به خواسته‌های خود بايد هزينه بدهد، به اندازه‌ای كه دانشجويان اول انقلاب برای اهداف خود وقت گذاشتند شما نيز وقت بگذاريد، اگر در انتخابات صلاحيت نامزدهای اصلاح‌طلب تاييد نشود، از گزينه‌ی عدم شركت در انتخابات، تحريم و رای سفيد استفاده مي‌كنيم و اگر آزاد باشد حتما شركت مي‌كنيم و تلاش نيز برای برگزاری انتخابات آزاد انجام مي‌دهيم، دانشجويان بايد نظرات خودشان را ارايه دهند.

ما از جنبش دانشجويی گله داريم كه چرا اين جنبش ملت ايران را فراموش كرده و از مجامع بين‌المللی درخواست كمك كرده است، اين كار آن‌ها توهين به مردم است، اگر شما اعتقاد داريد كه جنبش دانشجويی هستيد بايد از حداقل آزادی و امنيت در جامعه استفاده كنيد و به ميدان بياييد.
وی با بيان اين كه اگر جنبش دانشجويی احزاب موجود در كشور را قبول دارد، بايد در جهت تقويت آن‌ها بكوشد. آن‌ها را نيز اگر قبول نداريد، خود جنبش دانشجويی اقدام به ايجاد حزب كند، به جای دوری از قدرت، استراتژی نقد قدرت را جايگزين كند، اگر جنبش دانشجويی اعتقاد دارد كه مردم ظرفيت ندارند و خارجي‌ها بايد در اين كشور تغيير ايجاد كنند، بايد ژست جنبش دانشجويی را كنار بگذارد.