متولی اين امام زاده وزيرخارجه علی اكبر ولاتی است

امام زاده صالح

درجمهوری اسلامی درآمد دارد!

كاخ سعد آباد اكنون يكی از مقرهای سپاه پاسداران است و يكی از شعبه های پادگان امام حسين درآنجا قرار دارد. قصر ولايتی زير اين كاخ قرار دارد.

درباره خانه ولايتی در بخش قصرهای تهران اشاراتی شده است، آنچه دراينجا مورد نظر است نقش فردی بنام عباس ملكی است كه اگر ولايتی رئيس جمهور شود او يا وزير خارجه می شود و يا سفير فوق العاده جمهوری اسلامی در امريكا. عباس ملكی در نقش پيشكار علی اكبر ولايتی در اين سالهائی كه او در وزارت خارجه نبوده عمل كرده و دلال مناسبات با امريكا بوده است. البته بی آنكه به پل های پيوند با انگلستان ضربه ای وارد آيد. او از هم اكنون رشته های پيوند دولت آينده ولايتی با امريكا را می بافد.

دفتر عباس ملكی در دوبی به پل ارتباط ولايتی با امريكا تبديل شده است و در واقع وزارت خارجه آينده، از اكنون در دوبی شكل گرفته است.

عباس ملكی تعزيه گردان ماهری است. هر سال، به تقليد از مظفربقائی كه سفره كشك و بادمجان در كرمان می انداخت تا سران و وابستگاه لژهای انگليسی را دور هم جمع كند، او هم در خانه معروف ولايتی در سعدآباد يك مجلس عزاداری شاهانه برپا می كند. چنان با شكوه كه 1500 ميهمان عزادار(!)  را در آن يكجا غذا ميدهد.

عباس ملكی دركنار دلالی ارتباط های خارجی، متولی امامزاده صالح شميران است. امام زاده ای كه ماهانه 400 ميليون تومان درآمد دارد. پس از انقلاب اطراف اين امام زاده را ويران كردند و خانه های آن را چنان ارزان خريدند كه بايد گفت "مفت" به چنگ آوردند. دراين محوطه بزرگ انواع مغازه ها را ساختند و اجاره دادند و باين ترتيب آن امامزاده كوچك تبديل شد به يك دكان بزرگ در آمد، كه خدا می داند تاكنون چقدر از بقل آن در آورده اند.

پدر عباس ملكی، قبل از انقلاب در ميدان تجريش لب می فروخت و خود او يكی از دو نفری است كه هنگام ورود آيت الله خمينی به ايران و رفتن به بهشت زهرا، آن نمايش چسبيدن به شيشه اتومبيل را بازی كرد. به شيشه اتومبيل خود را چسبانده بود كه مثلا اگر كسی خواست آيت الله خمينی را ترور كند گلوله به او بخورد. امری كه هرگز زمينه وقوع نداشت و اين فقط يك بازی نمايشی برای عكس گرفتن بود. اين همان اتومبيلی است كه محسن رفيقدوست نيز راننده آن بود. ولايتی نيز شميرانی است و در دبيرستان جم قلهك درس می خواند.