جهانگير الماسی بازيگر سينمائی و سريال های تلويزيونی:

از دهه 60 به اين طرف دچار يك چرخش و عقب‌‏گرد شده‌‏ايم. از شعائرمان فاصله گرفته‌‏ايم. مردم ما در گذشته از فساد, فاصله طبقاتی و رابطه بجای ضابطه خسته شده بودند و انقلاب كردند. برای همين طرحی نو در انداختند كه در اين طرح قسط و عدل جای ظلم را بگيرد اما اكنون در حال بازگشت به عقب يعنی همان سالهای 52 و 53 هستيم.

عدم برنامه‌‏ريزی كارشناسانه و حساب شده در توليد فيلم‌‏های سينمايی و تلويزيونی و فقدان مطالعات فراگير, باعث شده تا بسياری از توليدات ما پيامدهای منفی در پی داشته و مبلغ اعتياد باشند. در كشور ما برنامه‌‏ريزی وجود ندارد، حتی بعضی فيلم‌‏ها مبلغ اعتياد هستند.
در گذشته مصرف مواد مخدر همگانی نبود و علل آن بخاطر تربيت خانوادگي, اشرافيت, ارتباط با كارگزاران و ... بود و اما الان بصورت همه‌‏گير درآمده است.

سينما و تلويزيون تبديل به ابزاری برای كنترل سليقه مردم و ساكت نگه داشتن آنها و كنترل آنها شده است.