موج  برخورد با بدحجابی –مثل هميشه- و اين بار با توجه به فضای سياسی كشور با شدت بيشتر، در آغاز فصل گرم تابستان آغاز شده است.

         اين بار اين موج تنها به خيابان ها بسنده نكرده است،  بلكه در روزنامه ها خواندم كه «نمايندگان زن» در مجلس شورای اسلامی نسبت به بدحجابی پرستاران در بيمارستانها به وزير بهداشت تذكر داده اند.

         پيشاپيش هم بعضی از روزنامه های جناح راست كه تازگی اسم اصولگرا را برای خود برگزيده اند، برخورد فرهنگی با بدحجابی را به سخره كشيده بودند و راه را بر آنچه جز برخورد فيزيكی است بسته بودند.

         در خبر جالبی كه در روزنامه دست راستی قدس آمده، نوشته بود يك منبع آگاه گفت حدود 40 نفر دختر هر روز صبح از تهران به قم می آمده اند و بعد از ظهر به تهران باز می گشته اند و مأموريت آنان ايجاد ارتباط با پسران و حضور در معابر شهر قم با وضعيتی زننده بوده است. اين در حالی است كه تا به حال چندين بار مسئولان شهر قم از وضع بد حجابی «دختران قمي» شكوه رسمی كرده بودند و هنوز معلوم نيست كه در حاليكه خود مسئولان قمی از بدحجابی دختران قمی ناراحت هستند، چرا اين 40 نفر بايد صبح به قم بروند و شب برگردند. و كجا و كی هم اين ادعاهای منابع مطلع بايد ثابت شود؟

          در مجموع دختران ايرانی پوشيده ترين و اخلاقی ترين هستند و نيز اينكه چرا بين بدحجابی و فاسد بودن دختران و زنان فرق گذاشته نمی شود.

اساساً در جامعه ای كه بالای 50% جمعيت آن در سن زير 30 سال هستند و طبيعی است كه نيازهای متفاوتی دارند، بايد به مقوله جوانی نگاه متفاوتی داشت. ضمن آنكه هنجار از ناهنجار –با توجه به واقعيات- هنوز مشخص نشده است. نگاه مردسالارانه هم خيلی بر همه امور حاكم است. يكبار كسی در آستانه تابستان به فكر آن نبوده است كه به لباس پسران توجه كند. اگر ناهنجاری است در هر مورد ناهنجاری است.

         نكته ديگری كه اين روزها در ديدگاه بعضی از عناصر طرفدار برخورد فيزيكی با بدحجابی مطرح می شود خيلی تعجب بر انگيز است. به نوعی به موجوديت انسانی خانمها اهانت می شود، می نويسند چطور بيروی انتظامی توانسته است ترافيك را كنترل كند، ولی نمی تواند بدحجابی را كنترل كند. كنترل خانمها و وسائل نقليه يك مقوله است؟

          يكبار ديگر هم اين سئوال را مطرح كردم كه بی حجابی گناه است. دروغ و تهمت، رياكاری، فساد اقتصادی و خيانت به بيت المال هم گناهان بزرگتری است كه رواجی گسترده تر از بی حجابی دارد. چرا ستادی برای ريشه كنی اينها نيست؟

         چندی پيش پسری را ديدم كه از اين برخورد ها عصبی بود. از من پرسيد می دانيد كه من ترجيح می دهم خواهرم با وسائل عمومی به محل كار و مدرسه اش برود. چون نمی دانيد وقتی كه جلوی من را می گيرند و جلو خواهرم بايد مدرك بياورم كه ايشان خواهر من است، من و خواهرم چه حالی می شويم. ديدم كاملاً حق دارد. يك لحظه با خودم فكر كردم كه اين كارها با اسلامی كه من می شماسم چقدر فاصله دارد.