نخست وزير و وزير خارجه دولت جديد عراق، به فعال ترين ديپلمات های منطقه خاورميانه تبديل شده اند و پل های پيوند با كشورهای عربی منطقه را كه صدام ويران كرده بود سرعت ترميم و تعمير می كنند.

در ديدار سران عرب در تونس، سپس اجلاس ناتو و كنفرانس های حاشيه ای آن در استامبول و سپس در اجلاس هفته گذشته "امنيت برای عراق" در قاهره، هيات ديپلماتيك پرشمار عراق فعال ترين نقش را داشته است. از آنجا كه امريكا و انگلستان پشت اين دولت ايستاده اند، كشورهای مهم عربی، نه تنها بسرعت گذشته مناسبات با عراق صدام حسين را فراموش كرده و با دولت جديد عهد و پيمان می بندند، بلكه روی اين دولت برای تاثير گذاری روی سياست های امريكا در قبال كشورهای خودشان نيز حساب باز كرده اند!

در همين ارتباط است كه ديدار اخير نخست وزير عراق از لبنان را بايد سفری مهم تلقی كرد، حتی مهم تر از ديدارهای اخير وی و وزير خارجه عراق از كشورهای اردن، مصر و سوريه و مذاكرات مستقيم آنها با رهبران كشورهای ياد شده در بالا.

سفر نخست وزير عراق "علاوی” به لبنان از آن جهت بسيار مهم تلقی شده كه عراق عملا وارد پرمناقشه ترين بخش خاورميانه شده است. منطقه ای كه جمهوری اسلامی تاكنون با خرج ميلياردها دلار و تقويت حزب الله لبنان كوشيده است از اين برگ در هر بازی سياسی در منطقه و حتی با امريكا استفاده كند. درتمام اين ديدارها، عراق وعده قراردادهای جديد نفتی را به اين كشورها داده است، كه درميان اين كشورها، سوريه و لبنان بيش از ديگران به چنين قراردادهائی نيازمند اند. اين پيشنهادها هم اقتصادی است و هم سياسی. اقتصادی است زيرا بازسازی عراق را ممكن می سازد و سياسی است بدان جهت كه دست های جمهوری اسلامی را از لبنان و سوريه كوتاه می كند. اگر عراق بتواند تمام مشكلات خود را با لبنان، - كه درگذشته های دور بزرگترين طرف تجاری عراق بوده- حل كرده و لوله های نفت را به اين پاريس خاورميانه سرازير كند، آنگاه گام بلندی برای پيوند دوباره با سوريه نيز برداشته شده است. كشوری كه زير فشار اقتصادی – تبليغاتی امريكاست و بسيار طبيعی است كه رهبر جوان آن "بشار اسد" از اين فرصت جديد و بويژه با دريافت نفتی كه تاكنون از جمهوری اسلامی دريافت می كرد، استفاده كرده و يك گام عملی به امريكا نزديك شود.

تاكنون، تعهد سوريه برای بستن مرزهای خود به روی گروهای تروريستی كه عمدتا از دامان حزب الله لبنان و حماس و جهاد اسلامی جدا شده و با القاعده و جمهوری اسلامی پيوند دارند، مهم ترين گام اين كشور برای نشان دادن حسن نيت خود نسبت به دولت جديد عراق تلقی شده است. اما اين تنها گام نيست، سوريه در همين مذاكرات پذيرفت كه نيم ميليارد دلار بدهی خود به عراق را كه در زمان صدام حسين آن را نپرداخته و حساب آن را مسدود كرده بود، دراختيار دولت جديد عراق بگذارد.

ديدار هيات اقتصادی همراه نخست وزير عراق با تجار و بازرگانان لبنان، نشانه عزم دولت جديد عراق برای نزديكی تام و تمام به لبنان و تاثير گذاری مستقيم روی تحولات آن دارد.

با اين گام، عملا كشور اردن نيز از زير فشار تيم های تروريستی برای عبور از مرزها و ورود به خاك عراق تا حدود زيادی خلاص خواهد شد.

به اين ترتيب است كه روند جدائی اعراب از جمهوری اسلامی و ايران سرعت بيشتری به خود گرفته و عملا عامل هر حادثه و تشنجی در عراق جمهوری اسلامی معرفی خواهد شد. ميلياردها دلاری كه جمهوری اسلامی صرف ريسمان های پيوند خود با اعراب كرده بود، اينگونه از هم می گسلد و هر كس بدنبال منافع خود رفته و راه خود را پيش می گيرد. دراين واماندگی سياسی است، كه حاكميت جمهوری اسلامی علاوه بر انزوائی كه در منطقه شاهد است، در داخل كشور نيز با تنگ كردن دايره حكومتی و حذف اصلاح طلب ها و تشديد  سركوب سياسی، هرچه بيشتر خود را منزوی كرده و در حصاری نظامی سنگر می گيرد.