گمانه زنی پيرامون دليل توقيف سريع و ناگهانی دو روزنامه "جمهوريت" و "وقايع اتفاقيه" درايران و بويژه در محافل مطبوعاتی كشور ادامه دارد. با از نفس انداختن و بی خاصيت كردن مجلس و تحميل ياس سياسی به جامعه و بويژه جنبش دانشجوئی كشور، توقيف روزنامه های نيمه مستقل در دستور كار نبود و به همين دليل توقيف همزمان دو روزنامه جمهوريت و وقايع اتفاقيه با تعجب روبرو شده است. با آنكه گفته می شود دليل توقيف اين دو روزنامه قصد آنها برای انعكاس همه ماجرای دادگاه زهرا كاظمی بوده، اما كسی نمی نويسد و نمی گويد در آن دو جلسه دادگاه كه يك جلسه آن عمدتا به دفاعيات وكيل متهم(يكی از بازجويان وزارت اطلاعات وامنيت) اختصاص داشته، چه گذشته و چه نكاتی طرح شده كه انتشار آنها ممنوع بوده است.

بخش هائی از دفاعيات وكلای خانواده مقتول و اشارات آنها به جزئيات قتل و پرونده ای كه مطالعه كرده بودند بايد دليل اين واكنش بوده باشد. دادگاه علنی اعلام شده بود، اما هركسی (از جمله سفرای كانادا و كشورهای ديگر) اجازه حضور در آن را نداشت. همه مطالب آن نيز نبايد در مطبوعات منتشر می شد.(بدعتی جهانی در علنی بودن يك دادگاه قضائي!)

همه آنچه كه در جريان مدافعات خانم شيرين عبادی و ديگر وكلای مادر زهرا كاظمی طرح شد، مسائل و مطالب ممنوعه پرونده قتل نبود، چرا كه نام های ممنوعه مرتضوی و بخشی نيز بارها و با صراحت بعنوان عاملين و آمرين قتل در دادگاه مطرح شد و از سوی برخی مطبوعات و خبرگزاری های داخلی نيز انتشار يافت. بنابراين بايد رفت به جستجوی آن نكاتی از مدافعات وكلای مادر زهرا كاظمی كه نه خبرگزاری های داخلی و نه مطبوعات منتشر كردند و نه خبرگزاری های خارجی به دادگاه راه داشتند كه بتوانند آن را انتشار دهند. از بخش های ممنوعه و منتشر نشده مدافعات خانم عبادی كه دو روزنامه جمهوريت و وقايع اتفاقيه قصد اشاره به آن را داشتند و به همين دليل نيز سرشان برباد رفت، تاكنون اين نكات درز كرده است:

خانم عبادی درهمان نخستين جلسه دادگاه و هنگام ارائه دفاعيات خود مسئله تجاوز به زهراكاظمی در زندان را مطرح كرد و گفت:

1- روی ران مقتول (زهرا كاظمي) آثار كبودی ديده شده است. بايد معلوم شود اين كبودی بر اثر چه حادثه ای بوجود آمده است؟

2- لباس مقتول از يك جائی پاره و خونی بوده است. اين هم بايد مشخص شود كه چرا لباس مقتول از اين ناحيه خاص پاره و خونی شده؟

به اين ترتيب، دو روزنامه وقايع اتفاقيه و جمهوريت، قربانی " قصد انتشار ممنوع ترين بخش پرونده زهرا كاظمی” را داشتند كه قربانی شدند. بخشی كه وزارت خارجه كانادا نيز از آن مطلع است و در فاصله جلسه اول و دوم دادگاه زهرا كاظمی طی نامه ای به هاشمی شاهرودی رئيس قوه قضائيه، از وی خواسته شد تا به اين بخش اتهامی نيز رسيدگی شود. هاشمی شاهرودی زير بار اين درخواست نرفت و قاضی مرتضوی كه دركنار هاشمی شاهرودی نشسته بود گفت: مگر اين خانم چه تحفه ای بوده؟

اين ديدار ساعت 7 و 40 دقيقه شب قبل از دومين جلسه دادگاه تشكيل شده بود. در تمام طول دو جلسه دادگاه، علاوه بر "بخشی” نماينده دادستان تهران در زندان اوين و رئيس حراست اين زندان كه ضربه مرگ را بر سر كاظمی وارد آورد و مرتضوی كه آمر اين ضربه بود و خود نيز در ضرب و شتم زهرا كاظمی دست داشته، از فرد سومی بنام بازجو ياد شد، اما نه وكيل متهم حاضردر دادگاه و نه وكلای خانواده زهرا كاظمی نام وی را نبردند و از رئيس دادگاه خواستند تا متهمين اصلی اين پرونده، حداقل بعنوان شاهد دردادگاه حاضر شوند و بگويند آن بازجوی سوم كه نيمه شب وارد زندان شده و اجازه ويژه برای گشوده شدن درهای زندان به روی خود را داشته چه كسی بوده، نامش چيست، در كجاست؟ و زهرا كاظمی را به كدام بخش و سلول زندان برده بوده؟

سال گذشته و در اوج اخبار مربوط به قتل زهرا كاظمی نيز مطبوعات نوشتند كه زهرا كاظمی را وقتی به اوين برگرداندند تا تحويل نيروی انتظامی و وزارت اطلاعات بدهند، او با ديدن بازجوئی كه شب پيش به سلول او رفته بود، با صدائی بلند و در حاليكه بدليل ديدن او دچار تشنج شده بود، چند بار خطاب به او فرياد كشيد: "بی شرف"