گسترش تعداد پليس ويژه در سطح شهر تهران و بويژه استقرار آنها با لباس های مخصوص در خطوط ويژه خيابان های تهران، عملا به تهران چهره يك شهر تحت فرمان حكومت نظامی را بخشيده است.

نيروی ويژه در ابتدا به بهانه برخورد با خلافكاران رانندگی در خطوط ويژه مستقر شد و با متخلفين رانندگی برخورد می كرد، اما در روزهای گذشته اين نيرو كه بر شمار آن بسيار افزوده شده به پياده ها و رهگذران بيشتر كار دارد تا با متخلفين خطوط ويژه!

آنها كلاه های مخصوص بر سر دارند و لباسشان نيز با پليس راهنمائی و رانندگی و نيروهای انتظامی معمولی شهر فرق می كند و همه ميدانند كه از واحد ويژه سپاه پاسداران هستند. در فاصله هر صد تا دويست متر، يك موتور سوار ويژه كه وابسته به همين نيروست در خطوط ويژه مستقر شده كه كار آنها تعقيب كسانی است كه پليس غير سوار كنار خطوط ويژه به آنها برای بازرسی و پرس و جو ايست می دهد و آنها می گريزند.

اين استقرار نظامي- پليسی اكنون در تمام سطح شهر تهران مشاهده می شود و هر كس حدس و گمان های خود را در باره دليل استقرار آنها دارد. از جمله اين كه آنها برای جلوگيری از تظاهرات 18 تير به خيابان آمده اند، و يا اينكه طرح يك يورش سياسی در جريان است و برای جلوگيری از واكنش مردم چنين به خيابان ها آمده اند و يا اينكه از ترس وقوع زلزله و ريختن مردم به خيابان ها و غير قابل كنترل شدن واكنش های سياسی مردم، از هم اكنون آمادگی گرفته اند!

موتور سواران اين نيروی ويژه از سال گذشته در تپه های قسمت شرقی شهرك غرب آموزش می ديدند و بسياری كنجكاو بودند كه اين همه موتور سوار برای چه هدفی در اين تيپه ها توسط سپاه پاسداران آموزش داده می شوند.