|
نشريه «راه نو» در افغانستان مصاحبهای
با ماسودا جلال (Massouda
Jalal)
كانديدای رياست جمهوری افغانستان انجام داده است كه ترجمه آن
در زير ميآيد:
س ـ اهل كجا هستيد؟
ـ من در يك خانواده مسلمان، تحصيل كرده و روشنفكر به دنيا
آمدم. دوران دبستان، راهنمايی و دبيرستان خود را در كشور
افغانستان گذراندم. بعد از فارغ التحصيلی از دانشكده پزشكی
كابل كارم را به عنوان يك پزشك درجهت خدمت به مردم آغاز كردم و
در عين حال در دانشگاه در رشته پزشكی اطفال تدريس می كردم. در
زمان طالبان كه تدريس زنان منع شده بود در كميساريای عالی
سازمان ملل برای پناهندگان و برنامه غذا، خدمات گوناگونی را
برای مردم به ويژه زنان و كودكان در پايتخت و ديگر استانها و
روستاها تدارك ميديدم.
س ـ شما اهل كدام شهر افغانستان هستيد؟
- من هيچ وقت به اين سوال پاسخ نميدهم. پاسخ اين سوال مشكلات
زيادی در پی دارد. متاسفانه در خلال جنگ اين موضوع كه افراد
اهل كدام شهر هستند مورد {سوء} استفاده دولتمردان و سياستمدارن
وقت قرار ميگرفت. من به افغان بودنم افتخار می كنم. من اهل
افغانستان هستم، همين.
س ـ چه انگيزهای
شما را واداشت تا كانديد رياست جمهوری شويد؟
ـ من در تمام مدت زندگيم در افغانستان بودم و هيچ وقت مردم
افغان را ترك نكردهام و شريك تمام دردها و رنجهای مردم افغان
در دوران گذشته، در زمان جنگ و در طول تمام بحرانها بودام.
هميشه آرزو می كردم كه يك روز بتوانم صدای مردمم را به گوش
مجامع بينالمللی برسانم. تا اينكه حادثه لويی جرگه پيش آمد.
من از آن فرصت طلايی برای كانديدا كردن خودم به عنوان يك نامزد
مستقل برای رياست جمهوری دولت انتقالی افغانستان استفاده كردم.
البته ظاهرا شكست خوردم اما پشت اين شكست عدم وجود يك متحد
نامقدس خارجی بود و در حقيقت آن شكست نبود بلكه يك پيروزی بود.
آن شكست يك درس بزرگ و تجربه بزرگی برای من بود. از آنجايی كه
من توسط افراد حمايت نميشدم
اين شكست طبيعی به نظر ميرسيد. اين مسئله تصميم مرا راسختر
كرد كه خود را كانديد كنم و ببينم آگاهی سياسی مردم چقدر تغيير
كرده است.
س ـ آيا فكر می كنيد كه به عنوان يك كانديدای زن مورد حمله و
تهديد قرار بگيريد؟
ـ من انتظار مشكلات زيادی را داشتم، چرا كه يك زن هستم، اما
حضور من در لويی جرگه انگيزه زيادی در من ايجاد كرد. آن زمان
من فكر می كردم كه ممكن است افغانستان آمادگی داشتن يك رئيس
جمهوری زن را نداشته باشد اما حالا فكر می كنم كه افغانستان
كاملا پذيرای قبول يك رئيس جمهور زن است.
س ـ نظر شما در خصوص تاخير در انجام انتخابات چيست؟
ـ تاخير در تاريخ انتخابات يك عمل غيرقانونی و مخالف خواست
بسيار بالای كشور است. در لويی جرگه زمان حكومت انتقالی
افغانستان تا تاريخ نيمه ماه ژوئن مقرر شده است. حكومت انتقالی
افغانستان اجازه قانونی برای اداره كردن كشور ندارد و برای
ادامه حكومت خود، در صورتی كه در قدرت بودن برايشان خيلی مهم
باشد بايد از لويی جرگه و اعضا كنفرانس برای ماندن در قدرت
تاييد بگيرند. در غير اين صورت هر دليلی برای باقی ماندن آنها
در قدرت بيپايه و غيرقانونی است. تمديد سه ماه قدرت دولت در
كل تنها يادآور خاطره تلخ گذشته است. فكر ميكنم به تعويق
انداختن انتخابات اتلاف زمان و كمك مالی است كه در كنفرانس
برلين قول داده شده بود برای بازسازی افغانستان هزينه شود و
اين غيرمنصفانه است.
س ـ بعضی از روحانيون فكر ميكنند كه اين كشور نميتواند
يك رئيس جمهور زن داشته باشد. در اين مورد چه فكر می كنيد؟
ـ من فكر نمی كنم كه تمام روحانيون افغان اينطور فكر نميكنند.
من با شورای روحانيون افغان ملاقات داشتم. نظر آنها حمايت از
زنان كانديدای رياست جمهوری است و من فكر ميكنم كه حمايت
آنها را به همراه خواهم داشت البته بعضی از آنها طرفدار
رقبای ديگر مثل آقای كرزای و ديگران هستند.
س ـ اگر برنده شويد برای ملت افغان چه برنامههايی داريد؟
ـ اگر با حمايت مردم افغان، انتخابات را برنده شوم و اعتماد
مردان، زنان و جوانان را بهدست آورم قطعا طرحها و برنامههای
بزرگی برای خدمت به مردم افغانستان خواهم داشت. انشاالله چهره
افغانستان را به گونهای مثبت تغيير خواهم داد و به زندگی
سياسی، اجتماعی، اقتصادی مردم كشورم توجه خواهم كرد و سعی
خواهم كرد كه يك افغان هم از پول مليمان ازبين نرود. به زور و
قدرت قلدرها پايان خواهم داد و رشوهگيری و تبارگرايی و قومگرايی
و فساد را كاهش خواهم داد. تعليم و تربيت را برای جوانان آزاد
كرده و توجه خاص به فرهنگ و تعليم و تربيت را تضمين ميكنم. با
بيكاری مبارزه كرده و كاهش خدمتگزاران اجتماعی (تعديل نيروهای
كاری ) را متوقف خواهم كرد و افراد با كفايت را در موقعيت های
مناسب قرار خواهم داد. كشت خشخاش و قاچاق مواد مخدر را ريشهكن
ميكنم
و تلاش خواهم كرد كه افغانستان موقعيت گذشته خود را در
ارتباطات بين المللی بهدست
آورد. |
