سالگرد درگذشت آيت الله خمينی در آرامگاه او برگزار شد. رهبر كنونی جمهوری اسلامی كه عظيم ترين پوستر او در ارتفاع 13 متر، در همين آرامگاه و بالای سر مقامات جمهوری اسلامی نصب شده بود و خود در برابر آن نشسته و سخن می گفت فرازهائی را بعنوان خصلت های آيت الله خمينی و منش های سياسی او برشمرد.

او ازسياست و عرفان، و قدرت و اخلاق در هم تنيده در وجود آيت الله خمينی گفت، اما نگفت كه اين همه تملقی كه اكنون در باب خود وی با هزينه ای سنگين به جامعه تحميل ميشود با كدام بخش از اخلاق و عرفان همسوئی دارد؟ پوستر 13 متری فقط يك نمونه است.

رهبر جمهوری اسلامی در بخش مربوط به عراق و امريكا و حقوق بشر گفت:

«شكنجه‌هايی كه اين روزها در زندان ابوغريب و ديگر زندان‌های عراق، ‌بشريت را به وحشت انداخته است، نتيجه‌ اجتناب ناپذير دوری قدرت از اخلاق و ارزش‌های انسانی است.»

اما او نگفت كه با كدام معيار اخلاقی همين نوع شكنجه ها و حتی بدتر از آن را، نه نيروی اشغالگر امريكا، بلكه نيروی خودی و مورد حمايت ايشان با مردم ايران كرده و می كند.  اگر قدرت از ارزش های انسانی دور افتاده چنين حاصلی دارد، مشابه همين رويدادها طی تمام سالهای گذشته در ايران چه نامی دارد؟ بيشترين و هولناك ترين بخش های اين فاجعه اكنون در كتاب های متعدد در خارج از كشور انتشار يافته و با نام و مشخصا قربانيان و جانيان روی شبكه جهانی اينترنت است. فيلم شكنجه عاملين قتل های زنجيره ای و دردنامه هائی كه امثال عزت الله سحابی منتشر كرده اند و اتفاقا خطابشان مستقيم و غير مستقيم خود وی بوده است، دوری قدرت از ارزش های اسلامی در جمهوری اسلامی نيست؟ امريكا اشغالگری جنايتكار است، همچنان كه اسرائيل؛ اما آنها كه اشغالگر نيستند و درداخل كشور و بنام ايرانی با مردم همين اعمال را كرده اند، چه نام دارند؟

رهبر جمهوری اسلامی زير فشار انكار ناپذير افكار عمومی ايران كه ولايت استبدادی خود وی را نشانه گرفته اند مدعی شد:

« ... دشمنان و عده‌ای از مجذوبان آنها، سعی مي‌كنند ولايت فقيه را، به دروغ، حكومت مطلقه فردی بنامند اما ولايت فقيه بر اساس قانون اساسی، نافی مسووليت‌های اركان نظام نيست و مسووليت‌های دستگا‌ه‌های مختلف، قابل سلب كردن نيست. مهندسی نظام، جلوگيری از انحراف به چپ و راست و حفظ جهت صحيح كشور است. البته، ولايت فقيه بر خلاف برخی برداشت‌ها، امری تشريفاتی نيست، ضمن آنكه نقش حاكميت اجرايی، تقنينی و قضايی را هم بر عهده ندارد بلكه پاسدار و ديده‌بان حركت كلی نظام به سمت تحقق اهداف آرمانی است. »

انتخابات فرمايشی مجلس هفتم، برگماری يك تيمسار سپاه به سرپرستی سيمای جمهوری اسلامی كه آخرين تصميمات خودكامه و يكسويه رهبر جمهوری اسلامی و حاضر نيست درباره اين برگماری ها و دخالت ها به مردم پاسخ بدهد، اگر استبداد نيست، چيست؟

رهبر جمهوری اسلامی در بخش ديگری از سخنرانی پر طمطراق و در عين حال پرتناقض خود، پيرامون انتخابی بودن رهبر و ولی فقيه گفت:

«...كسی كه دارای علم و تقوا و درايت است از طريق رای مردم و به وسيله مجلس خبرگان انتخاب مي‌شود يعنی حق انتخاب با مردم است.»

همگان می دانند، كه حتی اگر چنين انتخاب دو مرحله ای بازتاب دهنده واقعيت انتخاب و نظر مردم ايران باشد، مجلس خبرگانی كه اكنون برپاست با آراء 47 در صد واجدين حق رای تشكيل شده و همه آنها از فيلتر شورای نگهبان عبور كرده اند. در همين مجلس كسانی نشسته اند كه متهم به قتل و جنايت اند.

رهبر جمهوری اسلامی در بخش ديگری از سخنرانی خود، در باره آينده عراق و با رد دولت جديد اين كشور گفت:

« ما معتقديم رای ملت عراق بايد، سرنوشت اين كشور را تعيين كند.»

رهبر جمهوری اسلامی فراموش كرد كه اگر اين سيب سرخ خوب است كه حتما هست، چرا برای دست چلاق امريكا در عراق توصيه می شود؟ چرا اجازه داده نمی شود مردم ايران خود سرنوشت خويش را تعيين كنند؟ معنای آنچه بعنوان انتخابات مجلس هفتم برگزار شد، تعيين سرنوشت جامعه با رای مردم بود؟ عروسی خوب است اما در خانه همسايه؟