حسين عليزاده، نوازنده چيره دست تار،  در چهارمين كنگره كاربرد موسيقی در سلامت جسم و روان كه در تالار انديشه حوزه هنری برپا شد، گفت: از نظر آموزش موسيقی از همان ابتدا مشكل داريم، از اين رو همواره اين نحوه آموزش دچار اشكالاتی شده و بيشتر ضرر آور بوده است.
عليزاده با اشاره به اين نكته كه در هيچ جای جهان به جز ايران موسيقی مشكلی ندارد، خاطر نشان كرد: ما بايد واژه موسيقی را تعريف كنيم، موسيقی يعنی آنچه كه در انسان هست و انسان هم نمادی از طبيعت است و موسيقی را هم نمي‌‏شود از طبيعت جدا كرد.

وی به تاثيرات عاطفی و روانی موسيقی بر انسان و حيات بخشی آن اشاره كرد و اظهار داشت: در همه جای دنيا سعی مي‌‏شود انسان به طبيعت نزديك شود و ازآنجا كه موسيقی هم جزء طبيعت تمام انسان‌‏هاست، پس نبايد انسان را از طبيعت‌‏اش جدا كرد.

اين آهنگساز و نوازنده در ادامه با اشاره به اين نكته كه از موسيقی مي‌‏توان هم برای آزار دادن و هم برای انسان شدن استفاده كرد، يادآور شد: موسيقی از انتزاعي‌‏ترين و ناب‌‏ترين هنرهاست كه مي‌‏توان نمادی از تمامی هنرها باشد. يعنی يك موسيقيدان تا ديدی از تمامی هنرها نداشته باشد، نمي‌‏تواند اثر خاصی به وجود آورد.

حسين عليزاده با انتقاد از فيلمسازان ايرانی به خاطر به كارگيری موسيقی نامناسب با موضوع و جغرافيای فيلم‌‏هايشان گفت: جامعه روشنفكری ما در اثر بی اطلاعی به نوعی بی هويتی را به موسيقی ايرانی داده است. مثلا فيلمسازان ايرانی دوربين‌‏های خود را تا دورترين و حتی محروم‌‏ترين مناطق ايران مي‌‏برند و هر چه مربوط به زندگی است را به تصوير مي‌‏كشند ولی موسيقی مناسبی بر روی فيلم‌‏هايشان نمي‌‏گذارند.

عليزاده بر مطالعه بيشتر اهالی موسيقی در شناخت بهتر موسيقی و به كارگيری مسئولان موسيقي‌‏شناس در نظام اداری موسيقی كشور تاكيد كرد.

گفتنی است حسين عليزاده تاكنون موسيقی بسياری از فيلم‌‏های سينمای ايران را از جمله فيلم‌‏هايی چون" زمانی برای مستی اسب‌‏ها"و"لاك‌‏پشت‌‏ها هم پرواز مي‌‏كنند" از ساخته‌‏های بهمن قبادی را ساخته است.