|
اتحاديه عرب با صدور قطعنامه ای به اجلاس دو روزه خود در
پايتخت كشور پادشاهی تونس پايان داد. مهم ترين و محوری ترين
بخش اين قطعنامه تفاهم و پذيرش اصلاحات سياسی و گشايش فضای
سياسی در كشورهای مسلمان و عرب زبان خاورميانه و تاكيد بر
مالكيت امارات متحده بر سه شيخ نشين ايرانی خليج فارس ( تنب
بزرگ و كوچك و ابوموسی” در خليج فارس بود.
رهبران كشورهای عربی با وعده انجام اصلاحات سياسی، اجتماعی و
اقتصادی در كشورهای خود به نشست خود پايان دادند. درهمين اجلاس
و در قطعنامه آن برضرورت رعايت حقوق بشر و حركت به سوی سهيم
كردن مردم در سرنوشت خويش از طريق انتخابات و پارلمان تاكيد
شده است. همچنين رعايت حقوق زنان در كشورهای اسلامی مطابق با
معيارهای بين المللی و در نظر داشت معيارهای اسلامی نيز مورد
تاكيد قرار گرفته است.
با آنكه هيچيك از مفاد اين قطعنامه اشاره به طرح خاورميانه
بزرگ امريكا ندارد، اما همه ناظران اين اجلاس معتقدند روح حاكم
بر اين اجلاس رعايت و ممكن ساختن خواست های مندرج در طرح
خاورميانه بزرگ امريكا بوده است. دو پادشاه اردن و مراكش، در
كنار رئيس جمهوری مصر(حسنی مبارك) فعال ترين اعضای اتحاديه عرب
برای تطبيق قطعنامه اجلاس با منشور خاورميانه بزرگ امريكا
بودند. در ميان سران كشورهای حاضر در اجلاس نيز، نگران ترين
چهره، وليعهد و در واقع پادشاه غير رسمی عربستان سعودی بود كه
در كشور خود زير فشار جنبش اصلاحات در ميان روشنفكران كشور
است. اين روشنفكران كه اكنون چندتنی از آنها زندانی اند،
خواهان تبديل حكومت عربستان به پادشاهی مشروطه و برقراری مجلس
منتخب مردم اند.
آنچه كه درباره فلسطين و اسرائيل و عراق گفته شد، حرف و سخن
جديدی نبود، اما آنچه كه درباره ايران گفته شد مهم بود. آنها
سه جزيره متعلق به ايران در خليج فارس را متعلق به امارات
متحده (ابوظبي) دانستند.
وزارت خارجه جمهوری اسلامی مفاد بيانيه اجلاس سران كشورهای عضو
اتحاديه عرب در مورد سه جزيره تنب بزرگ و كوچك و ابوموسی، واقع
در خليج فارس را رد كرد و سخنگوی وزارت خارجه، با تاكيد
براينكه جزاير تنب بزرگ و كوچك و ابوموسی جزء لاينفك خاك ايران
است اما ترديد نيست كه اين موضع گيری ها با توجه به ضعف پايگاه
داخلی جمهوری اسلامی، حتی كاربردهای گذشته را هم نخواهد داشت و
با تشكيل ارتش متحد عربي( امری كه امريكا در پی آنست و قرار
است در اجلاس آينده ناتو مطرح شود) عملا ايران را به چالشی
جديد فراخواهد خواند.
ناخرسندی اجلاس از تحركات جمهوری اسلامی در عراق و عدم حضور يك
هيات رسمی و بلند پايه از جمهوری اسلامی دراين اجلاس نيز نشان
داد كه عليرغم هزينه عظيمی كه طی 25 سال و به حساب مردم ايران
خرج سياست های ماجراجويانه در كشورهای عربی و بويژه كمك به
سوريه و دخالت در امور لبنان شده، عملا به ضد خود تبديل شده
است و اعراب به راه خود می روند و ايران را به حال خود رها
كرده اند. |
