نمايشگاه

آثار40 زن

درنياوران

از 5 تا 12 خرداد، 67 تابلو نقاشی و اثر حجمی از 40 زن از كشورهای فرانسه، آلمان، رومانی، مصر، سوئد، لهستان، ژاپن، پرو و ايران در نگارخانه نياوران به نمايش در مي‌آيد.

از ايران فرح اصولی، منيژه صهی، نگار آيت‌اللهی، بنفشه مدرسی، ليلا مدرسی، زهره آمنه و شهرزاد علمی با آثارشان در اين نمايشگاه حضور دارند.

آثار به نمايش درآمده در اين نمايگشاه از تكنيك‌های مختلفی برخوردارند. ده تن از اين هنرمندان در مدت برپايی نمايشگاه در تهران حضور خواهند داشت.

فدراسيون بين‌المللی فرهنگی زنان FICT از نخستين انجمن‌های زنان در جهان، با هدف ايجاد تفاهم و رابطه دوستانه ميان زنان دنيا در سال 1960 توسط هنرمند نقاش، پريگات دلاتور ـ مادر رييس جمهور فعلی فرانسه ـ در پاريس بنيان‌گذاری شد و امروز با رياست افتخاری رنه‌كات ـ همسر رييس جمهور پيشين فرانسه ـ به فعاليتش ادامه مي‌دهد. اين فدراسيون هر ساله نمايشگاه‌هايی در يكی از كشورها برگزار مي‌كند.

اين نمايشگاه با همكاری رايزنی فرهنگی ايران در فرانسه و رييس فدراسيون بين‌المللی فرهنگی زنان هنرمند، برپا خواهد شد.

رقبای فارنهايت

عقب ماندند

فيلم‌های “شرك ‌٢”، “دختر كش‌ها” و “فارنهايت ‌١١/٩” در ميان فيلم‌هايی بودند كه برای دريافت جوايز جشنواره‌ی فيلم كن با يكديگر رقابت می كردند و در نهايت فارنهايت پيش افتاد.

پنجاه و هفتمين جشنواره‌ی فيلم كن بعد از اهدای جوايز،درروز يكشنبه فيلم‌های برندگان را بار ديگر به نمايش مي‌گذارد.

رقبای برتر جايزه افتخاری نخل طلايی فيلم‌های “به من نگاه كن”، به كارگردانی “اگنس ژائويی”؛ “پير پسر” به كارگردانی “پارك چان - ووك” و فيلم برزيلی “خاطرات موتورسيكلت” به كارگردانی “والتر سالس” بودند.

فيلم سينمايی “هيچكس نمي‌داند“ به كارگردانی “هيروكازاكوريدا” نيز از فيلم‌هايی است كه مورد توجه عده‌ای از منتقدان قرار گرفت.

اين فيلم محصول سال ‌٢٠٠٣ ژاپن است و در مدت زمان ‌١٥٠ دقيقه به زندگی ‌٤ كودك در يك آپارتمان واقع درشهر توكيو مي‌پردازد. آنها تنها مانده‌اند، مادر اين ‌٤ كودك بيرون رفته است و بچه‌ها دچار ترس شده‌اند. فيلم از ديدگاه بچه‌ها و در همان حال از منظر يك بزرگسال بيمار توصيف و تشريح مي‌شود. رويدادها به كندی شكل مي‌گيرند و فيلم حدود ‌٥/٢ ساعت طول مي‌كشد اما هيچ گاه علاقه بيننده و تمركز او بر روی قصه از بين نمي‌رود و در پايان قصه تماشاگر هم احساس دل شكستگی مي‌كند و هم احساس رهايی دارد.

اما درباره كارگردان بايد گفت هيروكازا كوريدا متولد سال ‌١٩٦٢ در توكيو (ژاپن) است در كارنامه هنري‌اش هشت فيلم به ثبت رسانده است. اولين آنها در سال ‌١٩٩١ ساخته شده و به هرحال نام دارد. فيلم “مسافت” ‌٢٠٠١ به كارگردانی او در جشنواره‌های متعددی حضور داشته است.

"كناررودخانه"

در

كارلووی واري

"كنار رودخانه“ آخرين ساخته‌ عليرضا امينی به بخش مسابقه‌ سی و نهمين دوره از جشنواره‌ی معتبر كارلووی واری جمهوری چك راه يافت.

 جشنواره‌ی كارلووی واری يكی از دوازده جشنواره‌ معتبر با درجه‌ الف در سطح دنيا محسوب مي‌شود. كارلووی واری اولين حضور بين المللی «كنار رودخانه‌» به حساب مي‌آيد.

در سالهای گذشته فيلم‌های «بهشت جای ديگری است» ساخته «عبدالرسول گلين» و «سفره‌ی ايراني» دربخش مسابقه در اين جشنواره حضور داشته‌اند.  در سالهای اخير، سينمای ايران، در جشنواره كارلووی واری به موفقيت‌هايی دست يافته است.

در سال 92 ، فيلم ناصرالدين شاه آكتور سينما ساخته محسن مخملباف جايزه ويژه‌ی هيات داوران را در اين جشنواره دريافت كرد در سال 200 ، حميد فرخ نژاد جايزه بهترين بازيگر مردم را به خاطر فيلم « عروس آتش» گرفت و در سال 2001، "قطعه ناتمام "جايزه ويژه هيات داوران را دريافت كرد.

تيغ كهنه

ميان

ايرانيان پاريس

گروه تئاتر معاصر نمايش “تيغ كهنه”را در فرانسه اجرا كرد.

از آنجا كه اين نمايش نمايشی كلام محوروپرديالوگ است، تمام اعضای گروه نگران بودند كه تماشاگران فرانسوی نتوانند با نمايش ارتباط برقرار كنند، اما چون بسياری از تماشاگران ايرانی بودند، مشكلی پيش نيامد و آنان به خوبی با كار ارتباط برقرار كردند.

نمايش تيغ كهنه نوشته محمد امير ياراحمدی به كارگردانی نادر برهانی مرند است، كه در جشنواره فجر با استقبال چشمگير تماشاگران قرار روبرور شد. قرار است اين نمايش بزودی در تالار چهارسو تئاتر شهر به روی صحنه برود.

تاكسی سرويس

پس از

مدرسه موشها

مرضيه برومند درصدد ساخت سريالی با نام ”تاكسی سرويس پريان“ برای گروه كودك و نوجوان است.  اين كارگردان سينما و تلويزيون كه تاكنون مجموعه‌هايی چون “قصه‌های تا به تا” “خونه‌ مادربزرگه“،“مدرسه موشها“ و ... را برای گروه سنی كودك و نوجوان ساخته است، اين بار قصد

دارد تا سريالی عروسكی را به صورت زنده بر روی آنتن ببرد.

تاكسی سرويس پريان از فضايی فانتزی دارد و داستان پسر بچه‌ای است كه يك روز پی مي‌برد ساكنين شهری كه در آن زندگی مي‌كند، همگی مبدل به سنگ شده‌اند.

پسركه خود را در شهر تنها مي‌بيند به فكر نجات مردم شهر مي‌افتد و در نهايت كتابی را مي‌يابد كه به او مي‌فهماند بايد از شهر خارج شود. پسر با تاكسی سرويسی روبرو مي‌شود كه تاكسی سرويس پريان نام دارد وی سوار بر تاكسی راهی سفری خيالی مي‌شود و اين قضيه، بستری را برای بازگويي

فسانه‌های ايرانی در هر قسمت فراهم مي‌كند.

بازسازي

يك سينما در كابل

طی مراسمی، گروهی از فيلمسازان فرانسوی با جمع آوری يك ميليون دلار به بازسازی سينما آريانا كابل كمك كردند. در اين مراسم تعدادی از شخصيتهای هنری و فرهنگی فرانسوی و افغان نيز شركت داشتند. سينما آريانا كه در دوران دولت دمكراتيك افغانستان به يك مركز مهم سينمائی در كابل تبديل شده بود، پس از سقوط آن دولت و تشكيل دولت های جديد- بويژه دردوران طالبان- به محلی ممنوعه تبديل شد. در اين مركز آرشيو بزرگی از فيلم های مهم ساخته شده در اتحاد شوروی سابق قرار داشت كه معلوم نيست بر سر آن چه آمده است. همچنين تعدادی از فيلم های قديمی ساخت ايران نيز در همين مركز و در افغان فيلم كال نگهداری می شد كه از سرنوشت آنها نيز اطلاعی در دست نيست. فيلم هائی كه شايد در ايران نيز يافتن كپی های سالم آنها بسيار دشوار باشد.

سينما آريا از 1996 بدستور مقامات طالبان  بسته شد و افراد مسلح طالبان در آن مستقر شده بودند و اكنون كه بازگشائی شده نيز نيروهای مسلح از امنيت آن دفاع می كنند!

سينما آريانا كه مانند هتل آريانا در زمان دولت دمكراتيك افغانستان ساخته شد،  در مركز شهر كابل قرار دارد و با بيش از 500 صندلی بزرگترين سينمای اين كشور است.

"نگاه جوان"

برای خواب تلخ

فيلم سينمايی خواب تلخ به كارگردانی “محسن اميريوسفی” محصول مشترك مركز گسترش سينمای مستند و تجربی و بخش خصوصی جايزه‌ نگاه جوان جشنواره‌ “كن” را برد.

دلايل اهدا اين جايزه به “خواب تلخ” جسارت در انتخاب سوژه و نمايش مساله عميقی چون مرگ با فرم طنز و همين طور ارايه بازيهای خوب توسط نابازيگران عنوان شده است.  روزنامه‌ اومانيته در تيتر نقد خود نوشت" و اگر زندگی رويايی بيش نبود؟".... و خواب تلخ را يك قصه ايرانی تخيلی مدرن دانست. مجله لوفيلم فرانسه ،هفته نامه تخصصی مي‌نويسد كه خواب تلخ اولين ساخته بلند محسن امير يوسفی، متفاوت‌ترين فيلمی است كه در اين سالها از سينمای ايران ديده‌ايم فيلمی كه نه كودكان آشنای ايرانی را در خود دارد، نه تصاوير كارت پستالی و نه فقر كه در اين گونه فيلم‌ها است. خواب تلخ، متفاوت‌تر از همه‌ اينهاست چه در فرم و چه در محتوا.

مجله اسكرين نوشت “خواب تلخ” فيلم كم بودجه‌ای است كه تفكر ما را، خيلی بالاتر از مسايل پيچيده‌ای چون مرگ و زندگی مي‌برد. فيلم فضايی برشتی دارد كه در ظاهر از سكانس‌های مجزا تشكيل شده است ولی در نهايت يك عامل اتحاد دهنده‌ای بين آنها وجود دارد كه زندگی اسفنديار (مرده شور قبرستان) است

 مدير بخش دو هفته كارگردانان جشنواره كن نيز در كنفرانسی مطبوعاتی، “خواب تلخ” را يك بشقاب پرنده ناشناخته، فانتزی و شاعرانه دانست كه در سكوت خبری بدست هيات انتخاب اين بخش رسيد و همه را متحير كرد. او در اين كنفرانس مطبوعاتی گفت: كه ما در اين سالها احساس مي‌كرديم سينمای ايران رو به تكرار است و موضوعات، يكنواخت شده است اما ناگهان با ديدن “خواب تلخ“ در واقع با فيلمی مواجه شديم كه چه در پرداخت و چه در موضوع از ويژگيهای منحصر به فردی برخوردار است كه اين ويژگيها فقط در چارچوب سينمای ايران كاركرد ندارد و در سطح بين‌المللی قابل اعتنا است.
منتقدين سينمايی جشنواره كن،  درباره خواب تلخ، عموما از تعادلی كه ميان موضوع تراژيكی چون مرگ و طنزی هوشمندانه كه در محيطی بومی جريان دارد ستايش كرده اند . طنز شاخصه “خواب تلخ“ است كه به طرز چشمگيری به فيلم طراوت داده و در عين حال آن را به سطح فيلم‌های كمدی نكشانده است.

دومين جايزه

خواب تلخ” پس از دريافت جايزه نگاه جوان جشنواره‌ی كن، جايزه‌ی ويژه هيات داوران بخش دوربين طلايی كن را نيز دريافت كرد.
 مهمانان و سينماگران حاضر در جشنواره نيز، متفاوت بودن اين فيلم با ديگر فيلم‌های ايرانی را از مشخصه‌های مهم “خواب تلخ” ارزيابی ‌كردند.
 برخلاف اينكه اسم فيلم، اسم تلخی است ولی رگه‌هايی از طنز در فيلم وجود دارد كه تا پايان فيلم لحظات شيرينی را برای تماشاگر بوجود مي‌آورد.  شركتهای بسياری تقاضای خريد و پخش اين فيلم رااز كارگردان آن داشته اند.