يك روز بعد از آنكه آقای خاتمی در نامه اش نوشت: امروز گرچه هنوز اين درد مصيبت را داريم كه انسانی دانشمند كه شايد سابقه حضورش در انقلاب و جبهه بيش از سابقه تصدی فلان قاضی بی تجربه ای باشد كه گشتاد دستانه  حكم ارتداد را صادر می كند و مبارزی كه پا و سلامت خود را برای انقلاب داده ..... به ناحق به ارتداد متهم و بر اساس آن محكوم می شود، يكی از مسئولان سياسی دفتر رئيس جمهور آخر شب فكسی برايم فرستاد كه حكم اعدام آغاجری تائيد شده و برای اعتراض20 روزه  به ديوان عالی كشور می رود. خانواده اش نيز در تماس با دفتر رئيس جمهوری خيلی ابراز نگرانی می كردند كه مبادا با توجه به صدور  اين نامه آقای خاتمی، هاشم اعدام شود. معلوم بود كه هاشم اعدام نخواهد شد ولی نگرانی خانواده آغاجری قابل درك بود. خوشبختانه سخنگوی قوه قضائيه هم -پس از آنكه اين تائيد حكم در سراسر دنيا پخش شد-  اين مسأله را تكذيب كرد.

من به اين نكته فكر كردم و در يك محفل كاملاً رسمی كه آقای خاتمی هم بود اظهار داشتم كه درست در روز جهانی مطبوعات و يك روز پس از اعلام نظر رئيس جمهور و در شرايطی كه دانشگاه ها فعالند، تأييد حكم آغاجری و اعلام رسانه ای آن با چه هدفی می تواند طراحی شده باشد. اگر كسی جوابی برای اين مسأله پيدا كرد، به من هم كمك كند. تازه آقای هاشمی شاهرودی هم بخشنامه جديدش را صادر كرده است و سخنگوی قوه قضائيه هم گفته كه هيچكس برای انديشه در زندان نيست!

شنيدم آقای خاتمی هم گفته من نمی دانم جمهوری اسلامی چند بار بايد هزينه جهانی حكم آغاجری را كه  اعدام هم نخواهد شد،  را بدهد؟

حتماً اين ابهامات ذهن شما را هم فراگرفته، من هم غرق در اين ابهامات هستم. ايكاش كسی توضيحی بدهد كه چه مصلحت سياسی می تواند پشت اين اعلام اعدام باشد. اگر هست بگوييد تا ما هم بدانيم، اگر نيست كه نيست، نمی دانم چه پيشنهادی بدهم؟

يادم هست در اوائل صدور حكم اوليه اعدام آغاجری، آيت الله جمی امام جمعه آبادان كه در طول جنگ، آبادان را رها نكرد و مردانه در آن شهر ايستاد و همه خطرات را به جان خريد طی نامه ای شهادت داده بود كه وی را می شناسد و به مراتب خلوص و تقوی و مجاهدت او آگاهی دارد.

من اگر روحانی و اهل دين نبودم، هيچگاه اينقدر جوش حكم ارتداد و اعدام آغاجری را نمی زدم ولی يقين دارم تأثير گزارترين شيوه نفی دين و روحانيت در جامعه همين فتواها و قضاوتها و حكمهاست.

چه خوب بود به جای نگرانی از فيلم مارمولك از اين رفتارهايی كه می تواند به نفی دين و روحانيت در ذهن جامعه منجر شود، ابراز نگرانی می شد